ไฟแค้นซาตานเถื่อน

วิธีปิดปากคนถือดี

ไทเกอร์ มองหญิงสาวอย่างหมายมาด เขาต้องสั่งสอนผู้หญิงปากร้ายนี้ให้หลาบจำเสียบ้าง พ่อคงตามใจมากสินะ ถึงไม่เกรงกลัวใครเลย แม้แต่เขาหล่อนก็ยังเถียงคำไม่ตกฟาก ชายหนุ่มคิดดังนั้นก็ก้าวเท้ายาวๆ ไปหาหล่อน ใบหน้าเขาไม่บ่งบอกถึงอารมณ์ใดๆ

"อุ้ย ว้ายยย ไอ้บ้า ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ " มิลินเอ่ยขึ้นเมื่อร่างงามของหล่อนถูกเขากระชากให้ลุกขึ้นยืนเต็มความสูง เขารัดร่างบางของหล่อนแน่นมากขึ้น จนหล่อนรู้สึกหายใจไม่ค่อยออก หญิงสาวดิ้นรนไปมาในอ้อมแขนเขา ชายหนุ่มมองใบหน้าสวยนิ่ง สายตาพิฆาตนั้นบ่งบอกว่าอารมณ์ของผู้ที่เป็นเจ้าของรู้สึกอย่างไร

"นะ นี่ ฉันบอกให้แกปล่อย อย่ามาแตะต้องตัวฉันนะ " หญิงสาวตะโกนใส่หน้าชายหนุ่ม จมูกแหงนเชิดขึ้นอย่างเอาเรื่อง หล่อนไม่ยอมเขาหรอก ไอ้บ้านี่เอาแต่ใช้กำลัง

"หึ มากกว่าแตะฉันก็ทำมาแล้ว " เสียงเข้มเอ่ยขึ้นพรางส่งสายตาเยาะเย้ยให้หญิงสาว มิลินใบหน้าแดงเอ่ย หล่อนไม่ได้อายเขานะ หล่อนโกรธเขาต่างหาก เมื่อนึกถึงเรื่องเมื่อวันก่อนแล้วก็เมื่อเช้านี้ด้วย

"ไอ้บ้า แกมันน่าตัวเมีย ชอบรังแกผู้หญิง" คำนั้นทำให้ร่างหนาที่ยืนอยู่นี่ควันออกหู ไม่เคยมีใครเคยด่าว่าเขาขนาดนี้ ยิ่งผู้หญิงด้วยแล้ว แต่ละนางมีแต่หวานเอาอกเอาใจเขาสารพัด มีก็แต่ร่างบางที่อยู่ตรงหน้าเขานี้ หล่อนต้องเจอดีแน่

"ปากดีนะแม่คุณ อย่างนี้ต้องเลาะฟันหน้าออกให้หมด" เขาพูดในสิ่งที่เขาคิดออกมา แต่สิ่งที่ใช้เลาะฟันหล่อนนั้นก็มีอย่างเดียวหละ

"เอาซี่ฉันไม่กลัวนะ...อุ๊บ!!! หญิงสาวพูดได้แค่นั้น ปากร้ายของหล่อนก็ถูกจัดการด้วยปากหนาของเขาอย่างเอาเรื่อง ชายหนุ่มบดขยี้เรียวปากอิ่มนี้อย่างหนักหน่วงและรุนแรง แรงมากเสียจนหล่อนได้กลิ่นคาวของเลือด เรียวปากอิ่มนั้นถูกบดขยี้จนเลือดออกซิบๆ เลยก็ว่าได้ ชายหนุ่มสอดมือเข้าไปล๊อคคอสวยของหญิงสาวไว้มั่น กันหล่อนหลบหนี ใบหน้าสวยถูกบังคับให้แหงนเงยรับจูบอันเร่าร้อนของเขา ปากสวยถูกชายหนุ่มขบกัดเบาๆ เอาให้พอรู้สึกเจ็บ

"อ๊ะ อื้ออ "หญิงสาวสะดุ้งครางอย่างรู้สึกเจ็บ หล่อนเผลออ้าปาก ลิ้นร้ายกาจของชายหนุ่มรีบสอดเข้าไปในอุ้งปากหวานนั้นโดยเร็ว ลิ้นเล็กหลีกหนีเขาจนมุม "อื้อออ" ไทเกอร์ครางอย่างพอใจเมื่อเจ้าลิ้นร้ายของเขาเกี่ยวกวัดลิ้นเล็กจอมดื้อดึงนี้ได้แล้ว เขาดูดดึงมันอย่างหนักหน่วง ครั้งนี้เพื่อสั่งสอนหล่อน ให้หล่อนรู้เสียบ้างอย่าใช้ปากพร่ำเพรื่อ มิลินเริ่มอ่อนแรงลงบ้างแล้ว ไม่รู้ว่าเธอเหนื่อย หรือว่าเริ่มรู้สึกแปลกๆ กับรสจูบนั้น เธอไม่เข้าใจตัวเองเลยว่าทุกครั้งที่เขาจูบหล่อน เรี่ยวแรงที่เคยต่อต้านมันหายไปไหนแล้ว ทั้งๆ ที่สมองบอกให้หล่อนหนี แต่ร่างกายหล่อนมันกับตรงกันข้าม " อื้ออ อืออ" มิลินครางออกมาอย่างขัดใจ หญิงสาวเริ่มดึงสติอีกครั้ง เพราะหล่อนเองเริ่มหายใจติดขัดร่างสาวหอบถี่ขึ้น ก็ชายหนุ่มเล่นปะกบปิดปากบางของหล่อนไม่ให้อากาศลอดผ่านเลยก็ว่าได้ ไทเกอร์รับรู้ได้ เขาผละออกจากปากสวยนั้นอย่างน่าเสียดาย

มิลิน สูดหายใจเข้าไปเต็มปอด หล่อนรู้สึกเหมือนตัวเองโผล่พ้นขอบน้ำขึ้นมาแล้ว ร่างสวยที่อ่อนปวกเปียกต่อหน้าเขาเมื่อครู่ ตอนนี้ทรงตัวเองได้แล้ว ทันทีที่หล่อนทรงตัวได้ เพี๊ยะ!!! ใบหน้าชายหนุ่มสะบัดไปอีกทางอย่างแรง "ไอ้เลว ไอ้โรคจิต ไอ้..อุ๊บ!!! เสียงด่าทอของหญิงสาวหายไปอีกครั้ง ครั้งนี้เขาทำมันรุนแรงยิ่งกว่าเก่า เรียวปากที่เป็นแผลเพราะการบดเบียด ตอนนี้มันถูกชายหนุ่มขบกัดมันอย่างแรง

"อื้อออออ " หญิงสาวร้องครางด้วยความเจ็บปวด ตอนนี้กลิ่นคาวเลือดคลุ้งมากกว่าครั้งที่แล้ว ร่างสาวถูกเขารั้งเข้าบดเบียดแนบแน่น กำปั้นเล็กทุบบ่ากว้างนั้นอย่างรัวแรง ขาเรียวก็ดีดดิ้นไปมา "อื้ออออ อ๊ะ อ๊ะ" ร่างสาวสะดุ้งอีกครั้ง เมื่อมือหนาของเขาสอดเข้าใต้สาบเสื้อสวยตัวที่หล่อนสวมใส่ "อ๊ะ อ้ายยยย" หล่อนกรีดร้องทันทีที่เขาบีบบี้สองเต้าเต่งตึงนั้น อกอวบถูกชายหนุ่มบีบมันอย่างไม่ออมแรง หล่อนเจ็บจี๊ดจนถึงทรวงอก ร่างสาวยังคงดิ้นรน

"อื้ออออ "ไทเกอร์ครางอย่างขัดใจ เมื่อหญิงสาวตรงหน้าเขานี้ไม่ยอมสิ้นฤทธิ์โดยง่าย เขาออกแรงบีบบี้ยอดอกอวบของหล่อนทั้งสองข้าง ใครจะหาว่าเขาซาดิสก็ช่าง ในเมื่อหล่อนไม่ยอมอยู่ใต้อาณัติเขา หล่อนก็ต้องเจอแบบนี้ คิดได้ดังนั้น ร่างหนาก็ผละออกจากร่างสวย

