Sevgili günlüğüm,
Bugün o gün hastaneden olanları anlatmak istiyorum sana. Çok korktum. Derini sevmiyordum kabul ama sonuçta bebekler bir soysaldı. Çokta fazla vaktim yok bugün. Ve size o dramatik olayı anlatıyorum. Şaka şaka dramatik değil hastaneye gidişimiz bile olaydı bizim…
Oturduğum yerde dona kalırken gözlerim Derin'deydi. Derindeydi Arel'in koluna tutunmuş, bir eli karnındaydı. Sandalyeden fırladım. Bacaklarından ince, sızı bir kan geliyordu. Oğlanlar ise donup kalmıştı. Özellikle Deniz.
“Sakin ol,” dedim panikle.
“Olamam,bebeklerim,” diye ağlamaya başladı.
“Arel,kucağına al Derin’i, hemen,” dedim. Elim bileğinde, saymaya başlamıştım tansiyonunu.
“Kasılmaların ne sıklıkla?”dedim.
“Bilmiyorum,Ah!” dedi.
,
“Deniz, mal mal bakma, arabayı hazırla! Bebeklere bir şey olacak yok
