EP.19 #เริ่มก่อตัว
1020 Words
“อย่า…”
หญิงสาวร้องบอกเสียงสั่นเมื่อสัมผัสถึงความร้อนชื้นแตะลงบนผิวเนื้อแผ่ว ๆ ความคิดทุกอย่างในหัวหยุดชะงัก สองมือพยายามผลักใบหน้าหล่อให้ผละออกจากตัวเอง แต่เจย์เดนไม่ยอมง่าย ๆ เขากดจูบลงมาอีกรอบพร้อมกับขบเม้มลำคอขาวแรง ๆ สร้างความเจ็บแสบทว่าร้อนรุ่มให้กับเธอเป็นอย่างมาก
“หยุด… นะ”
ดวงตาสวยเบิกกว้างเมื่อรับรู้ได้ถึงฝ่ามือร้อนที่กำลังเคลื่อนไหวบนหน้าท้องแบนราบของตัวเอง เธอทั้งตกใจและหวาดกลัวในคราวเดียวกัน... มือหนาร้อนกรุ่นสอดเข้ามาใต้ชุดนอนของเธอช้า ๆ เขาทำทุกอย่างรวดเร็วมาก... เร็วจนเธอตามไม่ทัน…
“ถ้าจะห้าม… คุณต้องต่อต้านให้มากกว่านี้”
ริมฝีปากกรุ่นร้อนเคลื่อนลงขบเม้มเนินอกอวบเบา ๆ มันสร้างความปั่นป่วนให้และร้อนรุ่มจนร่างบางสะท้านไหว ความรู้สึกนึกคิดของเธอมันตีรวนกันไปหมด
ให้ตาย... เธอจะเอาเรี่ยวแรงที่ไหนไปต่อต้านเขากันล่ะ!
“อะ… ไม่…” สองมือเคลื่อนลงมาจับกุมมือหนาเอาไว้อย่างสั่น ๆ ไม่ยอมให้เขาปลดชุดชั้นในกันง่าย ๆ เจย์เดนชะงักไปเล็กน้อย ดวงตาคมเข้มจับจ้องเธอด้วยสายตาร้อนแรง
เขากำลังต้องการเธอ… ในขณะที่เธอไม่ต้องการเขา… แม้ร่างกายของเธอมันกำลังทรยศก็ตาม...
“อย่าดื้อสิครับคนดี”
“หยุด… เถอะค่ะ” น้ำเสียงหวานเว้าวอนด้วยสายตาหวาดหวั่น อลิชาพยายามควบคุมสติของตัวเองให้คงที่ ไม่อยากจะเคลิบเคลิ้มไปกับความร้อนรุ่มที่เขาปรนเปรอให้ ไม่อย่างนั้นคนที่จะเสียใจก็คงมีเพียงแต่เธอ
เพราะสำหรับเจย์เดนแล้ว… เขาก็แค่รักสนุกไปวัน ๆ ไม่คิดจะจริงจังกับใคร เธอเชื่อว่ามีผู้หญิงมากมายที่พร้อมจะให้ความสุขแก่เขา แต่มันไม่ใช่สำหรับเธอ… อลิชาไม่เหมือนกับผู้หญิงพวกนั้น
“คุณไม่อยากเป็นของผมเหรออลิซ…”
ร่างสูงใหญ่ดันตัวเองขึ้นจับจ้องคนใต้ร่างนิ่ง สีหน้าเขาดูแปลกใจและสงสัยอย่างเห็นได้ชัด ที่ผ่านมาผู้ชายสุดแสนเพอร์เฟคอย่างเขาไม่เคยถูกผู้หญิงคนไหนปฏิเสธมาก่อนเลย อลิชาเป็นผู้หญิงคนแรกในทุกความรู้สึกของเขา ทั้งความต้องการที่เขาไม่เคยมีกับใครมาก่อน ความสบายใจเมื่อได้อยู่ชิดใกล้กับเธอ หรือแม้แต่ความรู้สึกบางอย่างที่มันเริ่มก่อตัวขึ้นเงียบ ๆ โดยที่เขาไม่รู้ตัวเลยว่าความรู้สึกนั้นมันคืออะไร
“ไม่ค่ะ ฉันจะยอมเป็นของคนที่ฉันรัก… และเขาก็รักฉันเท่านั้น”
เธอจ้องตาเขาเพียงชั่วครู่ก่อนจะผลักเขาออกจากตัวแล้วลุกขึ้นนั่ง เสื้อคลุมถูกหยิบขึ้นมาสวมทับลวก ๆ สายตาของชายหนุ่มยังคงจับจ้องเธอไม่ยอมละแม้ว่าตอนนี้เขาจะลุกขึ้นยืนแล้วก็ตาม
“คุณจะบอกว่า… ถ้าผมรักคุณและคุณก็รักผม เราถึงจะมีคืนอันแสนวิเศษนี้ได้อย่างนั้นเหรอ?”
