“’งั้นเรามาเซ็นสัญญากันเลยไหมคะ” อลิชาถามอย่างตัดบท
“ได้ค่ะ เชิญเซ็นได้เลยค่ะ”
มือบางจรดปลายปากกาเซ็นชื่อลงบนสัญญาเรียบร้อย ข้อตกลงในสัญญาถือว่าดีมากเลยทีเดียว ทางบริษัทว่าจ้างเธอเข้าร่วมทริปเดินสายโปรโมทเกมออนไลน์ที่มีชื่อว่า ‘Alice In The World’ หรือ AIW ที่กำลังจะเปิดตัวอย่างเป็นทางการในอีกไม่กี่วันข้างหน้า โดยทริปโปรโมทครั้งนี้ใช้เวลาสามเดือนในการออกทัวร์ต่างจังหวัดเพื่อลงพื้นที่ในภาคต่าง ๆ ของประเทศไทย
และหลังจากจบทริปสัญญาการว่าจ้างทั้งหมดก็จะจบลงเช่นกัน อลิชามีสิทธิ์ตัดสินใจว่าจะร่วมงานกับทางบริษัทต่อหรือไม่ โดยทางบริษัทไม่ได้มีสัญญาบังคับระยะยาว
ก็ดีนะ… สำหรับอลิชาแล้ว เธอคิดว่ามันสบายใจดี หากทำงานไปแล้วรู้สึกว่ามันไม่ใช่แนวทางของเธอ เมื่อสัญญาจบลงเธอก็ไม่ต้องเซ็นสัญญาต่อก็เท่านั้น
กริ๊ก…
เสียงประตูห้องประชุมถูกเปิดออกพร้อมกับร่างสูงแสนคุ้นตาของใครคนหนึ่งเดินเข้ามา อลิชาเผลอมองหน้าเขาด้วยความลืมตัว แถมยังเผลอใจเต้นไปกับรอยยิ้มเท่ ๆ ของเขาจนเธอแอบตำหนิตัวเองในใจ
โอ๊ยให้ตาย ทำตัวให้เป็นปกติเดี๋ยวนี้นะยัยลิชา! เก็บอาการตัวเองนิดหนึ่งได้ไหม!
“เซ็นสัญญากันเสร็จแล้วใช่ไหมครับ? ผมเข้ามารบกวนสาว ๆ หรือเปล่าเนี่ย” เจย์เดนนั่งลงบนเก้าอี้ด้วยท่าทางสบาย ๆ วันนี้เขาแต่งตัวด้วยชุดสูทดูดีผิดปกติ อลิชารู้สึกแปลกใจเพราะไม่เคยเห็นโปรแกรมเมอร์ที่ไหนใส่สูทแบบเขามาก่อน
“เรียบร้อยแล้วค่ะ ส่วนที่เหลือก็แค่รอกำหนดการเดินทางเท่านั้น”
“อ้อ งั้นเหรอครับ” เขาพยักหน้ารับก่อนจะเลื่อนสายตามาทางหญิงสาวอีกคน “ถ้าอย่างนั้น Mad Hatter ก็พาอลิซไปท่องดินแดนมหัศจรรย์ได้แล้วสินะครับ”
“เรื่องนี้ก็ต้องขึ้นอยู่กับอลิซแล้วล่ะค่ะว่าอยากจะไปท่องดินแดนมหัศจรรย์กับคุณหรือเปล่า” แพรวาตอบยิ้ม ๆ พลางเก็บเอกสารสัญญาทั้งหมดขึ้นมากอดแนบอก เธอหันมาขยิบตาให้อลิชาข้างหนึ่งก่อนจะพูดต่อ “แต่ขอบอกไว้ก่อนเลยนะคะว่าช่างทำหมวกคนนี้น่ะร้ายกาจยิ่งกว่ามังกรของราชินีแดงซะอีก”
“โธ่ คุณแพรว อย่าพูดจาใส่ร้ายผมอย่างนั้นสิครับ เดี๋ยวอลิซเข้าใจผมผิดก็แย่เลย”
“ไม่ต้องห่วงค่ะ เพราะอลิซคงจะไม่ไว้ใจช่างทำหมวกเพี้ยน ๆ อย่างคุณอยู่แล้วล่ะค่ะ” อลิชากรีดยิ้มเย็น ๆ เพื่อเล่นตามบทรับส่งของทั้งสองคน ในเมื่ออยากให้เธอเป็นอลิซ เธอก็จะเป็นให้ ไหน ๆ เธอก็ต้องแต่งคอสเพลย์สวมบทบาทนั้นอยู่แล้วนิ
“คิก… ถ้าอย่างนั้นดิฉันขอตัวก่อนนะคะ เชิญพวกคุณสองคนสวมบทบาทกันตามสบายเลยค่ะ”
หัวเราะชอบใจเสร็จแพรวาก็เดินจากไป ทิ้งอลิชาไว้กับเจย์เดน ผู้ชายหน้าหล่อที่มีผลต่อการทำงานของหัวใจเธออย่างมาก
ปกติเธอมีภูมิคุ้มกันผู้ชายสูงมากนะ ไม่ค่อยมีใครกล้ามาจีบเธอหรอก เพราะอลิชาเป็นผู้หญิงหัวโบราณไม่ค่อยสนใจเรื่องรักใคร่สักเท่าไหร่
แต่สำหรับเจย์เดน… ผู้ชายคนนี้ทำให้เธอรู้สึกแตกต่าง…
เขาเหมือนไม่ได้จีบเธอ แต่ก็ดูสนใจเธอในเวลาเดียวกัน แถมเขายังเป็นผู้ชายที่สมบูรณ์แบบไปเสียทุกอย่างอีกต่างหาก ทั้งรูปร่างอันสุดเซ็กซี่และล่ำซัม หน้าตาหล่อลูกครึ่งระดับนายแบบตะวันตก เรือนผมสีเทาควันบุหรี่สุดเท่ ดวงตาสีเขียวมรกตแสนเจ้าเล่ห์แพรวพราว จมูกโด่งเป็นสันได้รูปตัดรับกับริมฝีปากหนาเซ็กซี่น่าสัมผัส
ช่างเป็นผู้ชายที่มีแรงดึงดูดอย่างมหาศาลจริง ๆ!
