Chapter 11

2326 Words

Vindicta How may I suppose to be a normal teenager when my life is ruined? How can I be normal when my hands are full of blood? How can I be normal when the trauma keeps on coming back? Hindi ko na maibabalik ang dati kahit kailan hindi na. Ganito na ako at wala nang mababago roon. Tinungga kong muli ang beer in can na iniinom ko habang nakatingin sa malayo. Nasa Tagaytay ako ngayon sa isang dalampasigan kung saan pagmamay-ari ko at kung saan sinaboy ang mga abo ng taong pinakaimportante sa akin. Gusto kong makahanap ng kapayapaan habang may isang linggong suspension ako. Sa dagat na ito ay nakikita ko ang mukha niya. Sa mga mata ko ay humihingi ng tulong sa akin, nagmamakaawa at umiiyak pilit ko siyang inaabot hindi ko alam kong lasing na ba talaga ako o nababaliw lang. Pinili ko d

New users can unlock 2 chapters for free!
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD