Chapter 10: Punishment (บทลงโทษของเด็กดื้อ)

1223 Words

14:30 น. - Master Bedroom, คฤหาสน์เมอร์ตัน บรรยากาศภายในห้องนอนใหญ่เย็นยะเยือกด้วยเครื่องปรับอากาศ แต่ยังไม่เท่ากับรังสีความกดดันที่แผ่ออกมาจากร่างสูงใหญ่ของ โลแกน ทันทีที่เข้ามาในห้อง เขาเหวี่ยงร่างของ จี๊ด ลงบนเตียงกว้างอย่างไม่เบามือนัก จี๊ดเด้งดึ๋งไปตามแรงสปริง เธอยังไม่ทันจะตั้งตัว โลแกนก็ตามขึ้นมาคร่อมทับ ตรึงข้อมือทั้งสองข้างของเธอไว้เหนือศีรษะด้วยมือเพียงข้างเดียว "คุณโลแกน... จี๊ดเจ็บนะ... เราคุยกันดีๆ ไม่ได้เหรอ?" จี๊ดร้องท้วง พยายามดิ้นรน แต่แรงของเขามหาศาลเกินต้านทาน "คุย? ...ฉันคุยกับเธอด้วยปากมามากพอแล้วจี๊ด" โลแกนปลดเนคไทผ้าไหมสีเข้มของตัวเองออกอย่างเชื่องช้า สายตาคมกริบไล่มองสำรวจเรือนร่างที่เสื้อผ้าหลุดลุ่ย "แต่ดูเหมือนเธอจะไม่จำ... ชอบบริหารเสน่ห์ ชอบให้ผู้ชายมองนักใช่ไหม?" "ฉันไม่ได้ทำ! ฉันแค่ทำงาน!" "เถียงคำไม่ตกฟาก..." โลแกนเสียงเข้มขึ้น "เด็กดื้อต้องโดนทำโทษ... และวันนี้ฉันจะสอนให้เธอรู้ว่า 'การมองไม่เห็น' มันน่ากลัวแค่ไหน" พรึ่บ! เขาใช้เนคไทเส้นนั้นมัดข้อมือทั้งสองข้างของจี๊ดติดกับหัวเตียงหลุยส์อย่างแน่นหนาแต่ไม่รัดจนเลือดหยุดเดิน จากนั้นเขาก็เอื้อมมือไปหยิบ 'ผ้าปิดตา' (Blindfold) ผ้าซาตินสีดำที่วางอยู่ในลิ้นชักข้างเตียงออกมา "จะทำอะไร!? อย่านะ! ฉันกลัวความมืด!" จี๊ดเริ่มตื่นตระหนกเมื่อเห็นผ้าสีดำ "ชู่ว์... ไม่ต้องกลัว... เธอจะไม่เห็นอะไรเลย นอกจากรู้สึกถึงสิ่งที่ฉันจะทำ" โลแกนคาดผ้าปิดตาทับดวงตากลมโตทันที โลกของจี๊ดมืดมิดลงฉับพลัน ประสาทสัมผัสอื่นๆ ของเธอตื่นตัวขึ้นมาแทนที่ เธอได้ยินเสียงลมหายใจหนักๆ ของเขา เสียงเสื้อผ้าที่เสียดสีกัน และเสียง... น้ำแข็ง? กริ๊ก... เสียงน้ำแข็งกระทบแก้วแก้ววิสกี้ดังขึ้นเบาๆ จี๊ดกลืนน้ำลายลงคอด้วยความหวาดระแวง "คุณ... จะทำอะไร..." "ลงโทษไงคะ..." จี๊ดดดด! "อ๊ายยยย! เย็น!" จี๊ดสะดุ้งสุดตัว แอ่นอกขึ้นโดยอัตโนมัติเมื่อก้อนน้ำแข็งเย็นจัดถูกแนบลงบนต้นคออุ่นๆ ของเธอ โลแกนไล้ก้อนน้ำแข็งนั้นลากผ่านไหปลาร้า ลงมาวนเวียนรอบเนินอกที่กระเพื่อมไหว "เย็นเหรอ? ...