Chapter 6
1546 Words
Being happy is really a choice. You will not be happy of you're not going to chose to be happy.
That's what Uno was doing. He chose to be happy even their is a f*****g idiots teasing him. Para itong mga bata na tinutukso siya.
"Shut your f*****g mouth, idiots!" binato ni Uno ang mga kaibigan na panay ang tukso sa kanya. Parang mga tanga! "Kung wala kayong importanteng pakay dito, magsi-alis na kayo! Kayo ang dahilan kung bakit ako minalas, eh!"
Lalong naiinis si Uno dahil ang mga Gago, imbis na magsi-alis ay mas lalo itong nagtawanan.
Vin snorted. "Sus! Sabihin mo muna sino 'yung babaeng hinatid mo noong nakaraang linggo."
"Yeah!" Segunda ni Jervie. Himala nga ito at nandirito at hindi natutulog. "We demand a rightful answer!"
Nagtawanan pa ulit ang mga gago!
Tinaas-taas ni Brix ang kilay. "Kaya pala hindi na sumasama sa atin kapag nag ba-bar hopping tayo kasi may inuuwian na..."
At ayon na naman nag high five pa ang tatlo.
Ever since that night, Uno, was in a good mood all the time. Nagtaka ang mga gago kung bakit daw ako palaging good mood kaya ayon. Sinundan nila ako, doon nila nakita na hinatid ko si Desteen.
At simula din ng araw na iyon. Panay ang tukso ng mga kaibigan sa kanya.
Hindi niya lang pinansin ang mga gago niyang kaibigan. Uno just gave his full focused to the documents he was reading.
Uno's friends keeps on teasing him but he just shrugged and continue reading.
Pero may isang gago ang nagsalita na hindi niya nagustuhan.
"She's quite pretty, bud!" Jervie said making Uno annoyed.
Uno's lips thin in line and look at his friends with warning. "Don't you ever come near her, Jervs." Tumalim ang mga niya. "Kung ayaw mong matulog habang-buhay, better keep your distance
Pero imbis na matakot ang mga mukong mas lalong umugong ang tawanan nila.
Uno was getting pissed already.
He stood up from his seat and leave his own office. Nakakahiya naman para sa mga taong tambay sa opisina niya.
Sinalubong siya ng sekretarya. "Should I cancel your today's appointment, sir?"
Perks of having a genius secretary. "Yes. Just call me when something serious happened."
Tinanguan siya ng secretary. After a short conversation Uno went to his private lift then hit the group floor button. Parang normal nalang ang galaw niyang iyon. After working, uuwi siya sa Alastair. Ang pinagkaiba nga lang hindi na siya halos namamalagi sa unit niya kundi sa unit na ni Desteen.
Uno quickly maneuver his car. After minutes of driving he finally arrived. Bumaba agad siya sa kotse at patakbong tinungo ang elevator.
Naiinip siya dahil parang iyon na ang pinakamabagal na minuto sa tanang buhay niya. His face instantly lit up when he heard a ting sound.
Agad niyang tinungo ang unit ni Desteen. He stop in front of the unit 0261. That's Desteen's room number.
Uno rang the doorbell. Naka-ilang pindot na siya pero walang nagbukas sa kanya. Desteen must be out. He thought.
Well, iisa lang naman ang palagi niya tinatambayan dito sa Alastair condominium. Ang garden lang naman.
Nagmamadaling tinungo ni Uno ang garden. At hindi siya nagkamali. Nandoon nga ang dalaga. Parang maykausap ito sa cellphone nito.
Gusto niyang gulatin ang dalaga. Dahan-dahan siyang naglakad papalapit dito. Habang lumiliit ang distansya nila, naririnig niya ang boses nito.
"..... I know what I'm doing, dad. Don't worry about me." Iyon ang nadinig ni Uno. "He's an easy prey, Dad.... Baka nga isang buwan nakuha ko na ang loob niya at kapag nangyare 'yun. Mapapadali nalang ang lahat ng plano natin... Yes. Looking forward to it. Bye. Love you."
Uno furrowed. Ito ang unang beses na narinig siyang nag tagalog ng deretso si Desteen. Sa laging pagsasama nila it's either Desteen will talk in conyo manner or straight english..
Humakbang si Uno sakto naman na humarap si Desteen.
Malakas na nasuntok ni Desteen ang mukha ni Uno dahil sa gulat. "Oh, s**t! I'm sorry! sorry!" Tarantang paumanhin ni Desteen. "Oh my! Sorry! I didn't mean to punch you." Desteen has this 'i feel sorry' tone in her voice but it wasn't really what she feel.
Habang si Uno naman ang ininda ang sakit ng panga na tinamaan. "f**k! That was a deadliest punch I have ever received." Hinilot niya ang panga. "That was solid, Den!"
Tinampal ni Desteen ang balikat ng binata. "It was your fault! Para kang mushroom! Sumusulpot nalang bigla!"
There! There! The conyo Desteen. "I wanted to startled you. Pero ako yata yung nagulat." Nakakagulat talaga ang suntok na 'yun. Hindi niya inaasahan. "Para kang weatherweight champion sa boxing. Lakas ng suntok mo."
