ตอนที่8

1719 Words

เสียงฝีเท้าหนักๆ บ่งบอกขนาดตัวของผู้มาใหม่ สันนิษฐานได้ว่าไม่อ้วนก็คงล่ำสันเอาการ จวนเจียนที่ร่างนั้นจะถึงประตูห้องในไม่ช้าแล้ว เจ้าเอื้อแลพ่อก้อนทองยังยืนนิ่งทำกระไรไม่ถูกอยู่ที่เดิมอยู่เลย ฉิบหายแล้ว ตายๆๆ คนร่างเล็กหันซ้ายแลขวาก็ไม่เห็นที่ทางจะซ่อนตัวได้จริงๆ ในวินาทีที่บานประตูถูกผลักออก ด้วยความตกใจ เจ้าเอื้อจึงเขย่งตัวจับหน้าพ่อก้อนทองมาประกบปากจูบ “พวกมึงเป็นใคร เข้ามาทำกระไรที่นี่!!” ชายร่างท้วมเจ้าของชื่อเอกชี้หน้าว่าเสียงดัง เขาคือหนึ่งในลูกน้องขี้ประจบของเถ้าแก่หวังไฮ่ ชอบสำราญวันๆ เที่ยวกินแต่เหล้าตามโต๊ะลูกค้า ขี้คุยขี้อวดหาแก่นสารสาระกระไรไม่มี เรื่องงานการไม่ได้ความสักอย่าง เจ้าเอื้อเห็นว่าเป็นไอ้เอกก็โล่งใจไปเปลาะหนึ่ง คนโง่เช่นมันยังพอต่อรองได้ “พ พี่ ฟังพวกข้าก่อน ข้ามีอัฐมากมาย น นี่ๆ …” เจ้าเอื้อล่วงมือหยิบยื่นถุงใส่อัฐให้ ไอ้เอกฉวยเอาไปในทันทีแต่ยังไม่ยอม “บอกมา

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD