เล่ห์ซ่านรตี

ตอนที่ 2 : (NC20++)เจ้านายของบ่าว

พิเชษฐ์ชัยเปลี่ยนท่าให้เธอนอนหงาย

"ว้ายคุณพิเชษฐ์จะทำอะไรคะ?"

แม้จะรู้แต่เพียงใจก็ทำเป็นแกล้งถาม

"ก็ทำเหมือนที่เคยทำทุกคืนนั่นแหละ แต่วันนี้เพียงใจโมโหพี่ก็เลยจะทำหนัก ๆ หน่อย"

"เดี๋ยวลูกตื่นค่ะ"

"งั้นเอาลูกไปนอนที่เตียงของเขาก่อนสิ"

"แต่.."

"ไม่มีแต่อะไรทั้งนั้นแหละ เร็วสิพี่ไม่ไหวแล้วนะ"

"ค่ะ"

เพียงใจทำตามอย่างว่าง่าย

อุ้มลูกสาวเพียงคนเดียวของเธอไปวางไว้ในเปลเด็กอย่างแผ่วเบา

เมื่อหันมาพิเชษฐ์ชัยก็เหลือแต่ตัวเปล่าล่อนจ้อนแล้ว

"ว้าย..คุณพิเชษฐ์บัดสีบัดเถลิง"

"ทำพูดไปเห็นมาตั้งกี่ครั้งต่อกี่ครั้งแล้ว มาสนุกกันต่อเถอะ"

"ค่ะ"

เพียงใจรับถอดชุดนอนซีทรูของเธอออกเหลือแต่ตัวเปล่าล่อนจ้อน คลานเข้าไปอยู่หว่างขาของพิเชษฐ์ชัยโลมเลียดูดทึ้งท่อนเอ็นร้อนนั้นของพิเชษฐ์ชัยอย่างชำนิชำนาญจนเขาถึงกับดิ้นพล่านเพราะรู้สึกดีเหลือเกิน

"อา..เพียงใจยังคงใช้ปากเก่งเหมือนเดิมเลยนะ พี่แทบจะเสร็จแล้ว อา.."

"อย่าเพิ่งสิคะ ถ้าจะแตกก็แตกในใส่เพียงใจสิคะ ห้ามแตกนอกเด็ดขาดค่ะ อา.."

'ชึบ!!'

"โอ้ว!! เพียงใจมันดีมากมันดีมากจริง ๆ อา.."

พิเชษฐ์ชัยร้องเสียงหลงออกมาเมื่อหญิงสาวขึ้นคร่อมและกลืนกินแท่งเนื้อขนาดแปดนิ้วของเขาเข้าไปทีเดียวจนสุดลำ

"อา..ชอบไหมคะ? เจ้านาย"

"ก็ต้องชอบอยู่แล้วสิ"

พิเชษฐ์ชัยจับสะโพกผายของเพียงใจไว้แน่น จากนั้นกดมันลงมาเพื่อตอกอัดความความกระชับอีกครั้ง และขยับมันขึ้นลงอย่างทั้งเร็วและแรงเสียงดัง 'พั่บ ๆ ๆ' ทั่วห้อง

"อ๊า!!! เจ้านายขาบ่าวเสียวเจ้าค่ะ"

"แบบนี้แหละที่เจ้านายชอบ อา...แรงกว่านี้ได้ไหม?"

"ได้ค่ะเจ้านาย ได้ค่ะ ๆ"

'พั่บ ๆ ๆ ๆ' พิเชษฐ์ชัยจับสะโพกผายตอกอัดลงมาที่ตัวเขาแบบถี่ ๆ จนเสียงเนื่อกระทบกับเป็นจังหวะ

"อ๊า!!! เจ้านายขาบ่าวจะเสร็จค่ะ"

หญิงสาวร่างบางตัวเกร็งกระตุกหงึก ๆ จนหนุ่มใหญ่ยิ้มไม่หุบ ภูมิใจในผลงานของตัวเองที่ทำให้ภรรยาคนที่สามถึงสวรรค์ชั้นเจ็ดได้โดยไม่ต้องเพิ่งตัวช่วย

"ตอดรัดดีเหลือเกินนะเพียงใจของพี่อา.."

"มาเถอะเปลี่ยนท่ากัน"

พิเชษฐ์ชัยจับหญิงสาวที่อยู่ใต้ร่างพลิกคว่ำในท่านอน กระดกก้นเธอขึ้นมาจากนั้นสอดแท่งเนื้อร้อนของเค้าใส่เข้าไปในช่องทางนักของเธอจนเพียงใจร้องเสียงหลง

"โอ้ว...อะ..อา เจ้านายขา"

"หึ..ชอบใช่ไหมแบบนี้งั้นพี่ก็จะกระแทกให้มันแหกไปเลย นี่แน่ะ"

'พั่บ ๆ ๆ ๆ ๆ.ๆ'

พิเชษฐ์ชัยขยับเอวเร็วและแรง กระแทกใส่เพียงใจอย่างไม่ปรานี จนหญิงสาวใต้ร่างร้องครวญครางออกมาด้วยความเสียวซ่าน ดิ้นพล่าน ๆ เหมือนเจ็บปวดและทรมาน แต่ความจริงแล้วมันไม่ได้เป็นอย่างนั้นเลย

"โอ้ว..โอ...อา..เจ้านายขา เจ้านายของบ่าว อา..ดีเหลือเกินค่ะเจ้านาย อา.."

หนุ่มใหญ่วัยหกสิบยังคงพึงพอใจขยับเอวต่อไปอย่างไม่ลดละจนสุดท้ายเพียงใจก็แตะขอบสวรรค์อีกครั้ง

"อะ..อ๊า...เจ้านายขาบ่าวเสร็จอีกแล้วเจ้าค่ะ เจ้านายเก่งจัง ทำไมเก่งอย่างนี้ อ๊า!!!"

"งั้นมาต่อกันเลยก็แล้วกัน"

พิเชษฐ์ชัยเปลี่ยนท่าให้เธอนอนตะแคงจากนั้นเขาก็สอดใส่ท่อนเอ็นร้อนของเขาเข้าไปโดยที่เพียงใจไม่ทันได้พัก

"โอ้ว..พักก่อนเถอะค่ะ พักก่อนบ่าวเหนื่อยแล้วค่ะเจ้านาย อาาาา.."

"จะพักได้ยังไงในเมื่อเพียงใจร้องเสียงหลงขนาดนี้ แปลว่าชอบมากใช่ไหม?"

"ชอบมากค่ะ แต่ก็เหนื่อยมาก ๆ เช่นกัน"

"พี่จะเอาให้เธอขาดใจตายเลยคอยดู เพียงใจ โทษฐานขัดขืนคำสั่งของพี่"

"อ๊า!! ไม่นะ อ๊า..."

...

พิเชษฐ์ชัยไม่พูดอย่างเดียว เขาจับเพียงใจพลิกคว่ำพลิกหงายจนเธอถึงสวรรค์ไปหลายต่อหลายครั้งในช่วงเวลาแค่ชั่วโมงกว่า ๆ จนหญิงสาวหลับคาอกของเขาเพราะเหนื่อยมาก เขานั่งมองดูเธอปัดปอยผมแสยะยิ้มพูดออกมาเบา ๆ

"เธอควรอยู่ในที่ของเธอนะเพียงใจ วันนี้ฉันจะให้อภัยที่เธอทำตัวไม่น่ารัก แต่ถ้ามีครั้งต่อไปเธอต้องได้รับโทษทัณฑ์เหมือนกับ 'แซ่มมี่'..หึ"

พูดเสร็จหนุ่มใหญ่วัยหกสิบก็ลุกขึ้นเดินออกจากห้องของเพียงใจไป

สาวเท้ามายังอีกห้องหนึ่งที่คุ้นเคยแต่ล็อกกุญแจไว้หลายชั้นแน่นหนา ประหนึ่งกลัวว่าคนในห้องจะหนีหายเร้นกายออกไปได้ยังไงยังงั้น

"เปิดประตู"

หนุ่มใหญ่สั่งคนที่อยู่เฝ้าอยู่หน้าห้องด้วยน้ำเสียงที่ดุดัน

'แกร่ก' ประตูเปิดออก เผยให้เห็นหญิงสาวร่างบางวัยใกล้ห้าสิบที่นอนอยู่บนเตียงนอนสีขาวสะอาดตาใส่ชุดนอนที่ทำจากผ้าแพรชั้นดีสายเดี่ยวสีขาว ที่ข้อเท้ามี 'โซ่ตรวน' มัดตรึงเอาไว้

"หึ..ยังคงอยู่ แบบนี้ก็ค่อยโล่งใจหน่อย"

พิเชษฐ์ชัยนั่งลงข้าง ๆ เธอ ใช้มือลูบปอยผมที่หน้าผากมองดูเธออย่างรักใคร่และเอ็นดู

"อ๊ะ!!..คุณ ฉันนอนแล้วพรุ่งนี้ค่อยมาใหม่เถอะนะคะ คืนนี้ฉันไม่ไหวจริง ๆ"

หญิงสาวร่างบางที่นอนอยู่บนเตียงตกใจตื่นเมื่อรู้สึกเหมือนมีอะไรมาสัมผัสเธอ รีบขยับกายร่นหนีพูดขึ้นเป็นภาษาอังกฤษ

"ก็ตื่นแล้วนี่ไง"

พิเชษฐ์ชัยขยับตัวตามหอมเข้าไปที่ซอกคอของเธอหนึ่งที มองเข้าไปในตาของเธอทำสายตาเจ้าเล่ห์

"ก็กำลังจะหลับต่อ"

เธอยังคงหาทางหลีกเลี่ยง และหลบตาเขา

"มามีความสุขกันเถอะนะ คืนไหนฉันไม่มีอะไรกับเธอแล้วนอนกอดเธอฉันนอนไม่หลับ"

"คนอื่นก็มีคุณไปอยู่กับพวกเธอไม่ได้เหรอ?"

"ทำไม!? ขยะแขยงฉันมากขนาดนั้นเลยเหรอ!? มีอะไรกับฉันทุกคืนฉันนอนกอดเธอทุกคืน มันยังไม่สามารถลบล้างความรู้สึกของเธอได้อีกเหรอ?"

พิเชษฐ์ชัยรู้สึกหัวเสีย ใบหน้าร้อนผ่าวขึ้นมาทันทีที่หญิงสาวใต้ร่างปฏิเสธ

"มะ..มันไม่ใช่อย่างนั้น อ๊ะ!!"

"ต่อให้เธอปฏิเสธเป็นร้อยครั้งพันครั้ง แต่ฉันก็จะทำมันอยู่ดี!!"

"ไม่!!..อย่า!!!"

.......