แต่ข้างในเธอมันร้อนจะตายอยู่แล้วนี่" เขาบดขยี้น้ำแข็งลงบนยอดอกสีสวยที่กำลังแข็งเป็นไต มันทั้งเสียวทั้งทรมานจนจี๊ดบิดเร้า ขาเรียวเสียดสีกันไปมา "อื้อ... คุณโลแกน... มันเสียว... อย่าแกล้ง..." "ใครว่าแกล้ง? นี่เอาจริง" โลแกนทิ้งน้ำแข็งลง แล้วก้มลงใช้ปากร้อนระอุครอบครองยอดอกที่เย็นเฉียบจากน้ำแข็ง ความแตกต่างของอุณหภูมิทำให้จี๊ดครางเสียงหลง ร่างกายกระตุกเกร็งเหมือนถูกไฟช็อต "อ๊า... ร้อน... อุ่น... ดีจัง..." "ชอบล่ะสิ..." เขาผละออกมา มือหนาเริ่มลูบไล้ต่ำลงไป ผ่านหน้าท้องแบนราบ ลงไปหยุดที่ใจกลางความเป็นสาวที่เปียกชื้น เขาไม่ได้สอดนิ้วเข้าไป แต่ใช้นิ้วโป้งบดขยี้ 'เม็ดกระสัน' เน้นๆ หนักๆ "อ๊ะ! อ๊า! ตรงนั้น... พี่โลแกน... อื้อ!" "อยากได้เหรอ? ...ขอก่อนสิ" เขาหยุดมือดื้อๆ ปล่อยให้เธอค้างเติ่งอยู่กลางอากาศ จี๊ดหอบหายใจหนักหน่วง ความมืดทำให้เธอไม่รู้เลยว่าเขาจะสัมผัสตรงไหนต่อ ความคาดเดาไม่ได้นี้มันทรมานยิ่งกว่าโดนทำร้ายเสียอีก "ขอ... ขอร้อง... ช่วยจี๊ด..." "ช่วยยังไง? ...อยากได้อะไร?" "อยากได้... ของคุณ... เข้ามาในตัวจี๊ด... ฮึก... นะคะ" โลแกนยิ้มกริ่มในความมืด เขาพอใจกับคำตอบนั้น เขาขยับตัวเข้าไปแทรกกลางหว่างขาเธอ จับขาเรียวแยกออกกว้าง แล้วกดส่วนหัวมังกรยักษ์ที่ร้อนผ่าวถูไถไปตามร่องสวาทเปียกแฉะ โดยยังไม่ยอมใส่เข้าไป "ใจเย็นๆ... ของดีต้องรอหน่อย" เพียะ! ฝ่ามือหนาฟาดลงบนก้นนิ่มของเธอหนึ่งทีแรงๆ ไม่เจ็บมากแต่แสบๆ คันๆ และเสียงที่ดังฟังชัดทำให้จี๊ดสะดุ้ง "นี่สำหรับที่เธอยิ้มให้มัน" เพียะ! "และนี่สำหรับที่เธอเถียงฉัน" "อื้อ! เจ็บนะ..." "เจ็บแล้วก็จำ... ว่าเธอเป็นของใคร" สิ้นเสียงคำราม โลแกนก็กระแทกแก่นกายสวนเข้าไปในรวดเดียวมิดด้าม! สวบ! ปึก! "กรี๊ดดดด! / อาาาาา!" จี๊ดหวีดร้อง หน้าเชิดขึ้น ข้อมือที่ถูกมัดกระตุกเกร็ง ความใหญ่โตคับแน่นเข้ามาเติมเต็มความว่างเปล่าจนจุกเสียด แต่มันก็เป็นความทรมานที่หอมหวานจนเธอต้องแอ่นสะโพกรับ "เด็กดี... รัดแน่นชิบหาย... จี๊ด... เธอแม่งเกิดมาเพื่อฉันชัดๆ" โลแกนเริ่มขยับสะโพกเนิบนาบ แต่เน้นย้ำทุกจุดสัมผัส เขาจับเอวเธอลอยขึ้นเล็กน้อย เพื่อให้องศาการสอดใส่ลึกที่สุดเท่าที่จะทำได้ ในขณะที่จี๊ดมองไม่เห็นอะไรเลย เธอรู้สึกเพียงแรงกระแทกที่โถมเข้าใส่ เสียงเนื้อกระทบเนื้อ และเสียงครางต่ำๆ ของเขาข้างหู "อ๊ะ... อ๊า... ลึก... มันลึกไป... เสียว..." "เสียวก็ครางออกมาดังๆ... ให้คนทั้งบ้านรู้ว่าผัวเธอดุแค่ไหน!" พั่บ! พั่บ! พั่บ! จังหวะรักเริ่มรุนแรงและป่าเถื่อนขึ้นตามอารมณ์หึงหวงที่ยังหลงเหลือ โลแกนโน้มตัวลงไปดูดเลียซอกคอและใบหูเธอ สร้างความปั่นป่วนให้ประสาทสัมผัสของจี๊ดจนเธอแทบคลั่ง "ไม่ไหว... พี่โลแกน... จะไปแล้ว... อื้อ!" "ไปพร้อมกัน... ห้ามหนี!" เขาล็อกสะโพกเธอไว้แน่น เร่งจังหวะกระแทกกระทั้นรัวเร็วเหมือนพายุ ความมืดทำให้จี๊ดโฟกัสความรู้สึกที่จุดนั้นเพียงจุดเดียว ความเสียวซ่านพุ่งทยานถึงขีดสุด "กรี๊ดดดดดด! / โอ้วววววว!" ร่างบางกระตุกเกร็งอย่างรุนแรง ผนังช่องทางรักตอดรัดแก่นกายเขาถี่รัว โลแกนคำรามลั่น ปลดปล่อยลาวารักร้อนระอุเข้ามาจนล้นทะลัก เขาทิ้งตัวลงทับร่างเธอ หอบหายใจหนักหน่วง ทั้งห้องเงียบสงัดไปชั่วอึดใจ... โลแกนค่อยๆ เอื้อมมือไปปลดผ้าปิดตาออกให้จี๊ด แสงสว่างที่สาดเข้ามาทำให้เธอกระพริบตาถี่ๆ เพื่อปรับโฟกัส สิ่งแรกที่เธอเห็นคือใบหน้าหล่อเหลาที่เต็มไปด้วยเหงื่อของโลแกนที่กำลังจ้องมองเธอด้วยสายตา... ที่อ่านไม่ออก มันไม่ใช่ความโกรธแล้ว... แต่มันดูเหมือนความ 'หลงใหล' และ 'หวงแหน' อย่างสุดซึ้ง เขาแก้มัดที่ข้อมือเธอออก รอยแดงจางๆ ที่ข้อมือทำให้เขารู้สึกผิดขึ้นมานิดหน่อย เขาจึงก้มลงจูบซับที่ข้อมือเธอเบาๆ "เจ็บไหม?" เขาถามเสียงแหบพร่า จี๊ดส่ายหน้าช้าๆ น้ำตายังคลอเบ้า "คุณมันใจร้าย..." "ฉันใจร้ายได้มากกว่านี้อีก... ถ้าเธอยังดื้อ" โลแกนดึงเธอเข้ามากอด ซุกหน้าลงกับกลุ่มผมนุ่ม "นอนซะ... วันนี้เหนื่อยมาทั้งวันแล้ว พรุ่งนี้ฉันจะพาไปฮ่องกง" "ฮะ? ฮ่องกง?" จี๊ดถามเสียงหลง "ใช่... พาไปเปิดตัว เอ้ย... พาไปดูงาน" เขาแก้ตัวน้ำขุ่นๆ "เตรียมตัวให้ดีล่ะ... เพราะบนเครื่องบินเจ็ทส่วนตัว... มันไม่มีใครมาขัดจังหวะเราได้แน่ๆ"

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more