“อ้อ คุณอลิชา ชื่อเพราะจังเลยนะครับ”
ชายหนุ่มยิ้มและเริ่มพูดคุยกับหญิงสาวอย่างเป็นมิตร อลิชายิ้มตอบพยายามวางตัวอย่างเหมาะสม เพราะถึงเขาจะดูเป็นมิตรและไม่ค่อยน่ากลัวเท่าไหร่ แต่ก็ยังไม่น่าไว้วางใจอยู่ดีนั่นแหละ อีกอย่างเธอเองก็เป็นผู้หญิง ไม่ควรจะพูดคุยกับผู้ชายแปลกหน้านาน ๆ แบบนี้
“แล้วคุณไม่ลงไปเล่นน้ำเหรอครับ ผมเห็นคุณนั่งอยู่บนนี้ตั้งแต่มาแล้วนะ”
“ฉันไม่ชอบน้ำเย็น ๆ น่ะค่ะ ว่าแต่คุณนี่ช่างสังเกตจังนะคะ” ประโยคหลังเธอไม่ได้ตั้งใจจะเหน็บแนมอะไรเขานะ แค่พูดออกมาตามสิ่งที่คิดเท่านั้น คนมาเที่ยวที่นี่เป็นร้อย ๆ คนแต่เขาก็ยังช่างสังเกตเห็นเธอ
“ผมไม่ได้ช่างสังเกตหรอกครับ แต่ผมมองคุณตลอดเวลาเลยต่างหาก”
คำตอบกลับของเรย์ทำให้อลิชารู้สึกอึดอัดอย่างบอกไม่ถูก เธอละสายตาไปทางอื่น ภายในใจอยากจะลุกหนีเป็นที่สุด นี่เธอกำลังถูกชายแปลกหน้าจีบอยู่ใช่ไหม มันน่าอึดอัดชะมัดเลย…
“คุณหิวหรือเปล่าครับ จ
