เราเดินมาถึงกลางทางที่มีโต๊ะเก้าอี้ไว้ให้นั่งทานอาหารจากตลาดนัด
“เรานั่งกินตรงนั้นได้ค่ะ กินเสร็จค่อยย้อนไปซื้อขนมก็ได้ ใกล้นิดเดียว”
“ตามนั้นครับ”
โต๊ะที่เราเลือกเป็นโต๊ะไม้ทั้งตัวแบบสี่เหลี่ยมเรียบๆ มีเก้าอี้สี่ตัวตามแต่ละด้าน เรานั่งลงตรงข้ามกัน ฉันเริ่มเอาอาหารออกมาจัดให้ทานง่ายๆ ตามความเคยชิน
แยกข้าวกันไส้อั่วสองในสามให้เขา เอาไส้อั่วที่น้อยกว่าใส่ถุงข้าวเหนียวตัวเอง จัดไม้จิ้มในกล่องเห็ดทอดอันหนึ่งไปทางเขาแล้วพับปากถุงเข้าให้จิ้มง่ายๆ อีกอย่างพับเข้าทำให้มือไม่เปื้อนมากด้วย เช่นเดียวกับถุงไส้กรอกและสับปะรด ปิดท้ายด้วยวางกล่องกระท้อนไว้ข้างๆ ทั้งหมดเสร็จในเวลาไม่ถึงสองนาที
...ไม่รู้เลยว่า คุณหมอหนุ่มนั่งมองเธออย่างพิศวง เธอจัดการดูเป็นปกติมากโดยที่เขาไม่ทันได้ทำอะไรเลย
อีกอย่าง แม้แต่แม่ของเขายังแทบจะไม่เคยจัดอาหารให้เขาเลย อาจจะเพราะไม่ค่อยได้ออกไปไหนหรือทำกิจกรรมร่วมกันนัก
