อลิชายืนก่นด่าตัวเองในใจก่อนจะรับรู้ได้ถึงความเคลื่อนไหวจากด้านหลังแล้วตามมาด้วยลมหายใจร้อน ๆ เป่ารดต้นคอขาว ตอนนี้เจย์เดนหยุดยืนอยู่ใกล้เธอมาก… มากขนาดสัมผัสได้ถึงไอร้อนจากตัวเขาเลย อลิชาไม่กล้าแม้แต่จะหันหน้ากลับไปมองเขาด้วยซ้ำ เธอรู้สึกหวาดกลัวหัวใจตัวเองขึ้นมาเสียดื้อ ๆ
“อลิซ…”
“คะ…”
“ถึงผมจะบอกว่าเข้าใจในสิ่งที่คุณพูด แต่ไม่ได้เหมารวมว่าผมจะทำตามที่คุณต้องการนะ”
“หมายความว่ายังไงคะ?” คราวนี้ร่างบางหันกลับมาเผชิญหน้ากับเขาตรง ๆ ด้วยความไม่เข้าใจ หลงลืมความรู้สึกแปลก ๆ เมื่อครู่ไปจนหมดสิ้น เธอไม่เข้าใจเจย์เดนเลย เขาจะเอายังไงกับเธอกันแน่ นี่เขาทำให้เธอมึนงงไปหมดแล้วนะ สรุปแล้วเขาเข้าใจหรือไม่เข้าใจที่เธอพูดกันแน่?
“ก็หมายความว่าผมจะไม่เลิกยุ่งกับคุณไง และตั้งแต่พรุ่งนี้เป็นต้นไปจนกว่าทริปนี้จะจบลง คุณจะต้องอยู่ใกล้ ๆ ผม แล้วทำตามที่ผมสั่ง… ทุกอย่าง”
อลิชาอ้าปากค้างพลางจ้องหน้าเขา หัวสมองพยายามประมวลผลคำพูดของผู้ชายตรงหน้าซ้ำไปซ้ำมา เขาพูดเรื่องอะไรกัน? คิดจะเล่นตลกอะไรกับเธออีกงั้นหรือ? จู่ ๆ มาสั่งให้เธอทำนั่นทำนี่ไม่พอ แถมยังสั่งให้เธออยู่ใกล้ ๆ เขาเนี่ยนะ?
“เพื่ออะไรคะ คุณทำแบบนี้ไปเพื่ออะไร? ฉันมาที่นี่เพราะต้องการมาทำงาน ฉันเชื่อคุณเพราะฉันไว้ใจคุณนะ แต่สิ่งที่คุณกำลังทำอยู่ตอนนี้มันเกินไปแล้ว!” และในที่สุดความอดทนของอลิชาก็หมดลง เธอไม่อยากจะโกรธเขานะ พยายามจะไม่ใส่อารมณ์กับเขา เพราะยังไงซะเจย์เดนก็คือเจ้านายของเธอ เขาคือคนที่จ้างเธอ คือคนที่หยิบยื่นโอกาสให้เธอได้เข้ามาทำงาน และได้มาร่วมทริปครั้งนี้…
แต่มันต้องไม่ใช่แบบนี้สิ! อลิชาแค่ต้องการทำงานในส่วนของเธอเท่านั้น ในหน้าที่ที่ตกลงกันไว้ในสัญญา ไม่ใช่ทำอะไรตามคำสั่งเขาทุกอย่างแบบนี้ เธอไม่ใช่เลขาของเขาสักหน่อย!
“ว่าไงคะ? คุณทำแบบนี้ไปเพื่ออะไร?”
“ทุกสิ่งที่ผมทำล้วนมีเหตุผลเสมอ และมันยังไม่ถึงเวลาที่คุณควรจะรู้”
“ยังไม่ถึงเวลา? เหอะ! ให้ตายสิ! คุณนี่มัน… เป็นผู้ชายนิสัยเสียที่สุดเท่าที่ฉันเคยเจอมา… คุณเจย์เดน!”
เมื่อเห็นว่าคุยกับเขาต่อไปก็คงจะไม่รู้เรื่อง อลิชาจึงเลือกที่จะเดินหนีออกมาโดยไม่คิดจะสนใจเขาอีก เธอกำลังโกรธและไม่เข้าใจเจย์เดนอย่างแรง! เขามันเอาแต่ใจและจอมเผด็จการ!
บ้าที่สุด… เขามันบ้าที่สุดเลย!
