"Burda da kimse yok, toparlanın."
Doruk derin bir nefes aldı duyduğu sesle, yüzü kapalıydı maskeyle ama biliyordu işte tanıyordu bu askeri. Göz göze geldikleri an bir göz kırpma ardından ses.. Yüzbaşı Sarp Sancaktar.
Doruk her şeyin bu kadar üstüne üstüne geldiği zamanda şu bir anlık nefes almalarda hayat buluyordu resmen. Onu herhangi bir askerin bulması imkansızdı zaten ama Sarp.. Sarp bulurdu çünkü zaten Sarp eğitmişti Doruk'u. Doruk konuşacakken sus işareti yaptı Sarp, anladı Doruk, dinleniyorlardı gözleriyle minnetini gösterdi. Sarp tekrar kapattı üzerini ve tam da onun olduğu yerin yanında durdu ki tekrar biri arayamasın. Tüm tim toplanınca yüksek sesle konuştu.
"Yok, bu civarda olmadığı kesin. Şimdi kuzey yönünde ilerleyeceğiz orası anayola çıkıyor oraya gitmiş olması muhtemel."
