EP.23 #แค่คุณ
1073 Words
…!!
“คุณ…!!”
ทันทีที่ร่างสูงเดินออกมาจากมุมหนึ่งของห้อง ร่างบางของอลิชารีบลุกขึ้นยืนแล้วจ้องมองเขาผ่านกระจกเงาด้วยความตกใจ แพรวามองทั้งสองคนสลับไปมาก่อนจะได้สัญญาณหมดเวลางานด้วยการพยักหน้าของร่างสูง เธอก้มหน้าเล็กน้อยซ่อนรอยยิ้มเอาไว้แล้วเดินออกมาจากห้อง อลิชาหันกลับมาหาเธอด้วยความรวดเร็วเพื่อหวังจะรั้งแพรวาให้อยู่เป็นเพื่อน
“เดี๋ยวสิคะ! คุณแพรว! คุณจะไปไหนคะ?!”
“ผมก็สั่งให้เธอเลิกงานไงครับ คุณต้องการอย่างนั้นไม่ใช่หรือไง”
เจย์เดนขยับตัวขวางทางไม่ยอมให้อลิชาเดินตามแพรวาออกไป ร่างบางรีบก้าวถอยหลังกลับจนสะโพกชิดกับเคาน์เตอร์หน้ากระจก ดวงตาหวานปราดมองร่างสูงตรงหน้าอย่างระแวดระวัง ความไม่ไว้ใจฉายชัดอยู่ในดวงตาคู่สวยนั่น
“คุณเข้ามาได้ยังไงคะ นี่มันห้องแต่งตัวนะคุณ เชิญออกไปด้วยค่ะ”
“ผมแค่บังเอิญเดินผ่านมาแล้วได้ยินใครบางคนกำลังตำหนิผมอยู่น่ะ ก็เลยแวะเข้ามาดูสักหน่อย” เจย์เดนตอบพลางจ้องหญิงสาวนิ่ง ใบหน้าสวยเรื่อแดงเล็กน้อย เธอเสสายตาไปทางประตูก่อนจะพูดขึ้นอีกครั้งด้วยน้ำเสียงสั่นกว่าเดิม
“คุณโกหก เมื่อกี้คุณไม่ได้เดินออกมาจากทางประตู” อลิชาจ้องเขาอย่างจับผิด พยายามคุมน้ำเสียงตัวเองไม่ให้สั่น “คุณทำแบบนี้ทำไมคะ เข้ามาอยู่ในห้องนี้ทำไม ตั้งใจจะทำอะไรกันแน่”
“คุณถามผมเยอะจัง ผมตอบไม่ถูกเลยแฮะ”
“คุณเจย์เดน!” เธอเรียกชื่อเขาเสียงดังด้วยความคุกรุ่นเต็มอก จากหวาดกลัวเมื่อครู่ตอนนี้เริ่มแปรเปลี่ยนเป็นโกรธเคืองซะแล้วสิ
เขาเป็นผู้ชายประเภทไหนกันแน่ หน้าตาก็หล่อปานเทพบุตร แต่ทำไมนิสัยช่างกวนประสาทเสียจริง!
“โธ่ ไม่เอาน่า คุณอย่าเพิ่งโมโหผมสิครับอลิซ”
ร่างสูงขยับเข้าใกล้เธอพร้อมกับท้าวสองแขนลงบนเคาน์เตอร์ ส่งผลให้ร่างบางซึ่งไร้หนทางจะหลบหนีรีบเกยสะโพกขึ้นนั่งบนนั้นแล้วถอยหลังจนชิดกับกระจกเงาบานใหญ่ กลายเป็นว่าเจย์เดนใช้แขนทั้งสองข้างยันเคาน์เตอร์เอาไว้โดยคร่อมร่างบางไว้ตรงกลาง
“นะ นี่คุณ! อย่าทำอะไรบ้า ๆ นะ!”
แม้จะอยู่ในท่าทางล่อแหลมและสถานการณ์สุ่มเสี่ยง อลิชาก็ยังพยายามต่อต้านเจย์เดนเช่นเดิม เธอไม่มีทางยอมให้เกิดเรื่องบ้า ๆ แบบเมื่อคืนอีกแน่นอน เธอไม่ยอมเด็ดขาด!
