Chapter 9: Jealousy (ไฟหึงหวง)
1447 Words
11:00 น. - ภายในรถ Rolls-Royce (จอดซุ่มดูอยู่หน้าโชว์รูม)
บรรยากาศภายในรถลีมูซีนเย็นยะเยือกยิ่งกว่าขั้วโลกเหนือ โลแกน นั่งจ้องหน้าจอแท็บเล็ตในมือเขม็ง เส้นเลือดที่ขมับปูดโปนจนน่ากลัว ภาพจากกล้องวงจรปิดความคมชัดสูงที่แฮ็กเข้ามา ฉายภาพบรรยากาศภายในโชว์รูมรถหรู
จี๊ด กำลังยืนคุยกับลูกค้าชายคนหนึ่ง... ไอ้หมอนั่นดูภูมิฐาน อายุรุ่นราวคราวเดียวกับเธอ หน้าตาดี แต่มือไม้ของมันอยู่ไม่สุข
"...รุ่นนี้เหมาะกับคุณมากเลยค่ะ ภายในกว้างขวาง..." (เสียงจากการดักฟังผ่านไมค์จิ๋วที่ติดกระเป๋าจี๊ด)
"กว้างเหมือนใจน้องจี๊ดไหมครับ? ฮ่าๆ... แล้วถ้านั่งสองคนจะเบียดกันไหม ขอลองนั่งใกล้ๆ น้องจี๊ดได้ไหมครับ?"
ไอ้หน้าอ่อนนั่นถือวิสาสะวางมือลงบนไหล่เล็กของจี๊ด แล้วทำทีเป็นก้มลงไปดูเอกสารในมือเธอใกล้ๆ จนจมูกแทบจะชนแก้ม
ผึง!
เสียงเส้นความอดทนขาดสะบั้นลงทันที โลแกนปาแท็บเล็ตลงบนเบาะข้างๆ อย่างแรง
"ไอ้เวรเอ๊ย! กล้าดียังไงมาแตะของๆ กู!"
เขาไม่รอช้า ผลักประตูรถลงไปทันที รังสีอำมหิตแผ่ซ่านจนคนขับรถยังไม่กล้าสบตา ขายาวก้าวฉับๆ ตรงดิ่งเข้าไปในโชว์รูมราวกับพายุทอร์นาโดที่กำลังจะพัดถล่มเมือง
ภายในโชว์รูม
"เอ่อ... คุณลูกค้าคะ คือว่า..." จี๊ดพยายามเบี่ยงตัวหลบอย่างสุภาพ แต่ลูกค้าหนุ่มยังคงขยับตามมาประชิด
"ไม่ต้องเรียกคุณลูกค้าหรอกครับ เรียกพี่ท็อปก็ได้... เย็นนี้ว่างไหม พี่อยากชวนไป..."
หมับ!
แรงบีบมหาศาลคว้าเข้าที่ข้อมือของลูกค้าหนุ่มแล้วกระชากออกอย่างแรงจนมันเซถลาเกือบล้ม
"เฮ้ย! อะไรวะเนี่ย คุณเป็นใคร!?" ลูกค้าหนุ่มโวยวายด้วยความตกใจ
แต่พอเงยหน้าขึ้นสบตากับดวงตาสีสนิมเหล็กที่วาวโรจน์ไปด้วยเพลิงโทสะ ร่างสูงใหญ่ในชุดสูทราคาแพงยืนตระหง่านค้ำหัวเหมือนยมทูต คำด่าทั้งหลายก็กลืนหายลงคอไปทันที
"เอามือสกปรกของมึง... ออกไปจาก 'เมีย' กู"
เสียงทุ้มต่ำที่กดลึกในลำคอดังชัดเจนไปทั่วโชว์รูม พนักงานทุกคนหยุดการกระทำ หันมามองเป็นตาเดียว จี๊ดหน้าซีดเผือด ตัวสั่นเทาเมื่อเห็นความโกรธของโลแกน
"คะ... คุณโลแกน..."
"กลับ!" โลแกนหันมาตวาดใส่จี๊ด "ฉันบอกให้เธอมาทำงาน ไม่ใช่ให้มาขายอ้อย!"
"จี๊ดไม่ได้ทำนะ! เขาเข้ามาเอง..."
"หุบปาก!"
โลแกนไม่ฟังคำแก้ตัว เขากระชากข้อมือเล็กอย่างแรงจนเธอถลามาชนอกแกร่ง แล้วลากถูเธอกึ่งเดินกึ่งวิ่งตรงไปยังโซนด้านหลังร้าน โดยไม่สนใจสายตาตกตะลึงของใครทั้งนั้น
ห้องน้ำพนักงาน (Staff Restroom)
ปัง! แกร๊ก!
โลแกนเหวี่ยงร่างจี๊ดเข้าไปในห้องน้ำรวมหญิง แล้วล็อกประตูลงกลอนทันที โชคดีที่เวลานี้ไม่มีใครอยู่ เขาต้อนเธอจนมุมไปติดที่เคาน์เตอร์อ่างล้างหน้า
"คุณโลแกน! ฟังจี๊ดก่อน... อื้อ!"
คำพูดของเธอถูกกลืนหายไปเมื่อริมฝีปากหนาบดขยี้ลงมาอย่างรุนแรง ป่าเถื่อน และเอาแต่ใจ มันไม่ใช่จูบ แต่เป็นการ 'ลงโทษ' เขาขบกัดริมฝีปากล่างของเธอจนได้กลิ่นคาวเลือด ลิ้นหนาสอดแทรกเข้าไปกวาดต้อนดูดดึงอย่างหิวกระหาย
"อื้อ! เจ็บ! ปล่อย!"
จี๊ดทุบอกเขา รสจูบที่เต็มไปด้วยความโกรธทำให้เธอกลัว แต่โลแกนรวบมือทั้งสองข้างของเธอไพล่หลังด้วยมือเดียว แล้วดันร่างเธอกระแทกกับขอบอ่างล้างหน้า
"ชอบให้มันจับนักใช่ไหม? ไหล่เนี่ย... แขนเนี่ย..."
มือหนาอีกข้างลูบไล้ไปตามจุดที่ลูกค้าคนนั้นแตะต้อง ก่อนจะเปลี่ยนเป็น 'บีบ' จนเนื้อบุ๋มเป็นรอยนิ้วมือ
"ฉันจะลบรอยมันออกให้หมด... ด้วยรอยของฉัน!"
แควก!
เสื้อเชิ้ตยูนิฟอร์มสีขาวถูกกระชากกระดุมขาดกระเด็น เผยให้เห็นเนินอกขาวผ่องที่กระเพื่อมไหว โลแกนซุกหน้าลงกับซอกคอขาวระหงทันที
"อ๊า! เจ็บ... คุณโลแกน... อย่ากัด!"
เขาไม่ฟังเสียงร้องห้าม ฟันคมขบลงบนผิวเนื้ออ่อนบริเวณต้นคอและไหปลาร้า ดูดดึงอย่างแรงจนเกิดรอยจูบสีแดงช้ำเป็นจ้ำๆ เขาจงใจทำรอยในจุดที่เสื้อผ้าปิดไม่มิด เพื่อประกาศศักดาว่าผู้หญิงคนนี้มีเจ้าของแล้ว
"ดูซะ... ทีนี้ใครหน้าไหนมันจะกล้ามองเธออีก!"
โลแกนเงยหน้าขึ้นมองผลงานศิลปะบนคอขาวด้วยความพึงพอใจ ก่อนจะถลกกระโปรงเธอขึ้นมากองที่เอว แล้วดึงกางเกงในตัวจิ๋วที่เปียกชื้นจากเหตุการณ์บนรถเมื่อเช้าลงมาแค่เข่า
"แฉะขนาดนี้... อยากโดนจนตัวสั่นเลยสินะ"
"ไม่ใช่... มันเป็นเพราะของเล่นของคุณต่างหาก!"
"แก้ตัวเก่ง..."
เขาปลดเข็มขัด รูดซิปกางเกง ควักท่อนเอ็นร้อนที่แข็งขึงจนปวดหนึบออกมาโดยไม่เล้าโลม เขาจับเอวเธอยกขึ้นลอยหวือ แล้วจับเธอนั่งลงบนขอบอ่างล้างหน้า จับขาเธอแยกออกกว้าง
"รับผิดชอบความหึงของฉันซะ จี๊ด!"
สวบ!!
"กรี๊ดดดด! / ซี๊ดดดด!"
โลแกนกระแทกแก่นกายเข้าไปรวดเดียวจนมิดด้าม แรงอารมณ์ทำให้เขาไม่ยั้งแรงเลยแม้แต่น้อย จี๊ดหวีดร้องเสียงหลง หน้าเชิดขึ้น ความจุกเสียดแล่นปราด แต่เพียงเสี้ยววินาที ความเสียวซ่านที่รุนแรงกว่าก็เข้ามาแทนที่
"แน่น... แน่นชิบหาย!"
โลแกนคำราม จับเอวสอบกระแทกกระทั้นเข้าใส่ไม่ยั้ง จังหวะรักดิบเถื่อนรุนแรงจนตัวจี๊ดสั่นคลอนไปตามแรง หัวเข่ากระแทกกับขอบอ่างกึกๆ แต่ไม่มีใครสนความเจ็บปวด
พั่บ! พั่บ! พั่บ!
เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังก้องสะท้อนในห้องน้ำแคบๆ ผสมกับเสียงน้ำที่กระฉอกในอ่างล้างหน้า โลแกนโน้มตัวลงไปดูดเลียยอดอกสีสวยที่สั่นไหวตรงหน้าอย่างตะกละตะกลาม
"อ๊า... แรงไป... พี่โลแกน... มันลึก... อื้อ!"
"พูดสิว่าเป็นของใคร! พูด!"
เขาหยุดกระแทกชั่วขณะ แต่บดคลึงส่วนหัวบานหยักควงวนอยู่ข้างในจุดที่ลึกที่สุด แกล้งทรมานให้เธอขาดใจ
"ขะ... ของคุณ... จี๊ดเป็นของคุณ... อ๊า!"
"ของใคร? เอ่ยชื่อมา!"
เขาเริ่มกระแทกอีกครั้ง หนักหน่วงกว่าเดิม
"ของโลแกน! จี๊ดเป็นเมียโลแกน! อื้อ! พอใจหรือยัง!"
คำตอบนั้นเปรียบเสมือนน้ำมันราดบนกองไฟ โลแกนคลั่งหนักกว่าเดิม เขาจับขาเธอพาดบ่าข้างหนึ่ง แล้วโถมกายเข้าใส่เหมือนสัตว์ป่าที่กำลังผสมพันธุ์ ความรุนแรงทำให้กระจกเงาด้านหลังจี๊ดเป็นฝ้าจากลมหายใจร้อนระอุ
"ดี... จำไว้ จำใส่สมอง ใส่ร่างกายเธอไว้ ว่ารูนี้มีแค่ฉันที่เข้าได้!"
เขาเร่งจังหวะเร็วขึ้น เร็วขึ้น จนจี๊ดร้องไม่เป็นภาษา มือเล็กจิกท่อนแขนแกร่งจนเลือดซิบ สมองขาวโพลนเมื่อถูกส่งไปแตะขอบสวรรค์อย่างรุนแรง
"กรี๊ดดดด! ไม่ไหว... จะเสร็จ... อ๊ายยยย!"
จี๊ดกระตุกเกร็งรุนแรง ภายในตอดรัดเขาราวกับจะรีดเร้นวิญญาณ โลแกนกัดฟันคำรามลั่น กระแทกเน้นๆ เข้าไปอีกสามครั้ง ก่อนจะปลดปล่อยธารลาวาร้อนระอุออกมาจนล้นทะลัก
"โอ้ววววววว!"
ร่างสูงฟุบหน้าลงกับซอกคอที่เต็มไปด้วยรอยแดง หอบหายใจแฮ่กๆ อย่างหมดแรง ทั้งคู่แช่ค้างอยู่ในท่านั้นครู่ใหญ่ ให้ร่างกายได้ซึมซับไออุ่นของกันและกัน
โลแกนค่อยๆ ถอนแก่นกายออก ขาของจี๊ดตกลงข้างตัวอย่างอ่อนแรง เธอนั่งพิงกระจก หอบหายใจจนตัวโยน เสื้อผ้าหลุดลุ่ย สภาพดูไม่ได้เลยสักนิด
โลแกนยืนเต็มความสูง จัดเสื้อผ้าตัวเองให้เรียบร้อย แล้วหยิบเสื้อสูทตัวนอกของเขามาคลุมร่างที่เกือบเปลือยของจี๊ดเอาไว้ เพื่อปิดรอยรักที่คอและหน้าอกที่เขาตั้งใจทำไว้
"กลับบ้าน" เขาออกคำสั่งเสียงเข้ม แต่แววตาอ่อนลงกว่าตอนแรกมาก "ฉันจะพาไปลาออก... แล้วไม่ต้องมาเหยียบที่นี่อีก"
"แต่ว่า..."
"ไม่มีแต่..." เขาก้มลงกระซิบข้างหูเธอ พร้อมขบเม้มติ่งหูเบาๆ "เธอมีหน้าที่เดียวนับจากนี้... คือเป็นที่ระบายความคลั่งของฉัน ที่บ้านเท่านั้น"
โลแกนช้อนร่างบางที่หมดแรงขึ้นอุ้มในท่าเจ้าสาว แล้วเดินพาเธอออกจากห้องน้ำ ผ่านสายตาพนักงานนับสิบที่มองมาด้วยความตกตะลึง... โดยที่คราวนี้ไม่มีใครกล้าสบตาเขาแม้แต่คนเดียว
- Writer
