DON'T FALL IT'S DANGEROUS

Chapter 4

DESTEEN woke up very early. Masyado siya excited para mag shopping ng kailangan niya. Uunahin niya muna ang mga appliances niya. Para kasi kung bumuli na siya ng groceries ay may pwede siyang paglagyan nang pinamili.

She took a bath and just dress a simple clothes. Desteen wore a fitted jeans paired, white blouse paired white snickers. She tied her hair into a messy bun.

Alas-sais palang ay nakabihis na siya. Alas-otso pa naman ang usapan nilang ng personal assistant niya . Desteen decided to roamed around the whole building. Hindi niya nagawa iyon kahapon dahil naging abala siya sa ibang bagay. But now that she have a time, hindi niya na papalampasin. Tahimik lang siyang nililibot ang buong building. May garden pala ang likod ng building. Ngayon lang iyon nakita ng dalaga.

Desteen looks like a lost child in others people perspective. Panay ang wow nito sa mga bulaklak na nakatanim doon. Sayang at wala dito ang paborito kong bulaklak.

She took pictures of every beautiful scenes. Madami siyang nakuhang litrato. Nag selfie din siya. This whole garden reminds me of Switzerland.

She sighed. Nakakamiss pala ang over acting na daddy niya. Desteen missed his dad already. Isang araw palang ang nagdaan pero parang isang taon na iyon para kay Desteen.

Ito kasi ang unang beses na nahiwalay siya sa daddy niya simula nang naka-isip niya. She grow up with her dad's family. Kaya seeing this beautiful flowers, Desteen, felt emotional.

Pero kahit na mi-miss niya ang nakasanayan kailangan niyang tiisin. This is not the right time for having fun.

I'll find that bastard and make him happy! Sisiguraduhin niyang lagot sa kanya ang taong iyon! Planning how to kill someone legally.

Oblivious to Desteen, her aura changed into darker one. The aura that could kill anyone anytime now. Tumalim ang mga mata nito naparabang handang sumunggab ano mang-oras gustuhin ng dalaga.

It was terrifying just by looking at her.

Desteen may have an innocent angle-looking face but that facade had something she tries to hide. That innocent angle-looking facade lies a very dangerous woman who would fear man. She may be an innocent one but her real personality was far beyond her face. Mabait lang tingnan ang mukha niya pero taliwas doon ang totoong niyang ugali.

Desteen snap out from her reverie when someone too her shoulder.

"Hija, pwede mo ba akong itulak hanggang doon." It was a old lady sitting on a wheelchair. "Gusto kong makita ang mga bulaklak doon kaso hindi ko na kaya pang itulak ang wheelchair ko."

Desteen smiled and started to push the wheelchair gently. Dahan-dahan tinulak ang wheelchair, takot na baka masaktan ang matanda. Desteen has a soft heart when it comes to old ones. Hindi niya kasi na kilala ang lolo't lola niya.

"Wala po ba kayong kasama o bantay, 'nay?" Nagtataka lang si Desteen bakit pagalagala ang matanda. "Baka po hinahanap na kayo."

Tinuro ng matanda ang hospital sa di-kalayuan. A few blocks from the─ Alastair's, the name of the building she's living.

"Galing ako doon," ani ng matanda. Nagsimula itong magkwento habang tinutulak niya ang wheelchair. "Yung apo ko ang bantay sa 'kin. Wala naman akong ibang karamdaman pero lagi akong sinasama ng doktor kong apo." Tumawa ang matanda. Bakas sa mata nito ang saya habang nag ku-kwento. "Sinabihan ko naman na iwanan nalang ako sa bahay namin pero ayaw niya. Baka daw mapano ako."

"Baka naman po nag-aalala lang yung apo niyo, 'La..."

Tumango ang matanda. "'Yan din ang sinabi ng apo ko." The woman look above at Desteen. "May nobyo kana ba, hija? Single yung apo kong 'yon. Tiyak akong babagay kayo."

Desteen smile at the old lady. Wala pa sa bokabularyo niya ang mga gano'n bagay. "Wala pa po akong plano sa ganon po." She tried speaking Tagalog without accent but still failed. Mabuti nga at naiintindihan siya ng matanda. "May bagay pa po kasi akong gustong gawin for now." There are more important thing Desteen wants than having in a relationship.

"Banyaga ka ano, hija?" The old lady asked which Desteen didn't understand. Ngayon niya lang narinig ang salitang iyon.

"Sorry to ask, Lola, pero what's banyaga po...?"

The old lady chuckled. "Banyaga ka nga'ng tunay. It means foreigner...."

Desteen nodded. "Yes, I'm banyaga. But my mom is a Filipino po...."

They continue talking about Lola Minda's apo. The old lady's name was Minda. Narating nila ang dulo ng garden. And Desteen why Lola Minda wanted to came here. Mas maganda kasi ang dulo ng garden dahil mas maraming bulaklak ang naroon. Roses in different colors, daisy's, dahlia and flowers she doesn't know.

Nagpasalamat ang matanda sa kanya. Binigyan pa siya nito ng calling card ng apo. Lola Minda's grandson's name is Jared Suldaga. A surgeon. Tinanggap niya lang ang calling card kahit hindi naman niya kailangan. Gusto niya lang baka kasi malungkot ang magandang babae kung hindi niya tatanggapin.

