พันธะเสน่หาอาจารย์เถื่อน

อาจารย์เถื่อน EP.3 หยิ่งนักก็ไม่ต้องเอา

นาเดียร์ที่ถูกถามเช่นนั้น ร่างบางถึงกับใบ้กิน

“ไปสิพวกมึง จะอยู่เป็นก้างมันทำไมละวะ” หนึ่งในลูกน้องชัยสิทธิ์เอ่ย ‘หน้าแตกชิบหายกู’ ไอ้คาร์เรนไม่เอาปืนจ่อกบาลกู นับว่าบุญเท่าไหร่แล้ว

ด้านคาร์เรนเมื่อแน่ใจว่าลูกน้องชัยสิทธิ์กลับไปแล้วนั้น ภายในห้องที่มีเพียงเขาและเธอ คาร์เรนผละออกจากคนตัวเล็ก ในสภาพที่ไม่เรียบร้อยนัก มือหนาล้วงเข้ากระเป๋ากางเกงและหยิบสมาร์ตโฟนออกมายื่นมันให้กับเธอ

“เท่าไหร่...” คนถูกถามยังคงมึนงงตกใจ กับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อครู่

“หมายถึง”

“ฉันถามว่าเท่าไหร่ ที่ฉันถอดเสื้อชั้นในและจูบเธอ” คาร์เรนไม่พูดเปล่า ทว่าเขากับยื่นสมาร์ตโฟนให้เธอ ใส่เลขที่บัญชีธนาคาร

“หรือเท่านี้มันน้อยไป ฉันอนุญาตให้เธอใส่ตัวเลขเพิ่มได้”

นาเดียร์สบตาคนตรงหน้าอย่างไม่พอใจ ให้ตายสิ ถึงเขาจะหน้าตาดีมาก แต่ปากก็เสียมากไม่แพ้กัน คนตัวเล็กชะงักนิ่งค้างกับคำพูดของเขา

“ฉันว่าคุณคงเข้าใจอะไรผิด ฉันไม่ใช่ผู้หญิงขายตัว”

“หรือที่ฉันให้เธอมันน้อยเกินไป ถ้าหนึ่งหมื่นไม่พอ งั้นก็ใส่ตัวเลขเองฉันไม่ติดเรื่องราคาอยู่แล้ว” สำหรับเขาหมื่นสองหมื่นถือว่าจิ๊บๆ

ด้านนาเดียร์ ให้ตายสิทั้งที่ฉันช่วยเขา แต่ทำไมถึงได้ปากเสียใจร้ายขนาดนี้

“เอาสิ หรือแท้จริงแล้ว ค่าตัวเธอไม่ได้สูงขนาดนี้ใช่ไหมละ” นาเดียร์ที่ทนฟัง คำพูดอันร้ายกาจของคนตรงหน้าไม่ไหวนั้น

!! เพี๊ยะ...!! มือเรียวฟาดเข้าบริเวณพวงแก้มของคนตรงหน้าอย่างไม่คิดจะออมแรง สุดจะทนกับคนปากเสียแล้วจริงๆ

“เธอ...” ใบหน้าอันหล่อเหลาหันไปตามแรงตบ เขาเหลือบมองเธอเพียงแค่หางตาด้วยสีหน้าไม่พอใจสุดๆ

“มีสิทธิ์อะไร มาตบหน้าฉัน” คาร์เรนตะเบ่งเสียงเข้มอย่างไม่พอใจ

“แล้วคุณละ มีสิทธิ์อะไรมาดูถูกฉัน ในเมื่อคุณกล้าดูถูกฉัน มันก็ต้องมีแลกกันหน่อย ส่วนเงินสกปรกของคุณ เก็บเอาไว้ตรงนั้นเถอะค่ะ ถ้าอยู่ในมือฉัน เกรงว่าจะเป็นเสนียดเปล่าๆ ” นาเดียร์เอ่ยอย่างไม่แยแส ไม่สนเงินที่เขาเสนอให้เลยสักนิด ถึงมันจะมากสำหรับเธอ แต่ก็ไม่ใช่ผู้หญิงหิวเงินที่เขาตีราคาเธอด้วยเงินหลักหมื่น

ทว่าขณะที่ทั้งสองจะถกเถียงกัน และเรื่องราวจะบานปลายไปมากกว่านี้นั้น

“พี่เดียร์ จ๋า” ไออุ่นกับพรวดพราดเข้ามาในห้องพักของนาเดียร์เช่นทุกครั้ง แต่แล้วกับต้องชะงักเมื่อสายตาสะดุดเข้ากับชายหนุ่มหล่อเหลา ร่างสูงอันหน้าตาดี ที่ยืนโชว์หน้าอกต่อหน้าของเด็กสาววัยสิบสี่ปลายๆ

“หึ...พี่เดียร์ คนนี้ใครเหรอจ้ะ” ไออุ่นถาม ผู้ชายคนนี้ใครกันทำไมถึงมาอยู่ในห้องพี่นาเดียร์ได้ มันเกิดคำถามขึ้นมาภายในหัวของฉัน