หลังจากสาดถ้อยคำเจ็บแสบใส่เจย์เดนเสร็จ อลิชาก็เดินออกไปจากห้อง เธอทั้งโมโหและโกรธเขามาก โดยที่เขาไม่รู้ตัวเลยว่าเธอกำลังโกรธเขาเรื่องอะไร ระหว่างเรื่องที่เขาไม่ยอมทำตามคำขอของเธอ หรือเรื่องที่เขาเกือบจะกินเธอกันแน่
พอนึกถึงสัมผัสหวานละมุนชวนตื่นตัวนั่นแล้วเจย์เดนก็อยากจะเดินออกไปกระชากร่างบางกลับมาเสียจริง ยิ่งกลิ่นหอมอ่อน ๆ ประจำตัวของเธอที่เขาไม่แน่ใจว่ามันมาจากอะไร มันไม่ฉุนเหมือนน้ำหอมที่พวกผู้หญิงชอบใช้ แต่มันกลับน่าหลงใหลและกระตุ้นอารมณ์ผู้ชายอย่างเขาได้ดีมากเลยล่ะ
อลิชาเป็นคนแรกที่ทำให้เจย์เดนรู้สึกตื่นตัวทุกครั้งที่ได้สัมผัสร่างกายนุ่มนิ่มของเธอ ยิ่งได้สบตา… ได้จับจ้องการเคลื่อนไหวของเธอ และได้ฟังเสียงของเธอ เขาก็ยิ่งอยากจับเธอมากดใต้ร่างซ้ำ ๆ ให้หายร้อนไปเลย เธอทำให้เขาคลั่งโดยไม่รู้ตัว
เธอเป็นผู้หญิงที่ภายนอกไม่ได้ดูเซ็กซี่แต่มี Sex appeal สูงมาก มันดึงดูดเขาตั้งแต่ครั้งแรกที่พบ เจย์เดนไม่เคยรู้สึกต้องการใครเท่านี้มาก่อนเลย มันบ้ามากที่เขารู้สึกรุนแรงกับเธอขนาดนี้ แถมพอได้อยู่ใกล้ ๆ ได้พูดคุยและได้รู้จักเธอมากขึ้น เขาก็ยิ่งรู้สึกว่าอลิชาเป็นผู้หญิงที่น่าสนใจ… และน่าตื่นเต้นเช่นเดียวกัน…
สำหรับเจย์เดนแล้ว อลิชาจัดอยู่ประเภทของ Rare ทั้งหายากและท้าทาย ซึ่งคนอย่างเขา เจย์เดน เจมส์ อันเดอร์ซัน เจ้าพ่อแห่งเกมออนไลน์ผู้ชื่นชอบความตื่นเต้นและท้าทายซะด้วยสิ!
เคยได้ยินไหม… ยิ่งได้ยาก มันก็ยิ่งอยากได้ อะไรที่มันได้มาง่าย ๆ มันก็ไม่สนุก
.
.
.
“ชุดสวยมากเลยจ้ะ น้องลิชานี่สวยจริง ๆ เลยนะ”
“ไม่ถึงขนาดนั้นมั้งคะพี่แซนดี้ ลิชาว่าชุดมันดูโป๊ ๆ ไปด้วยซ้ำ” อลิชาบ่นเสียงเครียดพลางดึงชายเสื้อเอวลอยลงปิดหน้าท้องตัวเองด้วยความไม่คุ้นชิน แต่พอดึงชายเสื้อลงตรงช่วงหน้าอกก็โผล่พ้นขึ้นมาแทน ทำให้เธอรู้สึกเคืองอย่างบอกไม่ถูกกับการเลือกชุดของทีมงาน
โอ๊ยให้ตาย! มันเป็นความคิดใครกันในเรื่องของการเลือกชุดคอสเพลย์ให้เธอ อลิซในแดนมหัศจรรย์อะไรทำไมถึงได้แต่งตัวโป๊ขนาดนี้!
เธอนึกหงุดหงิดในใจขณะก้มมองร่างกายตัวเอง หลายคนคงพอจะนึกภาพอลิซในแดนมหัศจรรย์ออกกันใช่ไหม? เด็กผู้หญิงผิวขาว ๆ ผมสีน้ำตาลยาว ๆ ฟู ๆ สวมชุดแซคสีขาว ๆ คล้าย ๆ กับชุดนอนเหมือนในหนังที่เคยดูและนิทานที่เคยอ่าน อลิชาเองก็คิดอย่างนั้นนั่นแหละ อลิซในความคิดเธอคือลักษณะแบบนั้น ซึ่งมันไม่ใช่แบบนี้!