Nilibot niya lang ang buong lugar. Doon nakita ni Desteen na may Café pala sa group floor ang Alastair. May convenient store din doon. Desteen past the remaining time strolling around until Liam came. Hindi alam ni Desteen kung papaano siya nahanap ni Liam.

They both headed to building's parking ground. May nakaparada doon itim na van.

Desteen seated on the second row chair while Liam is on the wheel. Ilang minuto pa ang narating nila ang isang malaking home depot. Unang bibilhin ni Desteen ang mga gamit sa bahay.

Halos isang oras silang naglibit sa home depot. Nakasunod lang si Liam kay Desteen na para bang bodyguard iyon. Liam wore an all black clothes. Itim na t-shirt at slacks.

Katapos mamili ni Desteen sunod naman silang pumunta sa mall. Mamimili naman siya ng ibang appliances. Binili lahat ni Desteen ang mga kailangan niyang appliances na wala doon sa unit niya. Actually hindi naman niya kailangan talaga, lahat naman ng kailangan niya nasa condo niya na. Wala lang, gusto lang bumili ni Desteen. Trip niya lang, gano'n.

After spending time buying some appliances, Desteen, felt hungry. Kaya inaya muna niya ang personal assistant niya na panay lang sunod sa kanya kanina pa. Hinihingan ni Desteen ng opinyon si Liam sa mga binili niya pero ang palagi lang nitong sagot ay "You chose anything you like, ma'am." o di kaya naman, "Maganda siya, ma'am."

Natatawa nalang minsan si Desteen. Hindi kasi nagsasalita si Liam kapag hindi tinatanong. Sunod lang ng sunod sa kanya sa likuran niya. Pinagtitinginan tuloy sila ng mga tao na kasabay nilang mamili. Hate pa naman ni Desteen ang atensyon. She felt awkward getting attention. Ayaw niya ng gano'n, pero simula ng dumating siya sa Pilipinas, palagi iyon nagyayare sa kanya. Attention seeks Desteen.

Liam guided Desteen into a french restaurant inside the mall where they shop. Pero tumangi si Desteen. Ayaw niya sa gano'n. She wanted to tried eating in a fast-food restaurant. She wanted to feel what is like eating there. Matagal na noong huling kain niya doon.

Liam obediently followed Desteen. Nakarating sila sa isang fast-food restaurant. Lubos ang galak ni Desteen. Si Liam na ang nag-order para sa kanila dahil hindi naman alam ni Desteen kung papaano umorder doon.

Desteen didn't know the restaurant. Pumasok nalang siya dahil mukhang masarap ang nasa logo ng kainan na 'yun. Nasa Mang Inasal sila. The place was nice and clean marami din ang kumakain doon. Desteen pick a two table seater. Pero nang dumating si Liam pinili ni Liam umupo sa katapat nitong lamesa. His reason? Well, hindi daw dapat siya makisabay sa 'akin dahil 'It would be inappropriate'. Hinayaan nalang ni Desteen si Liam.

The food was good. The chicken is really tasteful. Hindi nga sa nabigo. She ate heart full, unlimited-rice pala dito.

Unang natapos kumain si Liam. Hinantay muna ni Liam si Desteen matapos. Nakarating unli-rice ito. Desteen finished eating. Si Liam na ang nagbayad ng kinain nila. Desteen wanted to argue but Liam already paid the bill.

Matapos silang kumain ay tinungo naman ni Liam at Desteen ang floor kung nasaan ang grocery store. Malaki iyon at maraming tao doon. Liam pick the biggest cart.

Inuna munang bilhin ni Desteen ang mga karne. She bought chickens, porks, beefs. Bumili din siya ng Isda at hipon. Next is vegetables and fruits. Si Liam ang taga tulak ng cart nila habang panay lang ang lagay ni Desteen ng kung ano-ano. Gustong pigilan ni Liam ang dalaga dahil sobra sobra na ang pinamili nito but decided not to. Hinayaan niya lang.

Next to Desteen's list was her essentials. Since personal niya na gamit ang bibilhin hindi na sumama si Liam. Si Liam nalang ang nag presenta na bilhin ang ibang groceries niya.

Desteen headed to women's section. Mga toiletries ang una niya binili. Hindi niya alam ang mga Filipino products so kinukuha niya lang ang gusto niyang kulay or kung maganda ba ang packaging ng products.

Matapos niyang bilhin ang mga sabon, shampoo. Tinungo niya ang hilira ng sanitary napkins. Pero nasa may kataasang bahagi ng stall ang gusto niyang packaging. Desteen wanted to ask Liam for help pero naalala niya na namimili din pala iyon.

She tried to jump off but failed. "Kapag hindi kita naabot humanda ka sa 'kin!" Banta ni Desteen sa sanitary napkin na gusto niya.

She's about to jump when she suddenly upended from the ground. Someone lift her.

"Pick your sanity napkin, miss." A man with deep voice commanded. "You're not heavy, not light either."

Dali-dali kumuha si Desteen ng tatlong pack ng sanitary pads. Doon lang siya binaba ng kung sino. Hinarap niya ang lalaking kinarga siya. And there, a handsome man with beguiling hazelnut eyes was staring at her with a grin on his face.

"Good to see you, again....."

N I C E S T N I C E