“ขอนั่งด้วยคนนะครับ”
น้ำเสียงสุภาพดังขึ้นจากด้านข้าง ดวงตาหวานละจากวิวทิวทัศน์ด้านนอกรถกลับมามองเจ้าของเสียง คิ้วสวยขมวดเข้าหากันเล็กน้อยด้วยความแปลกใจขณะพยักหน้ารับยิ้ม ๆ
“เชิญค่ะ คุณธนา”
เอเจนซี่หนุ่มรูปหล่อขยับเข้ามานั่งลงบนเบาะด้านข้างหญิงสาวด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม เขายื่นแก้วกาแฟที่เพิ่งลงไปซื้อจากจุดแวะพักให้กับเธอ อลิชามองแก้วในมือเขาเล็กน้อยพลางเอ่ยขอบคุณแล้วรับมาถือเพราะไม่อยากเสียมารยาท
“ขอบคุณนะคะ”
“ไม่เป็นไรครับ ผมเห็นคุณไม่ลงไปซื้ออะไรเลย กลัวว่าจะหิวน่ะ” ธนาเริ่มชวนคุยอย่างเป็นกันเองพลางจิบกาแฟแก้วตัวเองบ้าง อลิชาส่งยิ้มบาง ๆ ให้เขาก่อนจะหันกลับไปมองนอกรถเช่นเดิม “คุณอลิชามีเรื่องอะไรไม่สบายใจหรือเปล่าครับ? ผมเห็นคุณนั่งเหม่อตั้งแต่ขึ้นรถมาแล้ว”
“คะ? เอ่อ… คุณสังเกตเห็นฉันด้วยเหรอคะ ที่นั่งคุณอยู่ชั้นล่างนี่” เธอขมวดคิ้วถามอย่างแปลกใจ
เนื่องจากเวลานี้ทุกคนกำลังอยู่บน