“หืม? เรื่องบ้า ๆ ของคุณคือเรื่องไหนล่ะอลิซ?” เจย์เดนไม่ถามเปล่าแต่เขากลับเป่าลมหายใจร้อน ๆ รดข้างแก้มเธอด้วย อลิชาเบี่ยงหน้าหนีสัมผัสร้อนรุ่มนั่น เนื้อตัวเริ่มสั่นเทาขึ้นมาอีกรอบ เธอจะต้านทานเขาได้สักแค่ไหนกัน…
“ทุกเรื่องที่คุณกำลังคิดจะทำนั่นแหละค่ะ ฉันขอร้องล่ะ คุณอย่ามายุ่งกับฉันอีกเลยนะคะ” น้ำเสียงหวานอ้อนวอนอย่างสั่นเครือ เธอไม่กล้าแม้แต่จะหันกลับไปเผชิญหน้ากับเขา กลิ่นมิ้นต์อ่อน ๆ จากบุหรี่ลอยกระทบเข้ามา มันช่างมอมเมาเธอได้ดีจริง ๆ
“ผมบอกแล้วไงว่าทำตามคำขอของคุณไม่ได้ ไม่มีเหตุผลอะไรที่ผมต้องเลิกยุ่งกับคุณนี่”
“เหตุผลเหรอคะ? คุณยังต้องการเหตุผลอะไรอีก ฉันมาร่วมทริปนี้เพราะต้องการทำงานนะคะ ไม่ได้มาเพื่อเป็นของเล่นฆ่าเวลาให้กับใคร”
“ผมไม่เคยเห็นคุณเป็นของเล่นฆ่าเวลาเลยนะอลิซ นี่คุณคิดมากไปหรือเปล่าครับ” คิ้วเข้มขมวดเข้าหากัน นัยน์ตาสีเขียวมรกตจับจ้องด้วยสายตาจริงจัง เธอเผลอสบตากับเขาอีกแล้ว...
“ถ้าอย่างนั้นคุณต้องการอะไรคะ…”
อลิชาถามคำถามเดิมอีกครั้ง และครั้งนี้เธอถามขณะสบตากับเขานิ่ง พยายามค้นหาความจริงจากดวงตาคู่นั้น
เคยมีใครบางคนกล่าวไว้ว่า… คำพูดอาจจะหลอกกันได้ แต่สายตามันหลอกกันไม่ได้
“ผมต้องการคุณ”
คำตอบชวนใจสั่นของเจย์เดนคล้ายกับมนต์สะกดบางอย่างทำให้อลิชานิ่งไปเกือบนาที หัวใจดวงน้อยเต้นระส่ำราวกับมีคนมาตีกลองชัยอยู่ภายในนั้น
มันไม่ดีเลยจริง ๆ เป็นแบบนี้ไม่ดีเลยสักนิด เขากำลังทำให้เธอรู้สึกหวั่นไหว เขาปั่นป่วนความรู้สึกเธอมากเกินไป…
“แค่คุณ… อลิซ”
หลังจากเสียงกระซิบแสนหวานนั้นจบลง ริมฝีปากกรุ่นร้อนก้มลงแนบชิดเพื่อช่วงชิงลมหายใจของเธอทันที เขารุกล้ำเข้ามาช่วงชิมความหวานจากริมฝีปากบางอย่างง่ายดาย สติและเรี่ยวแรงของอลิชาในขณะนี้เหือดหายลงไปหมดแล้ว เธอปล่อยตัวปล่อยใจไปกับสัมผัสและคำหวานของเจย์เดนโดยไร้การต้านทาน
สัมผัสร้อนรุ่มจากฝ่ามือหนาเริ่มเคลื่อนไหวทั่วแผ่นหลังนวลเนียน ก่อนจะลากไล้ลงตามสีข้างพลางกดเน้นเรียกความวาบหวามทุกครั้งที่สัมผัส ความร้อนรุ่มเคลื่อนลงบีบคลึงสะโพกพร้อมกดจูบและดูดดึงเรียวลิ้นเล็กซึ่งไร้ทางหลบหนี หากทว่ากลับตอบรับเขาอย่างคนอ่อนประสบการณ์ซึ่งมันดูไร้เดียงสาและน่าตื่นตาตื่นใจสำหรับชายหนุ่มเป็นอย่างมาก
“อ๊ะ…”
เสียงหวานหลุดครางออกมาแผ่วเบาเมื่อริมฝีปากหนาผละออก ก่อนจะลากไล้ลงมาขบเม้มลำคอขาว ร่างบางถูกเอนลงบนเคาน์เตอร์ช้า ๆ เธอปิดเปลือกตาแน่นด้วยความปั่นป่วนไปทั่วร่างกาย เจย์เดนจับจ้องใบหน้าสวยเรื่อแดงด้วยความเอ็นดู เขาก้มลงจูบหน้าผากมนชื้นเหงื่อแล้วค่อย ๆ พรมจูบจากสันจมูกมาจนถึงริมฝีปากเล็ก ปลายลิ้นบดคลึงกลีบปากบางอย่างหยอกเย้า สายตายังคงจับจ้องด้วยความร้อนรุ่ม
เขาต้องการเธอมาก… มากจนอยากจะสอดใส่มันเสียตอนนี้เลยด้วยซ้ำ… อลิชาทำให้ร่างกายแกร่งร้อนอย่างกับไฟ มันพร้อมจะแผดเผาคนทั้งคู่ให้มอดไหม้กลายเป็นผุยผงอยู่ในวังวนอันแสนหฤหรรษ์
หากเจย์เดนเปรียบดั่งเพลิงไฟ… อลิชาเฉกเช่นดั่งน้ำมัน… เผาผลาญไฟรักให้กันและกันอย่างไม่มีวันดับสิ้น…
- Writer