"ผลั๊ก!! "โอ้ยยย อื้อออ ยะ อื้ออออ " เสียงหวานกรี๊ดร้องอย่างเจ็บปวด เมื่อร่างสวยถูกผลักให้ล้มลงเบื้องล่าง ยังดีที่มันยังมีฟูกอันเล็กรองรับหล่อนไว้ ไม่เช่นนั้นก้นสวยคงต้องช้ำเป็นแน่ ยังไม่ทันที่หล่อนจะกรีดร้อง ปากสวยของหล่อนก็ถูกชายหนุ่มปิดอีกครั้ง เขาทำอย่างที่เขาพูดจริงๆ เขาจะเลาะฟันหล่อนออก ด้วยลิ้นร้ายของเขา หญิงสาวนึกถึงคำพูดของชายหนุ่มเมื่อลิ้นร้ายตวัดเลียฟันเรียงของหล่อนไปมา เขาดึดดึงลิ้นเล็กจนแสบไปหมด

"อ๊ะ พะ พอแล้ว " เสียงหวานดังขึ้น เมื่อปากหล่อนเป็นอิสระ แต่เรือนร่างหล่อนนั้นยังถูกเขาตรึงไว้กับที่นอนนั้น

"พอแล้วฉันกลัวแล้ว ฉันยอมแล้ว" มิลินพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงระส่ำ หล่อนเจ็บไปหมดจนทนไม่ไหวแล้ว เขาทำให้มุมปากสวยมีเลือดออกมาจากตรงนั้น ลิ้นเล็กของหล่อนแสบจนจะขาดออกจากกันอยู่แล้ว ปากอิ่มตอนนี้มันบวมเจ่อขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัด น้ำตาแห่งการเจ็บปวดเอ่อขึ้น

ไทเกอร์ยังคงง่วนอยู่กับซอกคอระหงส์นี้ เขาไม่ฟังอะไรทั้งนั้น หล่อนทำให้เขาโมโห หล่อนตบหน้าเขา หล่อนด่าเขาว่าหน้าตัวเมีย ไม่เคยมีใครกล้ามาด่าผู้พันอย่างเขา มันผู้นั้นต้องถูกลงโทษอย่างสาสม ชายหนุ่มคิดดังนั้น ปากหนาก็งับลงผิวขาวละเอียดนี้ เขาไม่อยากจบอกเลยว่ามันนุ่มดุจใยไหมเลยก็ว่าได้ "สู๊บบบบบ บ๊ะ!!! เสียงชายหนุ่มดูดดึงผิวเนียนอย่างแรง "อื้ออออ" หญิงสาวร้องออกมา หล่อนเจ็บจี๊ดขึ้นมา ทันทีที่ชายหนุ่มปล่อยปาก รอยแดงปื้อใหญ่ก็ปรากฏขึ้นอย่างเห็นได้ชัด มันฮ่อเลือดแดงขึ้นมาทันที ด้วยผิวของหล่อนที่มันขาวใสนั้น แม้ยืนห่างเป็นสิบๆ เมตรยังมองเห็นมันได้ชัดเลย

"นะนาย ฉันขอโทษ ปล่อยฉันเถอะนะ ฉันขอร้อง" เสียงหวานเอ่ยขึ้น มันคลอไปด้วยน้ำตาก็ว่าได้ หล่อนหลับหูหลับตาสะบัดหน้าหนีการซุกไซ้ซอกคอของชายหนุ่ม ไทเกอร์ยกยิ้มมุมปากอย่างสะใจ

"หึ มันไม่ทันแล้วคุณมิลิน"

"ว้ายยยย อื้ออออ อ๊ะ อย่านะ " สิ้นเสียงเข้มของชายหนุ่ม เสียงหวานก็ร้องห้ามเขาพัลวัน ......แคว๊กกกกก!!! เสียงเสื้อตัวสวยของหญิงสาวถูกกระชากติดมือเขาอีกครั้ง กายสาวสะดุ้งทันทีที่มันหลุดออกไปจากเรือนกาย หล่อนเอามือเรียวปิดทั้งท่อนบนท่อนล่าง หล่อนอับอายเขามากแม้มันจะมีอันเดอร์แวสีขาวติดกายก็ตาม

"ยะ อย่า ยะ...อ้ายยยยย " เสียงหวานร้องขอความปรานีเขาได้แค่นั้น เขาไม่ฟังอะไรหล่อนทั้งสิ้น ไม่ว่าจะคำด่าทอหรือคำร้องขอ ตอนนี้ อารมณ์ภายในเขาร้อนระอุไปหมดแล้ว ทันทีที่เห็นเรืองร่างอรชร เขาแทบจะกลั้นอารมณ์ไม่อยู่ ชายหนุ่มโถมตัวเข้าหาหล่อนทันที

