หลงรัก...นายซานตาน

ตอนที่ 3 XENOL x SANDY 3

              แซนดี้ทอล์ค

            “อ้ายยยย...ยยยย วันนี้เพื่อน กู สวย ค่ะ”

            เริศ... !! มาก

            "มึง... ก็เวอร์ไป"

            "กูพูดจริง"

            "ไม่เป็นไรวันนี้กู ยอมให้มึง วันนึง"ใช่ค่ะตอนนี้ฉันกับยัยน้ำซันกำลังไปงานวันเกิด ยัยแพร ตอนแรกกะฉันจะไปเอง ยัยน้ำซันมันก็ไม่ยอม บอกต้องไปพร้อมกัน เดี่ยวมันมารับที่คอนโด

            " กูว่านะ พวกยัยแป้งเห็นมึงวันนี้ มีหวังได้อกแตกตาย...แน่" ยัยน้ำซันบอกฉันมาอย่างหมั่นใส้

            "กูไม่สนอยู่แล้ว"

            ใช่พวกยัยแป้ง เป็นเพื่อนที่เรียนห้องเดี่ยวกันกับพวกฉัน พวกนั้นเขาไม่ชอบขี้หน้าฉันเท่าไหร่ เพราะฉันเป็นเด็กทุน เวลาเจอหน้าฉันพวกเขามองฉันเหมือนเป็นกิ้งกือไส้เดือนยังไงยังงั้น แต่ชั่งเถอะฉันชินแล้ว ฉันไม่ได้ไปทำไรให้พวกนั้นซักหน่อยผิดเหรอที่ฉันเป็นเด็กทุนแล้วมาเกลียดฉัน เห่อะ ! นิสัยเด็กชะมัด

            Line

            Line

       เสียงไลน์ของฉันก็ดังขึ้นมา

            Line MY Friend (4)

            Parry : พวกมึง.. ถึงไหนกันแล้ว

            Jassika : กูถึงละ.. กำลังจะเข้าไป

            Sandy : เจส รอพวกกูด้วย... อิน้ำกำลังหาที่จอดรถ

            Jassika : kkkkkkkkkkkk

            ป่ะมึงเดี่ยวพวกนั้นรอนาน เข้างานช้าอายคนอื่นเขา

            "มึงรองเท้า มันสูงไปป่าว กูเดินไม่ถนันหนะ"

            คือตอนแรกฉันใสร้องเท้าไม่มีส้นมาไง ยัยน้ำซันมันบอกไม่เข้ากับชุด มันเลยเอาร้องเท้ามันที่อยู่ในรถมาให้ัฉันใส่แทน ฉันรู้สึกประม่ายังไงไม่รู้ กลัวล้มด้วยแหล่ะเรื่องของเรื่องนะ ฉันใส่แบบนี้แล้วไม่ชินหนะ

            "ฮู้ย.... ! นิโรงแรมที่ยัยแพรจัดนี้หรูมาก ยัยแพรนิรวยเนาะ" ฉันกันไปพูดกับเพื่อน เพราะฉันไม่คิดว่ายัยแพรจะจัดปาร์ตี้ที่โรงแรมหรูแบบนี้ไง ก็จริงแหละในบรรดาเพื่อนทั้ง 4 คน ยัยแพรรวยสุดแล้ว

            "โรงแรม น้า ยัยแพรนะ" ยัยน้ำซันบอกฉันมา

            "อ่อ" จากนั้นเราสองคนก็เดินไปชั้นที่จัดงาน

            #HaPPYParrYDay @ CC Royal Princess

            "อ้ายยยย... ชะนี วันนี้สวย เซ็กชี่เลยนะยะ"

            "ตามดา..... " ฉันพูดแบบเชิดๆใส่อิเจส

            "ชมแต่อิแซน... กูงอลลลลลลลลลลมึงละ อิเทย ! ยัยน้ำซันว่าอิเจสมาอย่างหมั่นใส้

            แม้...มึงนานๆทีมันจะแต่งแบบนี้ อิเจสหันไปตอบยัยน้ำซัน

            "อิแพรรออยู่ในงานป่ะ ! มึง" ฉันถามเพื่อน

            งานถูกจัดที่ขึ้นที่ชั้น 12

            พวกฉันสามคนเดินเข้ามาในงาน ก็เจอกับเจ้าของวันเกิดยืนยิ้มตอนรับพวกเรา

            "สุขสันต์วันเกิดนะมึง ขอให้มีความมากๆๆๆนะ นี้จ้า" ฉันพูดพร้อมกับยื่นกล่องสี่เหลี่ยมให้ยัยแพร

            "แค่มึงมากูก็ดีใจแล้ว"

            " ต้องมาสิ เดี๋ยวมึงงอลกูยันลูกบวชอีก"

            "เดี่ยวพวกมึงสามคนไปนั่งโต๊ะ ที่ถัดจากโต๊ะพี่ปอนด์นะ กูเตรียมไว้ให้พวกมึงเลยและ" ยัยแพรบอกกับพวกฉัน

            "แล้วแม่งาน นั่งไหนละจ๊ะ หรือนั่งกับว่าที่หลัวววว คะ " อิเจสหันไปแขว่ะอิแพรอย่างหมั่นใส้ เพราะคิดว่ายัยแพรจะนั่งร่วมโต๊ะกับพวกเรา

            "กูนั่งกับพวกพี่ ปอนด์"กูไม่ได้ไปนั่งด้วยพวกมึงไม่มีปัญหาไรใช่ไหม

            "อืม " ฉันพยักหน้าให้ยัยแพร

            "ปะ ! มึง กูเริ่มหิวและ" ฉันบอกเพื่อนๆ เพราะตอนนี้ท้องเริ่มจะร้องแล้วละ

อาหารในงานแบบบุฟเฟ่ ตอนนี้ฉันนั่งจัดการอาหารตรงหน้าจนหมด อิ่มท้องจะแตกแล้ว

อิแซนนิมึงกะจะไม่กินเค้กอิแพรเลยเหรอ มาถึงก็ซัดซัดเอาซัดเอา อิเจสมันว่าฉัน

            "ก็มึงมัวแต่นั่ง มองผู้... อ่ะ กูหิว" ก็จริงเพราะอิเจสมันแทบจะไม่ทานอะไรเลย มันคงอิ่มอกอิ่มใจสินะที่ได้นั่งมองผู้ ที่มาในงานวันจนตาเยิ้ม แต่ฉันผู้ไม่สนใจอะไรขอเอาท้องให้อิ่มก่อนเถอะ

            "ซิ ...... กูไปห้องน้ำก่อนนะ" ซักพักฉันรู้สึกปวดฉี่จึงขอไปเข้าห้องน้ำ

"เออ รอกูด้วย" ยัยน้ำซันก็เดินออกมากับฉัน

ชั้นนี้คนเยอะนะ ไปชั้นบนเถอะมึงชั้น 14 คนเต็ม งั้นไปอีก ชั้น 15 ละกัน พอดีชั้นเขามีจัดงานแต่งด้วยไง ห้องน้ำคนเลยเยอะมั้งห้องน้ำชั้น 15 คนไม่ค่อยมี เงียบมาก ขณะที่ฉันอยู่ในห้องน้ำ เสียงผู้หญิงคุยกัน

            "ยัยแป้ง ทุกอย่างโอเครไหม ? แกคอยเอายาเท่ใส่ในแก้วก็พอ ส่วนฉันจะเป็นคนเปลี่ยนแก้วเอง ที่เหลือแกคอยดูต้นทางให้ฉันก็พอ ถ้าแกช่วยให้พี่ซีนอลเป็นของฉันได้ ฉันจะช่วยแกเรื่องพี่แอล ตกลงไหม" เสียงสองสาวสนทนากันให้ห้องน้ำ ยัยแป้งห้องฉันเหรอ ทำไมยัยนี้น่ากลัวจังนี้กะจะจับผู้ชายเลยเหรอ เดี่ยวรอให้สองคนนั้นเดินออกไปให้พ้นก่อนฉันค่อยออกไปละกัน ออกไปตอนนี้เจอยัยแป้ง มีหวังยัยนั้นว่าฉันแอบฟังอีกแน่ๆ

