Chapter : 13
ปรางค์พยายามจะตอบโต้ แต่คำพูดของเธอกลับถูกแทนที่ด้วยเสียงหอบคราง ความรู้สึกทั้งความจุกเสียด เสียวซ่าน ความอาย และความอิ่มเอมปะปนกันจนเธอไม่อาจแยกแยะได้ ณพิชญ์กระแทกขึ้นไปในจังหวะที่เต็มไปด้วยแรงปรารถนาและความหวงแหน ร่างกายเล็กของเธอถูกผลักดันสู่ขอบของความอดทน ดวงตาเหลือกลอยอีกครั้ง เสียงครวญครางเบา ๆ ของเธอผสมกับเสียงเนื้อกระทบเนื้อที่ดังขึ้นอย่างไม่มีที่สิ้นสุด
ตับ!! ตับ!! ตับ!! ตับ!! ตับ!! ตับ!! ตับ!!
หยาดเหงื่อที่หลั่งรินลงมาจากผิวกายของทั้งคู่ช่างเหมือนหยาดน้ำฝนที่หล่อเลี้ยงต้นไม้ ความเร่าร้อนที่ระอุอยู่ในร่างทำให้เธอเหมือนถูกพายุโหมกระหน่ำ แต่ก็เป็นพายุที่เธอยินดีจะปล่อยตัวไปตามกระแส
“อื๊อออ~!!” เธอกัดริมฝีปากแน่นกระทั่งเลือดซิบพยายามกลั้นเสียง แต่แรงอารมณ์ที่พุ่งทะลักทำให้มันหลุดออกมาโดยไม่รู้ตัว ความรู้สึกนั้นท่วมท้นจนกระทั่งถึงจุดที่เธอไม่อาจต้านทานได้อีกต่อไป
“ลุ