“ทำไมอลิซใจร้ายจังครับ”
ระหว่างที่หญิงสาวกำลังเผลอเคลิ้มไปกับเสน่ห์อันแสนร้ายกาจของเขา จู่ ๆ ชายหนุ่มซึ่งนั่งฝั่งตรงข้ามกลับทำหน้ายุ่งใส่ แถมยังมองเธอเป็นเชิงตัดพ้อ
“อะ อะไรกันคะ… ฉันใจร้ายเมื่อไหร่กัน?”
“ก็อลิซไม่ไว้ใจช่างทำหมวก ทั้งที่เขาทำทุกอย่างเพื่อเธอมาตลอด”
อลิชานิ่งพลางคิดตาม… ถ้าจะว่ากันด้วยเรื่องนิทาน อลิซแห่งดินแดนมหัศจรรย์ คนคนเดียวที่อลิซไว้ใจมากที่สุดก็คงจะเป็น แมด เฮตเตอร์ ช่างทำหมวกจอมเพี้ยนนั่นแหละ เพราะถึงเขาจะดูเพี้ยน ๆ และมีท่าเต้นที่ค่อนข้างประหลาด แต่ทว่าเขากลับจริงใจและหวังดีกับเธอที่สุด
แต่เดี๋ยวก่อน… นี่มันใช่เวลามาถกเถียงกันเรื่องนิทานพวกนี้ไหม แล้วอีกอย่างในโลกของความเป็นจริง อลิชาไม่ใช่อลิซในแดนมหัศจรรย์ และเจย์เดนก็ไม่ใช่ช่างทำหมวกสักหน่อยนิ
“ฉันไม่คุยกับคุณแล้ว”
“อ้าว… เดี๋ยวสิ นั่นคุณจะไปไหน?” เจย์เดนผุดลุกจากเก้าอี้ เขาคว้ามือเธอมาจับ อลิชาหันกลับมามองเขาอย่างไม่ค่อยพอใจ ผู้ชายคนนี้มือไวจริง ๆ สินะ ระบบสั่งการอัตโนมัติจริง ๆ
“ไปทานข้าวค่ะ นี่มันจะเที่ยงแล้วนะคุณ และก็… กรุณาปล่อยมือฉันด้วยค่ะคุณช่างทำหมวก” อลิชาหลุบตามองมือตัวเองที่กำลังถูกฝ่ามือใหญ่จับกุมอยู่ มันส่งผ่านความอบอุ่นออกมาโดยไม่รู้ตัว
“ผมกำลังหิวพอดีเลย ถ้างั้นผมขอไปด้วยคนนะครับ” เขายิ้มหน้าซื่อแต่มือยังไม่ยอมปล่อย นี่เจย์เดนคิดจะตีมึนกับเธออย่างนั้นเหรอ? คิดว่าเราสองคนสนิทกันถึงขั้นการจับมือถือแขนเป็นเรื่องธรรมดาไปตั้งแต่เมื่อไหร่กัน?!
เผียะ!
มือหนาถูกตีแรง ๆ หนึ่งที ส่งผลให้คนหน้ามึนรีบปล่อยมือออกด้วยความรวดเร็ว เจย์เดนทำหน้าเหยเกพลางลูบมือตัวเองปอย ๆ ขณะที่อลิชาแอบสะใจเล็ก ๆ ที่ได้เอาคืนเขาบ้าง
“อลิซใจร้ายอีกแล้ว”
“งั้นก็เปลี่ยนให้ฉันไปเป็นราชินีแดงตัวร้ายสิคะ จะได้สมบทบาทมากกว่านี้”
“ไม่เอาครับ เป็นอลิซน่ะดีแล้ว...”
“…”
“เพราะพระเอกต้องคู่กับนางเอกเท่านั้น”