"Yes, Aurelia. Iyong-iyo lang ako." Tugon ng asawa ko. Nagpipigil nang ngiti na ibinulsa nito ang phone at sinapo ang pisngi ko. Saka magaan n'yang pinatakan nang halik ang aking noo.
"Marunong naman akong umunawa, Lion. Lalo na kung kinakailangan mo at ng sitwasyon. Basta ang hiling ko lang ay bago ang lahat, ipapaliwanag mo muna sa akin."
"I will. Ipangako mo ring hindi ka magco-conclude agad. Hihintayin mo ang paliwanag ko, makikinig ka muna sa akin." Agad akong tumango. Maganda na iyong may usapan kami, at malinaw sa aming dalawa ang mga bagay-bagay.
"Sulitin na natin ang araw na ito. Gusto kitang makasama kahit ilang araw pa, pero kung ang pananatili mo rito ay possible na makaapekto sa pwesto mo sa organization, mas pipiliin kong bumalik ka na lang agad ng Italya. Pero mangako
