Chapter : 14
กลิ่นหอมเฉพาะตัวของลูกสาวเพื่อนสนิทที่ยังติดอยู่ในความทรงจำ สัมผัสอ่อนนุ่มที่ลุกโชนด้วยความเร่าร้อน เสียงครางแผ่วเบาที่ทำให้หัวใจของเขาเต้นแรง แม้แต่สายตาอ่อนล้าที่มองมาหลังจากทุกอย่างจบลงก็ยังตรึงอยู่ในจิตใจเขาอย่างแน่นหนา
ณพิชญ์เอนตัวพิงพนักเก้าอี้ ปล่อยควันบุหรี่ลอยขึ้นไปในอากาศอย่างไร้ทิศทาง ดวงตาแกร่งฉายแววสับสนระคนเจ็บปวด แม้เขาจะไม่แน่ใจในสิ่งที่กำลังรู้สึกกับปรางค์ แต่มันก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าเธอกำลังกลายเป็นบางสิ่งที่เขาไม่อาจมองข้าม
“บางทีเราอาจจะได้ขอยัยเด็กนั่นกับพ่อมันให้มาเป็นเมียเรา...แต่ก็ดูเหมือนว่าจะไม่ใช่เร็ว ๆ นี้...” เขาพึมพำด้วยความรู้สึกที่ซับซ้อนก่อนที่จะสะบัดหัวไล่ความคิดที่เริ่มจะเข้ามาครอบงำ รินวิสกี้เพิ่มในแก้วของตัวเอง สูดหายใจลึก ๆ และกลับมาจดจ่อกับเอกสารงานที่วางกองอยู่บนโต๊ะ
นักธุรกิจที่ประสบความสำเร็จอย่างเขาไม่มีเวลาสำหรับความลังเลหรือความรู้สึ
