มิลินดาหายจากอาการป่วย หญิงสาวเดินสำรวจทางออกจากป่านี้เวลาที่ชายหนุ่มไม่อยู่ หล่อนเริ่มแน่ใจว่าที่นี่มีทางเข้าออกทางเดียว นอกจากนั้นคือป่าแล้วก็ป่า หากหล่อนไปไกลว่าลำธารนี้ก็กลัวว่าจะหลงทางเอาซะเปล่าๆ หญิงสาวมองไปรอบๆ แถวลำธารนี้ หล่อนมองดูสายน้ำที่ที่ไหลผ่านโขดหินนั้น หล่อนกระโดดขึ้นไปนั่งเล่นบนโขดหิน สายตาหวานก็เหม่อลอยเมื่อคิดถึงพ่อของหล่อน ป่านนี้จะเป็นอย่างไรบ้างนะ หล่อนไม่ได้ไปเยี่ยมเป็นเดือนแล้ว,,,,,,,,,,,,,," เฮ้ออออ " ลมหายใจถูกผ่อนออกมาอย่างหนักใจร่างบางพรางลุกขึ้นยืนเพื่อข้ามกลับไปยังฝั่ง
"วะ ว้ายยย " ตูมมมม!!! ร่างหญิงสาวลื่นตกลงน้ำ ขาเรียวของหล่อนติดอยู่ที่โขดหินทำให้เท้าหล่อนยันพื้นไม่ได้ ร่างหล่อนกำลังจะจมน้ำ หญิงสาวตะโกนขอความช่วยเหลือ
"ช่วยด้วยๆ ช่วยด้วยคะ " บุ๋มๆ!!! มิลินดากำลังจะจมน้ำหล่อนหายใจใต้น้ำไม่ได้ เรากำลังจะตายใช่ไหม มันก็ดีเหมือนกัน เราจะได้ไม่ต้องมาทรมานหัวใ
