Chapter 11: Addiction Confession (สารภาพความเสพติด)
1120 Words
21:00 น. - ระเบียงห้องนอน Master Bedroom (วิวแม่น้ำเจ้าพระยา)
สายลมยามค่ำคืนพัดเอากลิ่นไอชื้นของแม่น้ำเจ้าพระยาขึ้นมาปะทะผิวหน้า จี๊ด ยืนเกาะราวระเบียงเหล็กดัดลวดลายวิจิตร เหม่อมองแสงไฟจากตึกสูงฝั่งตรงข้ามที่สะท้อนวูบวาบบนผิวน้ำ
ร่างกายของเธอยังคงรู้สึกระบมจางๆ จากบทลงโทษเมื่อบ่าย แต่ความเจ็บปวดทางกายเทียบไม่ได้เลยกับความสับสนในใจ เธอเกลียดเขา... เธอบอกตัวเองแบบนั้นมาตลอด แต่ทุกครั้งที่เขาแตะต้อง ร่างกายของเธอกลับทรยศและตอบสนองเขาอย่างหน้าไม่อาย
"มายืนตากลมทำไม เดี๋ยวก็ไม่สบาย"
เสียงทุ้มต่ำดังขึ้นพร้อมกับวงแขนแกร่งที่โอบกอดเธอจากด้านหลัง ความอบอุ่นจากแผงอกกว้างซึมผ่านเสื้อเชิ้ตตัวโคร่งของเขาที่เธอสวมใส่อยู่ (เพียงตัวเดียว) ทำให้จี๊ดสะดุ้งเล็กน้อย แต่ไม่ได้ขัดขืน
โลแกนเกางคางลงบนไหล่เล็ก สูดดมกลิ่นหอมอ่อนๆ จากซอกคอเธออย่างโหยหา
"คุณยังไม่นอนเหรอคะ?" จี๊ดถามเสียงเบา
"นอนไม่หลับ... ถ้าไม่ได้กอดเธอ"
คำพูดนั้นทำให้หัวใจดวงน้อยกระตุกวูบ จี๊ดหันหน้ามามองเสี้ยวหน้าคมคายของเขา แสงจันทร์ส่องกระทบใบหน้าหล่อเหลาที่ดูเหนื่อยล้ากว่าปกติ นัยน์ตาสีสนิมเหล็กที่เคยมองเธอด้วยความเกรี้ยวกราด ตอนนี้กลับดู... เว้าวอน
"ทำไมต้องเป็นจี๊ดคะ?" เธอตัดสินใจถามสิ่งที่ค้างคาใจ "ผู้หญิงสวยๆ ที่พร้อมจะพลีกายให้คุณมีเป็นพัน ทำไมต้องมาตามรังควานผู้หญิงธรรมดาๆ อย่างจี๊ดด้วย?"
โลแกนถอนหายใจยาว กระชับอ้อมกอดแน่นขึ้นราวกับกลัวเธอจะหายไป
"เพราะฉัน... แข็งกับคนอื่นไม่ได้"
"คะ?" จี๊ดเบิกตากว้าง นึกว่าหูฝาด
"หลังจากคืนนั้นที่มาเก๊า... ฉันพยายามแล้วจี๊ด" โลแกนสารภาพเสียงเครียด "ฉันเรียกผู้หญิงมา... นางแบบ ดารา ตัวท็อปแค่ไหนฉันก็หามาได้ แต่พอจะทำ... ร่างกายฉันมันไม่ตอบสนอง มันด้านชา... ขยะแขยงสัมผัสของทุกคนที่ไม่ใช่เธอ"
เขาจับมือเล็กของเธอมาวางทาบลงบนอกซ้าย ให้เธอสัมผัสถึงจังหวะหัวใจที่เต้นแรง
"ฉันเหมือนคนลงแดง... หงุดหงิด บ้าคลั่ง กินไม่ได้นอนไม่หลับ จนกระทั่งได้เจอเธออีกครั้ง... ได้กลิ่นเธอ ได้สัมผัสเธอ... ฉันถึงกลับมามีชีวิตอีกครั้ง"
จี๊ดฟังแล้วพูดไม่ออก ความโกรธเคืองที่มีเริ่มละลายหายไป แทนที่ด้วยความรู้สึกประหลาด... สงสาร? เห็นใจ? หรือดีใจที่ตัวเองสำคัญกับเขาขนาดนั้น?
"จี๊ดคือยาถอนพิษของฉัน... เข้าใจหรือยัง?"
โลแกนก้มลงมองสบตาเธอ สื่อความหมายลึกซึ้ง ก่อนจะค่อยๆ โน้มหน้าลงมาประกบจูบ... คราวนี้ไม่มีความป่าเถื่อนรุนแรง มีเพียงความนุ่มนวล อ่อนหวาน และโหยหา
"อื้มมม..."