"อ๊ายยย เจ็บ อ้ายยย ปล่อย " เสียงนั้นดังขึ้นมาอีก เมื่อส่วนนั้นของหล่อนถูกเขาจ่อมันด้วยเจ้ามังกรยักษ์ หญิงสาวเสียวสันหลังวาบด้วยความหวาดกลัว>

......พรวดดดดดด!! "อ้ายยยยยย...." เสียงร้องอย่างเจ็บปวดของหล่อนดังขึ้นลั่นกระท่อมน้อย เมื่อชายหนุ่มดันเจ้ามังกรยักษ์ รวดเดียวจนสุดลำตัว "อื้อออออ" ไทเกอร์ครางออกมาอย่างปวดหนึบ เมื่อเขาขยับร่างกายเขาไม่ได้ ร่องสาวของหล่อนมันตอดรัดเขาแน่นไปหมด สันกรามกัดเข้าหากันแน่น ใบหน้าคมเครานั่นชุ่มไปด้วยเหงื่อ เขารับรู้ว่าสิ่งที่เขาทำนั้นสุดแสนจะป่าเถื่อน ความแรงของมันทำให้หล่อนฉีกขาดอีกแล้ว ดวงตาคมไหววูบเล็กน้อยเมื่อนึกถึงจุดเชื่อมต่อ

"อ๊ะ อ๊ะ จะ เจ็บ ฮือๆ " หญิงสาวโอดร้องทันทีที่เขาขยับ ใบหน้าสวยเหงเกผิดรูป หัวใจของหล่อนตอนนี้เจียนจะขาดใจ เขาเริ่มขยับมันแล้ว หล่อนทั้งเจ็บทั้งแสบตรงส่วนนั้น หล่อนคงขาดใจตายแน่งานนี้ "อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ" เสียงหวานร้องครางไม่ขาดสาย มันเริ่มดังถี่ๆ ขึ้นๆ ถามแรงถาโถมของชายหนุ่ม

"อืมมมม ซีสสสสส เสียวหัวเป็นบ้าเลย" ไทเกอร์สบทออกมาขณะที่เขาซอยสะโพกสอบ สันกรามกันเข้าหากันแน่นขึ้น มันรู้สึกลื่นขึ้นเล็กน้อยเมื่อเวลาผ่านไปสักพัก ชายหนุ่มรู้สึกดีขึ้นมาทันที เขารับรู้ได้ว่าหล่อนเริ่มผ่อนคลายแล้ว ชายหนุ่มบีบเคล้นเต้าตูมสองข้างเพื่อกระตุ้นช่วยหล่อน หญิงสาวบิดเร้าไปมาด้วยความเสียว

"อื้อออ อ๊ะ อื้อออ " มิลินครางออกมาอย่างลืมตัว หล่อนรู้สึกว่าความเจ็บปวดเมื่อสักครู่มันหายไปแล้ว มีเพียงความหฤหรรษ์ท่านั่นที่มาแทนที่ หญิงสาวเสียวไปหมดทั้งสันพราง กายสาวของหล่อนตอนนี้ไม่เป็นตัวของตัวเองเลยก็ว่าได้ หล่อนหลับตาพริ้มกำมือแน่นกับฟูกนั้น หล่อนรู้สึกเหมือนร่างกายกำลังปีนขึ้นที่สูง...... ตับ! ตับ! ตับ!!!! +++ เสียงนั้นมันรัวถี่ขึ้น ลมหายใจหอบถี่ก็เร็วขึ้น

"อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ ฉันจะไม่ไหวอยู่แล้ว ช่วยฉันด้วย" มิลินร้องขอชายหนุ่มอย่างลืมอาย เขาแสยะยิ้มมุมปาก

