หนึ่งสัปดาห์หลังเหตุการณ์ลักพาตัว...
ค่ายอาสาสร้างระบบไฟฟ้าพลังงานแสงอาทิตย์ ณ หมู่บ้านกลางหุบเขา กลายเป็นโอกาสพิเศษที่เมษาและคีตะได้กลับมาใกล้ชิดกันอีกครั้ง — ท่ามกลางธรรมชาติที่เงียบสงบ เสียงลำธารที่ไหลริน และกลิ่นดินชื้นจากป่าหลังฝน
เส้นทางลูกรังขรุขระทอดยาวผ่านแมกไม้เขียวขจี สลับกับทิวเขาที่โอบล้อมหมู่บ้านเล็ก ๆ ซึ่งถูกเลือกเป็นสถานที่หลักสำหรับกิจกรรมในครั้งนี้ นักศึกษาจากหลายคณะมาร่วมแรงร่วมใจ ทั้งเพื่อช่วยเหลือชาวบ้าน และเรียนรู้วิถีชีวิตเรียบง่ายที่ต่างจากเมืองใหญ่
คีตะในชุดเสื้อยืดซีดกับกางเกงลุยป่า เดินถือแผงโซลาร์เซลล์อยู่ข้าง ๆ เมษา... ดวงตาเขาแม้จะสอดส่องระมัดระวัง แต่แววบางอย่างกลับอ่อนลงทุกครั้งที่สายตามองไปทางเธอ
เมษาเองก็ยิ้มกริ่มไม่หยุด — ดีใจจนแทบเก็บไม่มิดที่ได้อยู่กับเขาแบบนี้อีกครั้ง
ในกลุ่มอาสายังมีพริ้มเพื่อนสาวสายฮาจากคณะสถาปัตย์ฯ ที่เรียกได้ว่าเป็นเจ้าประจำขอ