            ฉันจึงหยิบกระเป๋าบัตรขึ้นมาดูว่าฉันลืมเอาบัตรประชาชนมาด้วยหรือป่าว ฉันเป็นพวกไม่ค่อยชอบพกบัตรประชาชนไง อิเจสมันชอบว่าฉันเป็นต่างด้าวอยู่บ่อยๆ เพราะวันนี้พวกเพื่อนๆ ฉันมันจะไปผับต่อกันไง เมื่อคิดว่าสองคนนั้นออกไปแล้ว ฉันจึงเดินออกมา

            "เข้าห้องน้ำไรมึงโครต...นาน " ยัยน้ำซันว่าฉันมา

            "กูปวดท้องนะ " ฉันโกหกเพื่อนไป

            "กูไปคุยโทรศัพท์ตั้งนานมึงยังไม่ออกมา กูก็นึกว่ามึงเข้างานไปแล้ว ซะอีก" แสดงว่ายัยน้ำไม่เจอยัยแป้งสินะ แต่ช่างเถอะมันไม่ได้เกี่ยวอะไรกับฉัน

            "มึงมุมนี้ได้วะ ป่ะถ่ายรูปกัน " ยัยน้ำซันมองไปที่มุมกลางคืนมองแล้วได้มุมสวยๆ กันพอดี

            แซ่ๆๆๆ

            มากูถ่ายให้มึงบ้าง

            !! แซ่ะๆๆๆ !!

            แป็บ... นะมึงกูลง ไอจี ก่อน

            IG SANDYภาพแซนดี้ใส่เสื้อปาดไหลสีดำ ผมถูกดัดม้วนเป็นลอน เซลฟี่คนเดียว 

             SanDy #HappyParryDay วันเกิดเพื่อนรักCr.Photo By @NamSun

            " ป่ะ ! ได้เวลาอิแพรมันเป่าเค้กละ ไม่เจอเราเดี๋ยวมันงอลลล "ฉันหยิบโทรศัพท์ใส่กระเป๋า แล้วเดินเข้างาน

ซีนอล ทอล์ค

            ตอนนี้ผมอยู่ในงานวันเกิดยัยแพรครับ โต๊ะที่พวกผมนั่งอยู่ก็มีพวกผม 4 คน ยัยซาเนียร์น้องสาวผมแล้ว ก็น้องนิว คู่ควงผมเธอเป็นนางแบบ น้องกิ๊บคู่ควงไอ้เคนตะ และยัยแพรเจ้าของวันเกิดไง แต่ตอนนี้ไปรับแขกที่หน้างาน

            "แม่ง ! น่ารัก สัส"

            "มึงจะนั่งยิ้มให้กู ทำไมว่ะ เชี้ยแอล"เสีงไอ้เคนตะถามไอ้แอลมา

            "ไอ้สัส กูไม่ได้ยิ้มให้มึง"

            " โน้น !! น้องเสื้อดำ นั่งข้างหลังมึง...โน้น "ไอ้เคนตะหันไปตามที่ไอ้แอลบอก

            "แม่งน่ารักซิบหาย ใส่ๆๆ ดี วะ"

            "มึงว่าไงว่ะ เชี้ยนอล " ไอ้เคนตะหันมาถามผมบ้าง

            "อืม" ผมตอบมันในลำคอ ก็น่ารักดีนะ

            "อืม" มึงนิยังไง หรือไม่ใช่สเป๊ก ว่ะ !

            "ก็งั้นๆ" ปมตอบเพื่อนไป

            "ใครว่ะ เชี้ยปอนด์ " ไอ้เคนตะหันไปถามไอ้ปอนด์ เพราะเธอเดินเข้ามากับเพื่อนของยัยแพร

            "พวกมึงหมายถึงใคร ละ"

            "ไอ้นี้แม่ง...ตามเพื่อนไม่เคยทัน" ไอ้แอลว่าไอ้ปอนด์มาอย่าหมั้นใส้

            "ถัดจากโต๊ะเรา นั่งหลังเชี้ยเคนอ่ะ เสื้อดำปาดไหล่ อ่ะ "

            " อ่อ ที่มากับน้ำซันนะเหรอ จำชื่อไม่ได้ว่ะ เคยเจอครั้งสองครังนี้แหล่ะ แม่งไปทำไรมาว่ะ น่ารักซิบหาย ! ไอ้ปอนด์บอกกับไอ้แอล