"ได้เลยแม่สาวน้อย ต่อแต่นี้ไปเธอจะรับรู้ถึงรสชาติของความสุขบนสวรรค์ชั้นฟ้า " พูดเสร็จ ชายหนุ่มก็ดันสะโพกหนาของเขาเข้าหาร่างสาวรัวถี่ๆ ขึ้น ๆ เร็วขึ้นๆ .....พับ! พับ! พับ! เสียงนั้นขึ้นหากใครฟังแล้วหัวใจจะวายตาย "อ๊ะ อ๊า อาส์ กรี๊ดดดด" จากนั้นเสียงหวานก็กรีดร้องออกมาพร้อมกับกายสาวที่เกร็งกระตุก ภายในของหล่อนตอดตุ๊บๆ บ่งบอกว่าหล่อนถึงฝั่งฝันแล้ว จากนั้นร่างหนาก็ควบตามไปอย่างเต็มกำลัง ....พับ! พับ! "โอ้ววว อื้อออ อ่าววว" ร่างหนาครางออกมาอย่างสุขสมเมื่อเขาถึงเส้นชัยตามมา น้ำเชื้อชั้นดีพุ้งเข้าหาร่างสาวแบบไม่ยั้ง หล่อนไม่รู้ว่ามันจะฝังลงไปในร่างหล่อนหรือไม่ แต่ที่แน่ๆ ตอนนี้หล่อนกำลังหมดแรง

ทั้งสองพล่อยหลับไปทั้งคู่ เป็นฝ่ายร่างหนาที่รู้สึกตัวก่อน เขาค่อยๆ ดึงแขนตัวเองออกจากร่างสาว ไม่รู้ว่าเขาเผลอกอดหล่อนตอนไหน ชายหนุ่มรีบเอาออกก่อนที่หล่อนจะตื่น ดวงตาคมมองเนื้อตัวที่มีแต่รอยถลอกนั้น บางที่ก็จ้ำ บางที่ก็เขียว บางที่ก็แดง มันมีเต็มตัวของหล่อนไปหมด ไทเกอร์มองหล่อนแล้วรู้สึกบางอย่างชั่วครู่ แต่สายตาคมก็ปรับแข็งขึ้นเมื่อนึกถึงเรื่องราวในอดีต

"อื้อ ..." หญิงสาวปรือตาครางด้วยความเจ็บปวด ร่างหล่อนตอนนี้มันเมื่อยขบไปหมด หล่อนค่อยๆ ขยับมันเล็กน้อย

"นะนี่ ออกไปเลยนะ " ร่างบางเอ่ยขึ้นเมื่อตื่นขึ้นมาแล้วเห็นร่างหนาที่นอนเบียดอยู่ข้างๆ

"อย่ามาทำกระแดะหน่อยเลย เมื่อกี้ยังครางอยู่ใต้ร่างฉันอยู่เลย"

"บ้า ไอ้บ้า"

"หึ ปากดีนักนะ เดี๋ยวก็โดนอีกหรอก" เขาหยุดพูดกับหล่อน โดยดวงตาคมนั้นมองใบหน้าสวยนั้นนิ่ง เขายอมรับว่าหล่อนสวยไม่มีที่ติเลยทีเดียว คิ้วเรียงสวยรับกับจมูกโด่งเล็กรั้นนั้น ปากแดงเป็นกระจับสวยเจ่อที่ดูเซ็กซี่เพราะฝีมือเขา แผงขนตางอนนั้นยาวจนไม่ต้องใช้ขนตาปลอมเหมือนกับสาวคนอื่นที่เคยผ่านมือเขา ชายหนุ่มเหมือนตกอยู่ในภวังค์

"มิลินไม่อยากต่อคามยาวสาวความยืดกับเขาอีกหล่อนจึงเลือกที่จะไม่พูด

"นายก็หลบไปสิ มาเบียดทำไมกัน" เขาขยับขึ้นนั่งหลังพิงฝาทันที อกแกร่งที่มีขนรำนั้นปรากฏขึ้น มิลินต้องเบนหน้าหนี ใบหน้าสวยเอ่อแดงขึ้น

"เธอต้องทำใจไว้นะ ว่าต่อไปนี้เธอต้องเจอหน้าฉันเกือบทุกวัน"

"บ้าเหรอ พาฉันกลับบ้านเดี๋ยวนี้"

"กลับแน่ แต่ยังไม่ถึงเวลา " เขาเอ่ยพรางดวงตาคมมองตรงไปยังท้องทะเลกว้าง มิลินหดหู่เป็นที่สุด นี่หล่อนจะต้องมาอยู่ที่กระต๊อบเล็กๆ นี่หรือนี่ ไม่มีอะไรสักอย่าง หญิงสาวมองไปรอบๆ อย่างวิตกกังวล ..>>>>