ไฟแค้นซาตานเถื่อน

อย่าคิดลองดีกับพี่เสือ

มิลินวิ่งอย่างๆ ไม่คิดชีวิต มือเรียวของหล่อนก็จับผ้าขนหนูเอาไว้มั่น หล่อนวิ่งมาถึงชายหาด ไปทางไหนหละมันมืดไปหมดเลย ไปทางนี้หละกัน เท้าเรียวกำลังจะก้าววิ่งออกไปข้างหน้า

"จะไปไหนมิลิน " เสียงเข้มดังขึ้นพร้อมกับร่างหาของชายหนุ่มที่ปรากฏขึ้นท่ามกลางความมืด หล่อนรู้ได้เลยว่ามันคือใคร หัวใจหญิงสาวเริ่มระส่ำ เขามาดักหน้าหล่อนได้อย่างไรกัน เมื่อกี้เขาวิ่งตามหล่อนมานะ มิลินคิดไปพรางมองร่างหนานั้นสลับกับหันไปมองทางที่หล่อนวิ่งมา

"ไม่ต้องสงสัย ที่นี่มันเป็นเกาะของฉัน เธอหนียังไงก็หนีไม่รอดหรอก" เสียงเข้มเอ่ยพร้อมกับใบหน้าที่เรียบนิ่งยากที่จะคาดเดาอารมณ์

"หนีไม่ได้ฉันก็จะหนี " พูดเสร็จ หล่อนก็ออกวิ่งอีก แต่ยังไปไม่ได้กี่ก้าว หญิงสาวก็ร้องขึ้นมาอย่างตกใจ เมื่อผ้าขนหนูของหล่อนถูกชายหนุ่มกระชากออกอย่างรวดเร็ว

"ว้ายยย .......อะ ไอ้บ้า อื้ออ เอามานะ" หล่อนร้องออกมาด้วยความอายเมื่อร่างกายสาวตอนนี้ไม่มีแม้สิ่งปกคลุมกาย ร่างขาวโพลนสะท้อนแสงจันทร์ปรากฏขึ้น ไทเกอร์ถึงกับตกใจ ผิวหล่อนนี่ขาวมากจริงๆ ขนาดอยู่ในความมืด เขายังเห็นส่วนเว้าส่วนโค้งของหล่อนชัดเจนมาก นี่หากไม่มีรอบเดือนหละก้อเขาจะจับกดให้วิ่งไม่ออกเลย

"ไม่ให้ แล้วก็มานี่เลยยายตัวดี " ร่างหนากระโจนเข้าหาหล่อนอย่างรวดเร็ว หญิงสาวยังไม่ทันจะถอยหนี

"นี่ไอ้บ้า ไอ้บ้าปล่อยฉันนะ ฉันน่าจะตีแกให้ตายเลย " มิลินยังไม่วายด่าทอขา หญิงสาวดิ้นรนไปมา ชายหนุ่มรัดร่างบางแน่นขึ้นๆ จนหล่อนหายใจไม่ถนัด กายสาวเบียดเสียดเข้าหาร่างหนาแนบแน่น "อื้อ ไอ้คนบ้า คนเลว อ๊ะ ฉันเจ็บนะ" เสียงหวานก็ยังพลุออกมาไม่ขาด ไทเกอร์นึกรำคาญกับหล่อน

"ไอ้เลวปล่อยฉันนะ ไอ้บะ...." อุ๊บ อื้อออ....." เสียงนั้นขาดหายไปโดยอัตโนมัติ เมื่อชายหนุ่มจัดการปิดปากบางที่ด่าเขาอยู่อย่างถนัดถี่ด้วยปากหนาของเขา ชายหนุ่มกดปิดมันอย่างแนบแน่น เขาลงโทษหล่อนอย่างหนักหน่วง ผู้หญิงบ้าคนนี้ปากจัดเป็นบ้าเลย คำก็บ้า สองคำก็เลว เขาเลวหรือนี่ เขาเลวกับผู้หญิงหรือนี่ หึ แต่กับลูกศัตรูอย่างหล่อนแค่นี้ยังถือว่าปราณี

มิลินดิ้นรนไปมา เรียวแรงของหล่อนตอนนี้เริ่มอ่อนแรงเต็มที หล่อนหมดตั้งแต่วิ่งหนีเขาแล้ว แต่ด้วยแรงฮึดสู้อยากหนีจากเขาไปให้พ้นทำให้หล่อนมาได้ไกลถึงชายหาดนี้ และยิ่งถูกเขาจูบด้วยแล้วแรงจะทรงตัวยืนแทบจะไม่มี มือเรียวที่ทุบอกเขาอยู่ก่อก่อนหน้านี้มันเริ่มอ่อนลง มันเริ่มกำชำเสื้อชายหนุ่มแน่นขึ้นๆ เมื่อเรียวลิ้นเล็กของหล่อนถูกลิ้นหนาดูดดึงมันอย่างหนักหน่วง ด้วยความที่ด้วยประสบการณ์หล่อนจึงเริ่มจะหลงเคลิบเคลิ้มไปกับมันแล้ว