ด้านนาเดียร์จะตอบไออุ่นยังไงดี ในเมื่อฉันเองก็ไม่รู้จักเขา นาเดียร์ คาร์เรน ทั้งสองได้แต่มองหน้ากัน

“นี้ อย่าบอกนะ ว่าพี่เดียร์กับผู้ชายคนนี้ อิอิ...เป็นแฟนกัน” ไออุ่นที่เห็นท่าทีอ้ำๆ อึ้งๆของนาเดียร์นั้น ถึงกับคิดเองเออเอง

“ใช่ไหมจ๊ะ” ไออุ่นเขินหน้าแดง บิดตัวเป็นเกียว

“ไม่ใช่นะ/ไม่ใช่” ทั้งสองเอ่ยเสียงพร้อมๆ กัน ทว่าสายตาไออุ่นกับสะดุดเข้ากับเสื้อชั้นในของนาเดียร์ที่กองอยู่บนเตียงนอน ไหนจะริมฝีปากบวมเจ่อของรุ่นพี่สาว และที่ชัดเจนสุดๆ เห็นทีจะเป็นรอยแดงเป็นจ้ำๆ บริเวณซอกคอของพี่นาเดียร์นี้แหละ

“แหม พี่เดียร์และคุณสุดหล่อก็ เรื่องแบบนี้ธรรมชาติ ไม่ต้องอายหรอก ธรรมดา ใครๆ เขาก็มีอะไรกันทั้งนั้นแหละ นี้มันสมัยไหนแล้ว รับรองอุ่นไม่บอกเรื่องนี้กับใครหรอกจ้า คุณเองก็ไม่ต้องห่วงนะจ๊ะ หนูไม่บอกใครอยู่แล้ว รับรองไออุ่นคนนี้จะปิดปากเรื่องนี้ให้เงียบสนิทเลย”

“ไออุ่น...” นาเดียร์ตะเบ่งเสียงห้ามปรามน้อง แต่ดูเหมือนว่าไออุ่นจะคิดเองไปไกล หาทางกลับไม่ได้แล้ว

คาร์เรนเมื่อเห็นว่าหญิงสาวมีแขก เขาจึงรีบปลีกตัวออกจากห้อง ในเมื่อเธอปฏิเสธค่าตัวจากเขา

‘หยิ่งนักก็ไม่ต้องเอา’ ร่างสูงเดินออกจากห้องอย่างไม่คิดจะใส่ใจอะไร เพราะนี้เขาเสียเวลามากพอแล้ว

ด้านนาเดียร์ ทว่าขณะที่คนแปลกหน้า ผู้ชายใจร้ายคนนั้นออกไปแล้วนั้น

“แหมพี่เดียร์ เขาเป็นแฟนพี่เดียร์ใช่ปะ หล่อมาก นี้ถ้าอุ่นไม่มาเจอ พี่ก็คง...”

“หยุดเพ้อเจอได้แล้วน๊า เขาไม่ใช่แฟนพี่อย่างที่เราเข้าใจหรอก” นาเดียร์ ฉันเหนื่อยกับไออุ่นมาก

“จะบอกว่าไม่ใช่ แต่รอยคิสที่คอพี่เดียร์นี้ ไออุ่นคนนี้ไม่เชื่อหรอกจ้า อย่าโกหกอุ่นเลย” นาเดียร์ถึงกับชะงักกับคำพูดของเด็กสาว มือเรียวแตะที่บริเวณลำคอ นี้อย่าบอกนะว่าเขาฝากร่องรอยพวกนี้เอาไว้ให้ฉันดูต่างหน้า

“บ้าที่สุด...” นาเดียร์พึมพำออกมาเสียงเบาแต่นั้นก็ไม่พ้นหูไออุ่น

“คนบ้าอะไรจะหล่อ เท่ ดูดีขนาดนี้ละจ๊ะ...”

นาเดียร์ไม่ว่าฉันจะอธิบายยังไงดูเหมือนว่าไออุ่นนางจะรับประทานปลามาน้อยแล้วสิ แล้วแต่น้องจะคิดเลย ยังไงฉันกับผู้ชายคนนั้นก็คงไม่มีทางหวนกลับมาเจอกันอีกอยู่แล้ว ไม่เสียตัวให้ผู้ชายคนนั้นก็นับเป็นบุญฉันเท่าไหร่แล้ว

นาเดียร์หลังจากที่ไออุ่นกลับห้องพักไปแล้วนั้น จากที่จะมาพักผ่อนให้มีความสุข ทว่าตอนนี้ฉันกับหลับไม่ลง ภายในหัวของฉันเอาแต่คิดเรื่องผู้ชายคนนั้น ให้ตายสิไม่ว่าจะมองไปทางไหนก็มีแต่ใบหน้าของผู้ชายคนนั้นวนเวียนภายในหัวของฉัน

‘หลอนมากนะแบบนี้’ ปากร้ายแบบนี้ ชาตินี้ขออย่าได้พบเจอกันอีกเลย สาธุ เมื่อนอนไม่หลับฉันเลยต้องลุกมาสวดมนต์กลางดึก กว่าจะข่มตาหลับได้นี้ก็ล่อไปตี 3 กว่าๆ