Ateş'den
Şirketteydim. Dosyalara gömülmüş, harıl harıl çalışıyordum. O kadar dalmıştım ki, kapı çalınana kadar saatlerin nasıl geçtiğini fark etmemiştim.
“Gel,” dedim başımı kaldırmadan.
Kapı açıldı. Adar usulca içeri girdi. Yüzünden bir şeylerin yolunda gitmediği belliydi.
“Ne oldu Adar? Bu surat ifadesi de neyin nesi?”
“Abi...” dedi duraksayarak, “Masal Hanım’ı uzaktan takip etmesi için ayarladığımız adam aradı. Sokağın başında Hakkı’nın bir adamını görmüş. Masal Hanım’ı izliyormuş.”
İçimde ince bir öfke yükseldi. Bekliyordum böyle bir hamleyi.
“Biliyordum... Bana bulaşmaya cesaret edemediler. Şimdi masum bir kadına saldıracaklar. Şerefsizler.”
Adar tereddütle baktı bana.
“Ne yapalım abi? Adamı alsınlar mı?”
“Hayır, almasınlar. Takip etsinler. Ne planladıklarını öğrenelim. İsme
