EP.12 #สิทธิพิเศษ
1048 Words
หลังจากออกเดินทางมาร่วมสามชั่วโมง คณะทีมงานทั้งสิบห้าคนเดินทางมาถึงโรงแรมในที่สุด ที่นี่เป็นโรงแรมระดับห้าดาวแถมยังขึ้นชื่อที่สุดในจังหวัดหนึ่งของภาคตะวันออก ทางบริษัทได้ทำการจองห้องพักไว้รับรองทีมงานทุกคนเรียบร้อยแล้ว และจะทำการพักที่นี่เป็นเวลาหนึ่งอาทิตย์เพื่อจัดงานโปรโมทเกมครั้งแรกที่นี่ ก่อนจะเริ่มเดินสายโปรโมทจากภาคตะวันออก ภาคอีสาน ภาคกลาง ภาคเหนือ และสิ้นสุดลงที่ภาคใต้
บรรยากาศของที่นี่ดีมากแถมยังติดกับชายทะเล ทำให้อลิชาเผลอลืมความกรุ่นโกรธใครบางคนไปชั่วขณะ เธอเหม่อมองไปทางทะเลขณะเดินตามทุกคนเข้ามาภายในล็อบบี้ของโรงแรม โดยมีสายตาคมกริบจากเจย์เดนมองตามอยู่ตลอด ซึ่งเธอทำเป็นไม่สนใจมาตลอดระยะเวลาเดินทาง
“เดี๋ยวเรามาเช็คอินห้องพักกันก่อนนะคะ แล้วจะปล่อยให้ทุกคนฟรีเดย์หนึ่งวัน อยากจะพักผ่อนกันที่ไหนเชิญตามสบายเลยค่ะ เพราะงานของเราจะเริ่มจัดกันในวันพรุ่งนี้ ส่วนวันนี้ขอให้ทุกคนเที่ยวกันได้เต็มที่เลยค่ะ” แพรวาพูดขณะแจกคีย์การด์สีเขียวให้กับทีมงานทุกคน ส่วนธนาและเอเจนซี่อีกคนได้รับคีย์การ์ดสีส้ม “สองคนสำหรับหนึ่งห้องนะคะ คีย์การ์ดสีเขียวจะอยู่โซนสแตนดาร์ด ส่วนคีย์การ์ดสีส้มอยู่โซนวีไอพีค่ะ”
“เอ๊ะ แล้วของฉันละคะ?”
อลิชาถามเมื่อเห็นว่าแพรวาแจกคีย์การ์ดจนครบหมดแล้ว แต่ไม่มีของเธอเลย ในขณะที่ทีมงานคนอื่น ๆ พากันจับคู่ครบหมดแล้ว เหลือเพียงเธอที่ยังยืนอยู่ที่เดิมด้วยความงุนงง แพรวาหันมายิ้มให้อลิชาก่อนจะส่งคีย์การ์ดใบหนึ่งมาให้ เธอรับมาถือด้วยความงุนงงกว่าเดิมเพราะมันไม่ใช่ทั้งสีเขียวและสีส้มเหมือนคนอื่น ๆ แต่มันคือคีย์การ์ดสีทอง
“ทำไมของฉันเป็นสีทองละคะ? ไม่เห็นเหมือนของทุกคนเลย”
“เอ่อ… ของคุณอลิชาจะอยู่ชั้นสวีท ลักซ์ชัวรี่ค่ะ”
“อะไรนะคะ? ทะ… ทำไมเป็นแบบนี้ละคะ?”
อลิชาถามเสียงเบา เมื่อรู้สึกได้ถึงสายตาของทุกคนที่มองตรงมาทางเธอเป็นตาเดียว แพรวาทำหน้าลำบากใจก่อนจะมองผ่านอลิชาไปทางด้านหลัง เธอจึงมองตามสายตานั้นแล้วพบกับร่างสูงที่กำลังยืนสูบบุหรี่อยู่ตรงนั้น ดวงตาคมกริบระยิบระยับแฝงไปด้วยความเจ้าเล่ห์นั่นทำให้อลิชามั่นใจในทันทีว่าเรื่องทั้งหมดนี่ต้องเป็นฝีมือเขาอย่างแน่นอน!