“ทำนองนั้นค่ะ แต่มันคงเป็นไปไม่ได้ เพราะสำหรับคุณกับฉัน เราเป็นแค่เจ้านายกับลูกน้อง หวังว่าคุณจะเข้าใจนะคะ” เสียงหวานเอ่ยพลางลุกขึ้นยืนและทำท่าจะเดินออกจากห้องนอนเขา แต่กลับถูกมือหนาคว้าแขนเอาไว้แล้วบังคับให้หันกลับไปหาเขาอีกครั้ง
“ทำไมถึงเป็นไปไม่ได้ล่ะ? ไม่เห็นจะเกี่ยวกับเรื่องเจ้านายลูกน้องอะไรนั่นเลย”
เจย์เดนขมวดคิ้วถามด้วยความไม่เข้าใจในสิ่งที่อลิชาพูด เขาเติบโตท่ามกลางธรรมเนียมตะวันตก เรื่องละเอียดอ่อนเหล่านี้เขาจึงไม่เคยรู้ อลิชาเงยหน้าขึ้นสบตากับเขาตรง ๆ ก่อนจะพูดอีกครั้งอย่างชัดถ้อยชัดคำ เพื่อหวังอย่างยิ่งว่าเขาจะเข้าใจเธอ
“เพราะว่าคุณไม่ได้รักฉัน… และฉันก็ไม่ได้รักคุณไงคะ เราสองคนไม่ได้รักกัน”
“คุณเป็นผู้หญิงที่แปลกนะอลิซ ผมเพิ่งจะเคยเจอผู้หญิงแบบคุณเป็นคนแรก ผู้หญิงที่เห็นเรื่องความรัก… สำคัญกว่าเซ็กซ์”
เจย์เดนพูดด้วยน้ำเสียงชื่นชม แม้สายตาเขาจะยังคงมีประกายไฟร้อนแรงอยู่ในนั้น หากทว่าเขากลับรู้สึกว่าอลิชาดูสวยขึ้นกว่าเดิมเยอะเลย เขามองเธอไม่ผิดจริง ๆ ผู้หญิงคนนี้ไม่เหมือนใคร เธอแตกต่างจากผู้หญิงทุกคนที่เขาเคยผ่านมา
“ฉันไม่ได้แปลกหรอกค่ะ ผู้หญิงไทยส่วนใหญ่ก็คิดแบบฉัน เพียงแต่ว่าผู้หญิงที่คุณเคยผ่านมาเป็นพวกส่วนน้อยเท่านั้นเอง”
“อาหะ ผมเข้าใจแล้ว” เขาพยักหน้าอย่างเข้าใจก่อนจะยอมปล่อยแขนเธอออก รอยยิ้มละมุนปรากฏบนริมฝีปากหนา สายตาพราวระยับจับจ้องเธอไม่ยอมละ ยิ่งเห็นแบบนี้เขาก็ยิ่งอยากครอบครองเธอ เขาอยากมีค่ำคืนอันแสนวิเศษกับเธอ…
“ถ้าเข้าใจแล้วก็ดีค่ะ เรื่องวันนี้ฉันจะคิดซะว่ามันไม่เคยเกิดขึ้น และหวังว่าคุณจะทำตามที่เคยรับปากกับฉันนะคะ แค่ปฏิบัติกับฉันให้เหมือนกับพนักงานคนอื่น ๆ ก็เพียงพอแล้ว” อลิชามองหน้าเจย์เดนเล็กน้อยก่อนจะหมุนตัวเดินหนีออกมา เธอรู้สึกอยากจะออกไปจากห้องนี้ให้เร็วที่สุด อยู่กับเขานาน ๆ แล้วมันรู้สึกไม่เป็นปกติน่ะ แถมยังรู้สึกไม่ปลอดภัยด้วย โดยเฉพาะสายตาร้อนแรงของเขา มันเหมือนกับว่ากำลังจะเผาผลาญเธอให้มอดไหม้อย่างไรไม่รู้
“เดี๋ยวสิอลิซ” เสียงเรียกแสนเซ็กซี่ฉุดรั้งสองขาในทันที อลิชาหยุดชะงักโดยไม่รู้ตัว ร่างกายของเธอมันไม่ปกติมาก ๆ รู้สึกรวนไปหมดทุกส่วน มันเหนือการควบคุมไปแล้ว
ให้ตายสิ! นี่เธอเดินยังไม่พ้นห้องนอนเขาเลยนะ จะหยุดเดินทำไมก็ไม่รู้!
- Writer