Desteen rolled her eyes. "Ang hina nga ng punch ko! And besides it's your fault." Anas lang ni Desteen. "Hey, why are you here pala? I thought you have work."
Iginaya ni Uno si Desteen sa isang bench doon para umupo. "Yeah. May mga asungot kasi na panay ang asar sa 'kin. Parang mga bata."
Tumango si Desteen. "Kanina kapa ba sa likod ko? You here me?"
There's no good on lying so Uno nodded. "Hindi naman lahat narinig ko."
"Okay." Ani lang ni Desteen. "It's my dad who called. He said he'll come visit me this week."
"Wala ka talagang ibang gustong gawin dito sa Pilipinas?" Tanong ni Uno. Napansin niya kasing palaging maraming oras ang dalaga. "You don't have work?"
Umiling si Desteen. "I just want to be here. That's all."
"Don't have any plan?"
"Meron..... I plan to leave here for good."
Hinagod ni Uno ang panga. "Wala lang balak na bumalik sa Switzerland o kaya naman hanapin mo ang nanay mo? You said your mom is a Filipina and you didn't see here even once."
"I wanted to see here." Biglang nalungkot si Desteen. "Dad said she already past away..."
Uno felt bad for asking. "Nga pala, saan kayo sa Switzerland?"
"Lauterbrunnen....."
"I have a house in Amsterdam. I did go to their to study my program."
It was a simple information for Uno but it wasn't to Desteen. She asked to make sure. "You did study at Switzerland?"
"Yes. I took up Business Management.." Tipid na sagot ni Uno. "How about you?"
"Computer and Information technology..." Desteen nonchalantly said.
Uno was kinda impress. "So, you're good at finding people?" That supposed to be a joke but it has different meaning to Desteen.
"Yeah! I'm good at finding people." Saka tumingin siya sa binata sabay bulong. "That's why I found you.."
Hindi narinig ni Uno ang huling sinabi ng dalaga.
Tumayo si Desteen saka hinawakan ang kamay ni Uno. Hinila niya ang binata para magamot ang pasa dahil sa pagsuntok niya. At ang loko nagpahila lang na parang bata.
Nang marating nila ang unit ni Desteen pinaupo ni Desteen ang binata sa living room saka tinungo niya ang kusina para kumuha ng ice pack at first aid kit.
Naka-upo lang si Uno sa sofa habang naka pilit ang mga mata nito.
Binuksan ni Desteen ang first aid kit. Inilapag muna niya ang ice pack sa mukha ng binata dahilan para umigtad ito.
"Fuck.." Sinulyapan ni Uno si Desteen. "That's cold."
"Malamang! It's ice alangan naman it's hot, diba?" Pamimilusupo ni Desteen. "That's strange.."
Tumawa si Uno. Dahan dahan na idimanpi ni Desteen ang ice pack.
Tutok ang atensyon ni Desteen sa paggamot sa pasa ng binata. Habang si Uno naman ay parang naka glue ang mata nito at nakatutok lang sa dalaga.
In Uno's eyes, Desteen look a caring wife that giving an aid to his wounded husband.
Pinagmasdan lang ni Uno ang kabuuhang mukha ng dalaga hanggang sa napunta sa labi ng dalaga ang mga mata niya.
Just by looking at Desteen luscious lips, Uno had the urge of kissing Desteen's lips again. He was having a hard on. Medjo sumakit na ang puson niya dahil sa pagpipigil.
Huminga siya ng malalim at pumikit.
"You okay?" Tanong ni Desteen.
So, Uno, open his eyes again to answer Desteen. Pero iyon na yata ang pinakamaling desisyon niya na ginawa. His urge of kissing Desteen, heighten.
Hindi niya na napigilan ang sarili kaya hinablot ni Uno ang dalaga para mahalikan. Pinalalim pa ni Uno ang halik nila.
Desteen can't help but to moan when Uno started to suck, nip her lips.
Because of that moan, Uno snap.
Tinulak niya ang dalaga pahiga sa sofa at kinubabawan. Hinalikan niya ito ng marahas. Desteen kissed him back. Ginalugad ni Uno ang bibig ng dalaga gamit ang dila niya.
Pinaglandas ni Uno ang kamay sa katawan ng dalaga. Ito ang unang beses na nakaramdam ng gano'n si Uno. He f****d lots of women but no one made him like this. Only Desteen.
Marahang nilamas ni Uno ang dibdib ni Desteen earning a moan from her.
Pinutol ni Uno ang halik. Tiningnan niya sa mata ang dalaga na hingal na hingal.
"Push me if you don't want to do it. Push me hanggang kaya ko pang magpigil." Uno's breath hitched. "Push me. Baka ano pang hindi kaaya-ayang ang gawin ko─"
Pinutol ni Desteen ang sasabihin sana ni Uno sa pamamagitan ng halik.
"Take me all you want..." Mapang-akit na sabi ng Desteen. "Make me feel what heavens like..."
TO BE CONTINUED.......
N I C E S T N I C E
- Writer