ไทเกอร์นึกกระหยิ่มในใจ ที่เขาใช้ความช่ำชองของเขาต้อนหญิงสาวให้จนมุม ร่างกายสาวที่เคยต่อต้านเมื่อสักครู่มันกลับไม่มีเหลืออีกแล้ว เขารู้อย่างนี้น่าจะจับจูบตั้งแต่ตอนที่อยู่บนแคร่ เขาจะได้ไม่ต้องวิ่งให้เหนื่อย แต่ตอนนั้นในใจนึกถึงหญิงสาวที่มีรอบเดือน เขากลัวว่ามันจะเตลิดเอาไม่อยู่ ไม่อย่างนั้นหล่อนคงไม่ได้ตีเขาหรอก ชายหนุ่มนึกไปมือหนาก็เคลื่อนไปลูบคลำร่างป่าวเปลือยที่แสนจะเนียนนุ่มมือนี้ เขายอมรับจริงๆ ว่าเกิดมายังไม่เคยเจอสาวที่ไหนจะขาวนวลเนียนแบบหล่อนนี้เลยสักคนเดียว แถมยังไม่เคยผ่านมือชายใดมาก่อนเลย ไทเกอรผืนึกไปมือหนาก็ปัดป่ายไปทั่วเรือนร่าง

"อื้อออ อ๊ะ อื้อออ" เสียงหวานครางอย่างขัดใจ เมื่อชายหนุ่มลูบคลำมันไปทั่วเรือนกายสาวของหล่อน ก้นสวยถูกบีบนวดมันอย่างแรง มิลินรู้สึกว่าเหมือนมีน้ำอะไรเหนียวๆ ออกมาจากตรงนั้น หล่อนนึกขึ้นว่าว่าหล่อนหลอกเขาว่าหล่อนมีรอบเดือนนี่ ร่างบางจึงต้องดิ้นรนอีกครั้งเพื่อไม่พิรุจ

"อ๊ะ อ๊ะ อื้อ ........อืมมมม จูบบบบ จ๊วบบบบ ..........หล่อนส่งเสียงร้องได้แค่นั้น มันก็ถูกปากหนาของเขากลืนกินเสียงมันไปจนหมด มือหนาของเขาไต่ไปตามเรือนสาว .......อ๊ะ อ๊ะ เสียงหวานสะดุ้งจนตัวโยง เมื่อสองเต้าสวยของหล่อนถูกบีบมันอย่างหนักหน่วง อีกมือเขาเขาก็เคลื่อนลงไปยังเบื้องล่าง เขาไม่สนใจอีกแล้วว่าหล่อนมีรอบเดือนตอนนี้ร่างกายของเขาต้องการที่จะปลดปล่อย "อืมมมม........ซี๊ดดดดดด" เขาครางกระเส่าออกมา

"อ๊ะ อ๊ะ อื้อออออ ยะอย่าฉันมีรอบเดือน " เสียงหวานบอกเขาด้วยน้ำเสียงกระเส่า

"อื้อออออ จู๊บบบบะ!!! เสียงเขาถอนจูบอันหนักหน่วงนั้นดังลั่น หญิงสาวหน้าแดงขึ้นมาเมื่อชายหนุ่มเคลื่อนมือลงไปจุ่มตรงนั้น มิลินยืนตัวเกร็งเกรงว่าเขาจะจับได้ว่าหล่อนโกหกเขา ชายหนุ่มแตะลงตรงนั้นอย่างไม่รังเกียจ เขาเปิดบริสุทธิ์หล่อนมาแล้ว เลือดสดๆ ตรงนั้นของหล่นเขาก็เห็นมาแล้วกะอิแค่นี้เอง หัวใจของเขาเริ่มลิงโลด เมื่อความรู้สึกของมันที่เขาสัมผัสมันเพียงลื่นๆ ไม่เหนอะหนะแม้แต่น้อย แต่ด้วยความมืดเขาจึงชั่งใจ ดวงตาคมหรี่มองหญิงสาวที่ยืนสั่น อาจเป็นเพราะกลัวหรือว่าหนาว เขายังไม่กล้าจะฟันธง

"ถ้าอย่างนั้นก็มานี่ กลับไปกระท่อม ส่วนเธอนั้นจะเจออะไรบ้างค่อยว่ากัน" เสียงเข้มออกคำสั่งพรางโยนผ้าขนหนูให้หญิงสาว มิลินรับไว้แล้วรีบนุ่งมันอย่างรวดเร็ว หญิงสาวต้องรีบเดินเมื่อเขาผลักหล่อนจากด้านหลังตลอดทาง ในใจนึกขอบคุณความมืด ไม่อย่างนั้นหล่อนต้องถูกเขาจับได้แน่เลย

พลั๊ก!!! ตุ๊บ!!! "โอ้ย เบาๆ หน่อยไม่ได้หรือไง" มิลินตะโกนต่อว่าเขาทันที่เมื่อร่างสวยถูกชายหนุ่มเหวี่ยง จนร่างสาวก้นจุ้มปุ๊กอยู่อย่างนั้น

"เจ็บเหรอ ทีตีคนอื่นเขาไม่เจ็บหรือไง" ไทเกอร์เอ่ยพรางนิ้วยาวแตะลงตรงหน้าผากเขา ข้างไรผมนั้น เขารู้สึกว่ามันบวมนิดๆ ยังดีนะที่มันไม่แตก ไม่อย่างนั้นบอกใคร เขาคงหัวเราะเยาะเป็นแน่

"เอ่อๆ ฉันขอๆ โทษ ก็ฉันโมโหที่นายเผารูปพ่อฉันนี่ " มิลินบอกชายหนุ่ด้วยสีหน้าที่เศร้าสร้อย หล่อนเล่นละครได้อย่างแนบเนียน ในใจคิด

"ถ้าอย่างนั้นก็ไปหยิบกร่อนปฐมพยาบาลมา อยู่ตรงนั้น" เสียงเข้มสั่งหญิงสาวให้เดินไปหยิบกร่อนยาที่วางอยู่อีกฟาก เขาไม่ลืมที่จะซื้อของสำคัญ เพราะอยู่ห่างไกลขนาดนี้

มิลินค่อยๆ คลานออกจากตรงนั้นเพื่อไปหยิบมัน หล่อนไม่รู้เลยว่าทุกอิริยาบถของหล่อนเขาได้จับตามอง สายตาคมมองเรียวขาสวยที่โพล่พ้นผ้าขนหนูอยู่นั้น สลับกับมองผ้าอนามัยที่มันถูกวางอยู่โดยไม่ได้ถูกแกะใช้งานเลยแม้แต่น้อย มิลินนี่แนบเนียนจริงๆ หล่อนโกหกเขาเป็นแน่ มีรอบเดือนทำไมมันมันเลอะออกมาเลยแม้แต่น้อย ทั้งๆ ที่หล่อนก็ไปอาบน้ำตั้งนานแล้ว

"เอามาวางใกล้ๆ นี่สิ" เขาเอ่ยเสียงเรียบ ดวงตามองมองหล่อนนิ่ง หญิงสาวหลุบตาลงต่ำไม่อยากมองหน้าเขา

"จัดการมันด้วย เธอทำให้หัวฉันแตก " เสียงเข้มเอ่ยขึ้นพรางเขี่ยกล่องยาไปให้หญิงสาว มิลินทำหน้าตาแหงๆ เมื่อรู้ว่าจะต้องทำแผลให้เขา อีตาบ้านี่ ฉันไม่อยากอยู่ใกล้นายนะ หญิงสาวคิดพรางหยิบยาหม่องนั้นขึ้นมาอย่างกล้าๆ กลัวๆ หญิงสาวค่อยๆ ยื่นมือไปแตะมัน

"โอ้ยยย โว้ยยย เบาๆ ไม่เป็นหรือไง" ไทเกอร์แกล้งร้องลั่นทันทีที่หญิงสาวทายาหม่อง เขารวบข้อมือหญิงสาวเอาไว้มั่น มิลินมองหน้าเขาอย่างตกใจ

"เอ่อๆ ฉันๆ ยังไม่ได้ทำอะไรเลยนะ "หล่อนเถียงเขาอย่างกล้าๆ กลัว หญิงสาวพยายามหลบตาเขาอยู่เนืองๆ

"หึ ทำสิ เธอทำให้ฉันอารมณ์เสีย มานี่" .........."อุ้ยยยว้ายยยยย " สิ้นเสียงพูดของชายหนุ่มหญิงสาวก็กรีดร้องอย่างตกใจ เมื่อเขากระชากแขนหล่อนอย่างแรง จนร่างงามถลาขึ้นไปนั่งบนตักเขา ดวงตาหวานเบิกกว้างอย่างตกใจ เมื่อใบหน้าสวยอยู่ใกล้เขาจนรู้สึกได้ถึงลมหายใจ น้ำหอมราคาแพงโชยแตะจมูกหล่อน

"นะ นาย ปะ ปล่อย ฉันลงสิ" มิลินพูดอย่างเบาหวิว หล่อนไม่กล้าแม้แต่จะพูด เพราะใบหน้าคมของเขาอยู่ใกล้หล่อนมากจริงๆ

"หึ ปล่อยลงแน่ แม่ตัวแสบ แต่ปล่อยลงตรงนี้นะ"

"ว้ายยยยยย ........ สิ้นเสียงพูดคือเสียงร้องอย่างตกใจของหญิงสาวร่างหนายกยิ้มมุมปากทันที เขาต้องสั่งสอนคนโกหก จนเขาถูกแม่ค้าแซว เขาต้องสั่งสอนคนที่กล้าทำร้ายร่างกายเขา หล่อนจะต้องได้รับบทเรียนจนต้องครางขอชีวิต ไม่มีใครหน้าไหนกล้าทำร้ายเสืออย่างเเขา ชายหนุ่มคิดในใจ ...>>>>>>>