            " พี่เขาชื่อ พี่แซนดี้ค่ะ ! อยู่กลุ่มเดี่ยวกับเจ้แพรทำไมพี่แอลสนใจ เหรอค่ะ"

            "พี่แซนดี้แกไม่ค่อยสนใจใคร หรอกค่ะ ขนาดรุ่นพี่ที่คณะเนียร์ที่ว่าหล่อๆ รวยๆ นิยังจีบไม่ติด ซักราย"

ยัยซาเนียร์ที่นั่งฟังพวกผมตั้งนานเลยบอกกับไอ้แอลไป

            "น้องซาเนียร์รู้จักเธอด้วย เหรอครับ" ไอ้แอลยังถามน้องสาวผมต่อเหมือนมันจะสนใจยัยนั้นนะผมว่า เพราะปกติไม่ไม่ค่อยสนใจใครออกนอกหน้าแบบนี้

            ก็เนียร์อยู่คณะเดี่ยวกับพี่เขานิค่ะ ! เนียร์เคยไปนั่งกับกลุ่มเจ้แพรด้วย

            "อ่อ พี่ลืมไปนะครับ"

            ผมเห็นเธอตั้งแต่เดินเข้ามาในงานแล้วแหล่ะครับ เธอเด่นกว่าเพื่อนที่มาด้วยกันไง จึงเป็นจุดสนใจให้กับพวกผู้ชายในงานนะครับ

            "พี่ซีนอลคะ เดี่ยวนิวไปห้องน้ำก่อนนะคะ"

            " ครับ "

            "แพร ท่านไรก่อนไหม เดี่ยวจะเหนื่อยเอานะ" เสียงไอ้ปอนด์มันถามแฟนมัน

.             "ขอบคุณค่ะ "

            "น้องแพร ครับ น้องคนที่น่ารักๆ คนนั้นใครเหรอครับ"

            "คนไหนค่ะ"

            "เสื้อดำปาดไหล่ ที่เดินมากันสองคนนะครับ"

            "อ่อ เพื่อนสนิท แพรเองละค่ะ "

             "ทำไม พี่แอลสนใจยัยแซน เหรอคะ บอกเลย คนนี้แพรหวงมาก..." ยัยแพรบอกกับไอ้แอลมา

            "พี่แอลเพย์บอยจะตาย แซนมันตามพี่ไม่ทันหรอกคะ"

            "พี่สนใจน้องเขา พี่พูดจริงนะครับ "

            ฮึ ! แพรหันไปยิ้มให้ความเจ้าเลห์ของแอล

            " พี่ซีนอล ดื่มนี้หน่อยไหมค่ะ ?? นิว ยิื่นไวน์มาให้ผม

            "ขอบคุณครับ" ผมหยิบมาดื่มเบา ๆ ๆซักพัก ผมรู้สึกว่าอาการผมแปลกๆ ร้อนๆยังไงไม่รู้

            ฮึ ! ผมมองหน้า นิว เธอเล่นผมแล้วไงละ นี้กะจะจับผมสินะ

            "พี่ซีนอล เป็นอะไรค่ะ" นิวถามผมอย่างหน้านิ่งๆ เธอคงเห็นผมล้นๆมั้ง

            " เชี้ยนอลมึงเป็นไร ว่ะ " ไอ้แอลหันมาถามผมอีกคน ผมเริ่มหน้าแดงแล้วไง

            "เฮีย...เป็นไรอ่ะ เหงื่อออกเต็มเลย" ยัยซาเนียร์ถามผมมา

            เดี่ยวกูขอตัวไปห้องน้ำก่อนนะ พวกมึงไม่ต้องรอ ถ้าจะกลับก็ไปเลยนะ

            "พี่ซีนอลค่ะ รอ... นิวด้วยคะ"

            " พี่นิวค่ะ !!! เดี่ยว นั่งเป็นเพื่อนเนียร์ก่อนสิค่ะ ถ้าพี่ลุกไปอีก มีผู้หญิงนั่งอยู่แค่เนียร์คนเดี่ยว เนียร์รู้สึกยังไงไม่รู้ นะค่ะ ถึงจะมีแต่พวกเพื่อนๆเฮียก็เถอะ"