ให้ตายสิ! นี่อย่าบอกนะว่าเขาจัดการทุกอย่างเอาไว้เรียบร้อยหมดแล้วน่ะ เธอไม่เข้าใจเลยว่าเขาคิดจะทำอะไรกันแน่ นี่มันไม่ใช่เรื่องตลกเลยนะ! ทำไมเจย์เดนต้องทำให้เธอกลายเป็นพวกเด็กเส้นในสายตาคนอื่นอีกแล้วล่ะเนี่ย
“คุณแพรวคะ รบกวนเปลี่ยนห้องเป็นสแตนดาร์ดเหมือนกับทีมงานคนอื่น ๆ ให้ฉันด้วยค่ะ”
หลังจากระบายความหงุดหงิดภายในใจเสร็จ อลิชารีบยื่นคีย์การ์ดสีทองคืนแพรวา ทำให้เลขาสาวมีสีหน้าลำบากใจหนักกว่าเดิม เธออึกอักอย่างพูดอะไรไม่ถูก
“แต่ว่า…”
“รบกวนด้วยนะคะ ฉันไม่อยากมีสิทธิพิเศษเหนือคนอื่น ฉันเป็นแค่พนักงานชั่วคราวด้วยซ้ำ ช่วยปฏิบัติกับฉันเหมือนคนอื่น ๆ ด้วยเถอะค่ะ”
“คงจะไม่ได้…” น้ำเสียงทุ้มนุ่มนวลดังขึ้นระยะประชิดจากด้านหลัง อลิชาห่อไหล่หนีโดยอัตโนมัติ กลิ่นบุหรี่อ่อน ๆ ลอยเข้ามาจนทำให้เธอรู้สึกมึนหัวเล็กน้อย ไหนจะกลิ่นน้ำหอมประจำตัวของเขานั่นอีก มันช่างปั่นป่วนสติของเธอได้ดีจริง ๆ
“ทำไมคะ?”
หญิงสาวรวบรวมสติตัวเองแล้วหันกลับไปถามเจย์เดน เธอพยายามเลี่ยงที่จะสบตากับดวงตาคมเข้มสีมรกตคู่นั้น แต่ดูเหมือนจะทำได้ยาก เพราะยิ่งเขาขยับเข้ามาใกล้ เธอก็ยิ่งหมดหนทางจะถอยหนี แถมตอนนี้ทุกคนแยกย้ายกันไปหมดแล้วราวกับรู้หน้าที่ ปล่อยให้ร่างบางยืนอยู่กับร่างสูงตรงล็อบบี้เพียงแค่สองคนเท่านั้น
ให้ตายสิ… นี่มันไม่ดีเลยนะ ไม่ดีมาก ๆ ด้วย ตั้งสติไว้สิยัยลิชา!
“นั่นสิทำไม…”
“อย่ามากวนประสาทฉันนะคะ แล้วกรุณาเปลี่ยนห้องให้ฉันด้วยค่ะบอส”
“ถ้าคุณเรียกผมว่าบอส คุณก็ไม่ควรที่จะขัดคำสั่งของผมนะ” เจย์เดนยกยิ้มมุมปาก ท่าทางเขาดูสนุกมากกับการหยอกล้อหญิงสาว ยิ่งได้เห็นสีหน้าหวาดระแวงแสนบึ้งตึงของเธอ เขาก็ยิ่งอยากจะแกล้ง
ช่วยไม่ได้ อลิชาอยากทำเป็นเมินเขาเอง เขาอุตส่าห์พยายามหาทางพูดคุยกับเธอตลอดเวลาที่อยู่บนรถ แต่เธอกลับทำเป็นเย็นชาใส่แถมไม่ยอมลงมานั่งชั้นล่างกับเขาอีกด้วย
ช่างเป็นผู้หญิงที่ง้อยากเสียจริง! เกิดมาเขายังไม่เคยง้อใครเลยนะ!
“มันไม่เหมือนกันนะคะ คำสั่งแบบไหนของคุณกัน สั่งให้ฉันที่เป็นแค่พนักงานชั่วคราวขึ้นไปนอนบนชั้นสวีทเนี่ยนะ? มันไม่เกินไปหน่อยหรือคะ!”
“ทำไมล่ะ ไม่ดีเหรอ? ใคร ๆ ก็อยากนอนห้องหรู ๆ วิวสวย ๆ ทั้งนั้น ผมอุตส่าห์มอบสิทธิพิเศษให้คุณคนเดียวเลยนะ”
“แต่ฉันไม่ต้องการค่ะ!” เธอตอบกลับเสียงดังด้วยความหงุดหงิด เจย์เดนทำเกินไปแล้วจริง ๆ เขากำลังจะทำให้เธอกลายเป็นพวกใช้เส้นสายอีกแล้ว ถ้าทุกคนในทริปเข้าใจผิดคิดว่าเธอเป็นเด็กเส้นประธานบริษัทอย่างเขาขึ้นมา เธอจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน แล้วจะอยู่ร่วมกับคนอื่น ๆ ตลอดเวลาสามเดือนที่เหลือได้ยังไงกัน
ทำไมกันนะ… ทำไมชีวิตเธอถึงต้องวนเวียนอยู่แต่กับเรื่องเดิม ๆ ด้วย นี่เธอต้องเปลี่ยนงานอีกสักกี่รอบถึงจะหนีเรื่องบ้า ๆ พวกนี้พ้น!
- Writer
