เหอเสี่ยวหงรู้สึกตัวตื่นขึ้นบนเตียงเตาที่ไม่รู้ว่าขึ้นมานอนตอนไหนในเวลาเช้าแล้ว ตอนนี้เธอก็ไม่เห็นโจวเหวินหลงไม่รู้ว่าเขาออกไปตอนไหน เหอเสี่ยวหงลุกขึ้นพับผ้านวมก่อนจะเดินออกจากห้องไปล้างหน้า อีกสักพักจะได้ไปทำกับข้าว วันนี้เธอตื่นสายกว่าปกติ สะใภ้ใหญ่กำลังทำกับข้าวอยู่จึงทำให้เตาไม่ว่าง
“เห็นโจวเหวินหลงไหมคะ” เหอเสี่ยวหงถามสะใภ้ใหญ่ที่กำลังเปิดประตูครัว
“เห็นออกไปข้างนอกนะ” สะใภ้ใหญ่ว่าก่อนจะถือหม้อออกจากบ้านไป
‘ไปไหนนะ’ เหอเสี่ยวหงคิดในใจ
‘ช่างเขาเถอะ ไปหาทำกับข้าวดีกว่า' เหอเสี่ยวหงตอบตัวเองในใจก่อนหยิบหม้อในครัวไปตักข้าวใส่ในห้อง เหอเสี่ยวหงจะหุงข้าว
เพราะสะใภ้ใหญ่เพิ่งทำกับข้าว ที่เตายังมีไฟอยู่เหอเสี่ยวหงเลยไม่ต้องจุดเองเหมือนทุกวัน เหอเสี่ยวหงนำข้าวไปล้างก่อนจะนำมาหุง จากนั้นก็เอาผักกวางตุ้งดองไปล้าง นำมาสับให้ละเอียด เหอเสี่ยวหงจะต้มใส่กับกระดูกหมูที่มีในมิติ
สะใภ้ใหญ่