เพราะตอนนี้เจ้แพร กับคู่ควงพี่เคนตะไม่อยู่ที่โต๊ะด้วยไง ไม่พูดป่าว ซาเนียร์เอามือเกาะแขนนิว ไว้ ไม่ให้ตามพี่ชายของเธอไป เพราะซีนอลส่งซิกให้กับน้องสาวของตน ช่วยไง

            "ว่าแต่เฮียฉันอะไร ลนๆยังไงไม่รู้" ซาเนียร์กล่าว

ตอนนี้ผมพาตัวเองมาชั้น 15 ของโรงแรม อ่อ ! ลืมบอกไปผมเปิดห้องไว้ไงเพราะขี้เกียจกลับคอนโด ผมเริ่มควบคุมตัวเองไม่ได้แล้วไง จริงๆผมจะเอานิวก็ได้แต่ผมเคยเอาเธอแล้วไง อีกอย่างถ้าผมยอมให้เธอมากับผมก็เทากับว่าแผนเธอสำเร็จไง ผมยอมทรมานตัวเองซะดีกว่า ยอมเอากับผู้หญิงหน้าด้านคนนั้น ฮึ ! คงอยากได้ผมมากสินะ ถึงยอมมอมยาผมเลยทีเดียว

แซนดี้ทอล์ค

            มึงกูลืมกระเป๋า บัตร อ่ะ พอฉันนั่งลงได้ซักพักฉันก็นึกขึ้นได้

            "เดี๋ยวกูไปเอาก่อนนะ "

            ตอนนี้ยัยแพรก็เป่าเค้กเสร็จแล้ว งานใกล้ จะจบแล้ว

            "งั้นกูกับอิน้ำซันลงไปรอที่ลานจอดรถนะ " อิเจสหันมาตอบฉัน

            "ได้ กูเอากระเป๋าบัตรแล้วจะไป"

            ฉันบอกเพื่อนแล้วเดินออกจากโต๊ะ ฉันนี้ขี้ลืมจริงๆ เลย

            "อยู่นี้เอง" ดีนะที่ไม่มีคนเอาไป ง้้นฉันต้องทำใหม่ เสียเวลาแย่เลย

            !! ... ปึก !!!!

            !! โอ้ย.. !! ฉันชนเข้ากับร่างสูงของใครบ้างคน

            "ขอโทษค่ะ" ฉันต้องขอโทษเขาหรอ ฮึ ! เขาเดินซนฉันนะ แต่ซังเถอะฉันเป็นพวกมารยาทดีไง

เขายืนขวางทางฉันอยู่ ว่าแต่ท่าท่างเขาแปลกยังไงไม่รู้ ทำไมหน้าแดง เหงือเขาไหลเต็มหน้าเลย แต่ในโรงแรมก็เปิดแอร์นะ ท่าท่างเขาเหมือนคนไม่สบายหนะ แต่สายตาที่เขามองมาหาฉันมันเหมือน ...

            "นายไม่สบายหรอ" ฉันถามคนที่จ้องหน้าฉันมาอย่างแปลกๆ

            "ถอยไป.. ไม่ต้องมาใกล้ฉัน ถ้าไม่อยาก เจ็บตัว "

            !!ฮึ ! ทำไมเขาต้องตะคอกฉันด้วย!! คนเขาอุส่าหวังดีแท้ๆ

            "ฉันจึงเดินออกมาจากเขา แต่เดินได้เพียงไม่กี่ก้าว เหมือนมีใครมากระชากฉัน

            อ้ายยย ....... ปึก !!!

            เขากระชาก ฉันจากด้านหลัง ฉันตกใจมาก

            "นี้นายยยยยยยย จะทำอะไร... นะ"

            "ปล่อยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย... นะ ฉันที่ยังไม่ทันตั้งตัว

            !!! อ้ายยย...

            ตี๊ด ตี๊ด เสียงสแกนคีย์การด์

            เขาไม่ฟังฉัน เขากระชากฉันเข้าห้องแทน

            "ไม่นะ...!!! ไม่"

        อ่านกันให้สนุกนะคะ ฝากกดติดตามไร์ทกันด้วยนะคะ ขอบคุณคะ