จี๊ดเผลอจูบตอบ ลิ้นเล็กเกี่ยวกระหวัดกับลิ้นหนาอย่างเงอะงะแต่เต็มใจ โลแกนคำรามในลำคออย่างพอใจ ช้อนร่างเธอขึ้นอุ้มในท่าเจ้าสาว แล้วพาเดินกลับเข้าไปที่เตียงนอนกว้าง
เขาค่อยๆ วางเธอลงบนเตียงอย่างทะนุถนอมราวกับเธอเป็นตุ๊กตาแก้ว แล้วตามลงมาคร่อมทับ สบตาเธอนิ่งนาน
"คืนนี้... ขอรักดีๆ นะ"
เขาพูดแค่นั้นก่อนจะปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตที่เธอใส่อยู่ออก เผยให้เห็นเรือนร่างเปลือยเปล่าที่งดงามต้องแสงโคมไฟสีส้มสลัว มือหนาลูบไล้ไปทั่วผิวเนียนอย่างหลงใหล ไม่ใช่การบีบขยำเพื่อสร้างรอย แต่เป็นการลูบไล้เพื่อชื่นชม
"สวย... สวยไปทั้งตัวเลยจี๊ด"
โลแกนก้มลงจูบหน้าผาก เปลือกตา ปลายจมูก และริมฝีปาก ไล่ลงมาเรื่อยๆ จนถึงยอดอกสีหวาน เขาใช้ลิ้นเลียวนเบาๆ สลับกับดูดดึงอย่างนุ่มนวล
"อ๊ะ... พี่โลแกน... เสียว..."
"เรียกชื่อฉันอีกสิ... ชอบเวลาเธอเรียกแบบนี้"
เขาเลื่อนตัวต่ำลงไป แยกขาเรียวออกกว้าง แล้วแทรกตัวเข้าไปตรงกลาง แก่นกายที่ตื่นตัวเต็มที่ถูไถไปกับปากทางรักที่ฉ่ำเยิ้มจากอารมณ์ที่เขาปลุกเร้า
"ใส่... ใส่เข้ามาเถอะค่ะ" จี๊ดร้องขอเสียงกระเส่า แขนเรียวโอบรอบคอแกร่ง
โลแกนยิ้มอ่อนโยน ค่อยๆ กดส่วนหัวเข้าไปช้าๆ... ช้ามากจนจี๊ดรู้สึกถึงการขยายตัวทุกมิลลิเมตร
สวบ...
"อื้มมมม... แน่นเหมือนเดิม..."
"ซี๊ดดด... อุ่นจัง..."
เมื่อเข้าไปจนสุด โลแกนแช่ค้างไว้ครู่หนึ่ง จูบซับเหงื่อที่ไรผมให้เธอ แล้วเริ่มขยับสะโพกเนิบนาบ เป็นจังหวะที่นุ่มนวลแต่ลึกซึ้ง (Slow & Deep) ทุกครั้งที่เขากดลึกลงไป หน้าท้องแกร่งจะแนบชิดกับหน้าท้องแบนราบ สัมผัสถึงความอบอุ่นของกันและกัน
ตับ... ตับ... ตับ...
เสียงเนื้อกระทบกันเบาๆ แต่ดังก้องในความรู้สึก จี๊ดมองสบตาคมคู่นั้นที่จ้องมองเธอไม่วางตา มันเต็มไปด้วยอารมณ์ความรู้สึกที่อัดอั้น
"รู้สึกไหมจี๊ด... ว่าเราเข้ากันได้ดีแค่ไหน" โลแกนกระซิบเสียงพร่า ขณะบดคลึงจุดกระสันภายในอย่างแม่นยำ
"อ๊ะ... รู้สึก... ดีมาก... พี่โลแกน... ดี..."
"อย่าหนีไปไหนอีกนะ... อยู่เป็นยาใจให้ฉัน... ตลอดไปเลยได้ไหม?"
คำถามนั้นทำให้จี๊ดน้ำตาซึม เธอพยักหน้าเบาๆ โอบกอดแผ่นหลังกว้างที่เต็มไปด้วยรอยสักและมัดกล้าม จิกเล็บลงไประบายความเสียวซ่านที่ค่อยๆ ไต่ระดับขึ้น
โลแกนเริ่มเร่งจังหวะขึ้นตามแรงอารมณ์ แต่ยังคงความอ่อนโยนไว้ เขาจับมือเธอประสานนิ้วกันแน่น ตรึงไว้ข้างหมอน แล้วโถมกายเข้าใส่หนักหน่วงขึ้นเพื่อส่งเธอไปแตะขอบฟ้า
"พร้อมกันนะเด็กดี... พร้อมกัน..."
"อ๊า! พี่โลแกน! ไม่ไหว... อื้อ! อ๊ายยยยย!"
จี๊ดกระตุกเกร็ง ร่างกายลอยคว้างแตะจุดสุดยอดอย่างสุขสม โลแกนคำรามก้อง กดกระแทกย้ำความลึกซึ้งเข้าไปอีกหลายครั้ง ก่อนจะปลดปล่อยธารอุ่นร้อนสายใหญ่เข้าไปในกายเธอ เป็นการเติมเต็มที่สมบูรณ์แบบทั้งร่างกายและจิตใจ
"โอ้วววววว... จี๊ด... ที่รัก..."
เขาทิ้งตัวลงนอนเคียงข้าง ดึงเธอเข้ามาในอ้อมกอดทันที ผ้าห่มผืนหนาถูกดึงขึ้นมาคลุมร่างทั้งสองไว้ จี๊ดซุกหน้าลงกับอกแกร่ง ฟังเสียงหัวใจที่เต้นรัวเร็วของเขาค่อยๆ สงบลง
"นอนซะ..." โลแกนจูบกระหม่อมเธอ "พรุ่งนี้ต้องเดินทางไกล... ฉันจะพาเธอไปดูโลกของฉันที่มาเก๊า"
จี๊ดหลับตาลงด้วยความอ่อนเพลียแต่สุขใจ... อย่างน้อยในกรงขังนี้ ก็ยังมีอ้อมกอดที่อบอุ่นที่สุดในโลกคอยโอบอุ้มเธอไว้
- Writer
