ตอนที่ 7 Xenol x Sandy

1996 Words

2 เดือนต่อมา @มหาวิทยาลัย SU “ลงวิชาไหนดีว่ะ วิชาที่กูอยากจะเรียนแม่งก็เต็มหมด ทำไมมึงไม่บอกผู้บริหารมหาลัยหน่อยว่ะ เชี้ยเคน เป็นลูกเจ้าของมหาลัยซะป่าว ดันลงทะเบียนไม่ทันเขาเนี้ย น่าอายชิบ..." ปอนด์สบถออกมาอย่างอารมณ์เสีย เพราะตอนนี้ทั้ง 4 หนุ่มนั้นลงทะเบียนเรียนไม่ทัน " มีวิชาไหนพอที่เราจะลงได้บ้างวะ" ผมหันไปถามพวกมัน "ที่ ดูๆ ก็มีวิชา Business แต่ต้องไปเรียนกับคณะอื่น ว่ะ" ไอ้เคนตะหันมาตอบผม "เออ ! ลงไปเถอะเดี่ยวก็จบเองละวะ" ตอนนี้พวกผมอยู่หน้าห้องทะเบียนในมหาลัยก็ไอ้เคนตะมันลงทะเบียนให้พวกผมไม่ทันไง เลยต้องรำบากมาลงกันเอง นี้ก็ต้องลงล่าช้าให้เจ้าหน้าที่ลงให้ "เออสรุปต้องไปเรียนกับคณะบริหารว่ะ วันศุกร์เช้า พวกมึงว่าไง" ไอ้เคนตะหันมาขอความเห็นจากพวกผม "ลงๆไปเถอะดีเหมือนกันจะได้ไปส่องสาว แต่ต้องตืนเช้าหน่อยว่ะ ! ไอ้แอลกล่าว " มึงละว่าไง เชี้ยนอล" "ตามนั้นแหล่ะ " วันศุกร์เช้านะตึก BSN ห้อง 542 แซนดี้ทอล์ค นี้ฉันก็เปิดเทอมได้หนึ่งอาทิตย์แล้ว ตั้งแต่วันที่ฉันเจอซีนอลที่ร้านบิงชู หลังจากนั้นฉันก็ไม่เจอเขาอีกเลย แต่ทำไมเซ็นต์ฉันเหมือนจะเจอเขายังไงไม่รู้ ตอนนี้ฉันก็อยู่ในห้องเรียน รออาจารย์เข้ามาสอน ฉันนั่งถัดจากโต๊ะอาจารย์มาสามแถว ฉันนั่งติดมุม ถัดจากฉันยัยเจสยัยน้ำซันและก็ยัยแพร " เหม่ง ขากลับเธอกลับกับฉันไหม" โอมเดินมาถามฉัน มันเป็นเรื่องปกติที่นายนั้นจะชวนฉันติดรถเขาไปด้วย เพราะคอนโดฉันและเขาอยู่ทางเดียวกัน และเมื่อเช้า เขาเห็นฉันรอรถเมย์อยู่ รถก็ไม่มาซักที ฉันกลัวสายเลยมากับโอม "เดี่ยวๆ ชะนี เมื่อเช้าทำไมมาพร้อมกันได้" อิเจสหันมาถามฉันอย่างสนใจ "ก็มันสายรถไม่มา พอเจอโอมมันเลยชวนมาด้วย" ฉันตอบอิเจส " เออ ! ฉันกลับด้วย ดีจะได้ประหยัดค่ารถด้วย " " งก นะเหม่ง " "แล้วจะ ถามเพื่อ.." ฉันว่าโอมกลับ แล้วเสียงในห้องก็พูดเจี่ยว จ้าว เสียงดังกันพอสมควร ขณะที่นั่งรออาจารย์มาสอน "มึง ! ทำไมกลุ่มพวกพี่ซีนอล มาเรียนกับพวกเราอะ" เสียงพวกเพื่อนๆในห้องถามกันมาอย่างสงสัย " หรือว่าเข้าห้องผิด " โอ้ย มึงหล่อทั้งกลุ่ม งานดีเวอร์ เสียงเขาพูดกัน ฮึ ! ซีนอล เหรอ ต่อมเผือกฉันเริ่มทำงาน แต่ยัยเจสไวกว่าค่ะ " อิแพร ทำไมพวกพี่ปอนด์มาเรียนกะพวกเราอ่ะ" มันหันไปถามยัยแพร " ไม่รู้ว่ะ" "หรือว่ามาเฝ้ามึง" ยัยน้ำซันถามยัยแพรอีกครั้ง เพราะยัยแพรตอนนี้ก็ทำหน้าสงสัยเช่นกันก้บพวกฉัน "คงไม่หรอกมั้ง วิชานี้เป็นวิชาเลือกของพวกพี่ เขา อาจจะไม่รู้ว่ากูเรียนเชตนี้ก็ได้ " "บังเอิญว่างั้น เถอะ" " อืม จบวิชานี้ เดี่ยวถามให้ " "เขามากันครบเลยว่ะ" ยัยน้ำกล่าว ฉันหันไปดูกลุ่มซีนอล นี้เขาต้องเรียนวิชานี้กับห้องฉันจริงๆหรอ ว่าแล้วไงเซ้นต์ฉันแรงจริงๆ ก่อนอื่นนักศึกษาครับเรามาทำความรู้จักกันหน่อยนะครับ อาจารย์ชื่อ.... เชตนี้ก็มีคณะอื่นมาเรียนรวมกับพวกเราด้วยนะ ฝากเจ้าของเซตนี้ดูแลพี่ๆด้วยนะครับ ช่วยดึงพี่เขาเข้ากลุ่มรายงาน ด้วยนะครับ เราจะได้ผ่านวิชานี้ไปด้วยกัน อาจารย์กล่าว งั้นเรามาเข้าเนื้อหาเลยนะครับ อาจาย์ก็พูด บลาาาาา บลาาาาา จนจบชั่วโมง วันนี้พอแค่นี้ก่อนนะครับ พอฉันลุกขึ้นจากเก้าอี้ สายตาฉันสบตากับเขาแต่เพียงแค่เสี่ยวนาทีเท่านั้น จากนั้นยับแพรก็เดินเข้าไปหาพี่ปอนด์ "ทำไมได้มาเรียนกับห้องแพรได้ค่ะ ยัยถามพี่ปอนด์ สรุปพวกเขาลงวิชาไหนไม่ได้แล้ว จึงได้มาเรียนวิชานี้กับพวกฉันไง ทุกคนก็พากันทยอยเดินออกจากห้อง ตอนนี้พวกเขาสี่คนกำลังเดินตามหลังพวกฉันอยู่ก็พี่ปอนด์ไง เพราะพี่ปอนด์กับยัยแพรจะไปเดทกันต่อ " เหม่ง ฉันรอเธอที่รถนะ " เสียงโอมบอกฉัน "อืม นายจอดรตรงไหนอ่ะ" ตรงที่จอดบิ๊กไบค์ " เคร " โอมนายนิยังไง ชวนแต่อิแซน ฉันนิเพื่อนนายไหม ยะ" อิเจสมันว่าฉันกับโอมมาเสียงดันจนคนเริ่มมองมาที่พวกเรา รวมถึงเขาคนนั้นด้วย "หรือมึงจะขี่คอกูไป" ฉันว่าอิเจสกับ " ขอเข้าห้องน้ำแป๊บนะ " ฉันรู้สึกปวดฉี่ ฉันจึงเดินออกจากเพื่อนเพื่อไปห้องน้ำ ซีนอล ทอล์ค !! อ้าย... ปรึก!! "ช่วยด้วย......" ผมรีบเอามือปิดปากแซนดี้ ผมฉุดเธอมาในห้องใต้บันใดหนีไฟ "ถ้าเธอตะโกนฉันไม่ทำแค่นี้แน่" ผมกระซิบที่ข้างหูของเธอ พอผมปล่อยมือ เธอก็ทำหน้าตกใจ "นาย... นายฉุดฉันมาทำไม " "ผัวฉุดมาแค่นี้ทำมาเป็นโกรธ" "อย่ามาพูดจาพล่อยๆ นะ ฉันไม่เคยมีผัว แต่นายก็ไม่ใช่ผัวฉัน" แซนดี้ว่าเขามาอย่างไม่พอใจ " เออไม่มีผัว แต่ที่นอนเอากันคืนนั้นละ คืออะไร" " มันเกิดจากความผิดพลาดของนาย" "ฮึ! ฉันตั้งใจต่างหาก" "นาย...มายความว่าไง" " ก็ฉันสนใจเธออยากได้เธอ " ซีนอลตอบมาอย่างตรงประเด็น ใช่ตอนนี้เขาอยากได้เธอ " ไอ้บ้า" "ไอ้บ้า แต่ก็ผัวเธอ" ผมสวนแซนดี้ทันที " หน้าไม่อาย" เธอว่าผมมาแบบโกรธจัด " หรือจำไม่ได้" " ไม่เคยจำ งั้นทบทวนหน่อยไหม" ผมกระชากแซนดี้เข้ามาจูบอย่างเร็ว ผมพยามแทรกลิ้นเข้าปากแต่เธอไม่ยอมเปิดปากให้ผมเข้าไปเลย ผมเอาลิ้นแทรกเข้าไปจนได้ อ่า ! ทำไมปากเธอหวานแบบนี้ รู้สึกดีซะมัด เธอเอามือตุบอกผม ผมค่อยๆพะเธอออก !! เพี้ยะ!! เธอฟาดมือมาที่ใบหน้าผมอย่างแรงจนหน้าผมหัน เธอตบหน้าผมสองรอบแล้วนะ ผมกระชากเธอมาจูบอีกรอบ ผมพยายามแทรกลิ้นเข้าไปในโปรงปากของเธอ !! อ่า ! หอม หวานเหลือซะมัด ผมจูบเธอจนเธอค่อยตาม เหมือนเธอจะขาดอากาศหายใจผมเลยถอนจูบจากเธอ "ถ้าเธอตบฉันจูบ" ผมขู่คนตัวเล็กไป แซนดี้ได้แต่กัดฟันอย่างโกรธ ที่ทำอะไรผมไม่ได้ไง " ทำไมต้องไปกับไอ้นั้นด้วย " ผมถามแซนดี้อย่างไม่พอใจ " ใคร" เธอถามผม "คนที่มากับเธอเมื่อเช้า นะ" " โอม นะหรอ " " อืม " "ฉันจะไปกับใครมันก็เรื่องของฉัน ไม่เกี่ยวกับนาย " แซนดี้พูดมาเสียงแข็ง " แต่ฉันเป็นผัวเธอนะ เอากันแล้วด้วย" " งั้นทุกคนที่นอนกับนายๆก็เป็นผัวเขาหมดสินะ" "ถ้านายอยากเป็นผัวฉันมาก งั้นฉันเป็นเมียนายคนที่เท่าไหร่ละ" ฮึ ! "เธอถามผมแบบนี้ ไปไม่เป็น นะสิครับ" แต่ทำไมผมต้องชอบพาตัวเองเข้าหาเธอ ผมคงหวงของธรรมดามัง ที่ผมเป็นคนแรกของเธอ ไม่อยากให้ใครมายุ่งด้วย " ฉันสั่งห้ามไม่ให้เธอไปกับมัน " " ขอเหตุผลหน่อย" "ไม่ให้ไปก็ไม่ให้ไปไง " "นายจะบ้าเหรออยู่ดีๆ มาตามหาเรื่องฉัน มาสั่งห้ามฉันโน้น นี้ นั้น" "นายห้ามฉันไม่ได้หรอกนะ" เธอกำลังจะเดินออกไป ใครจะยอมว่ะ ห้ามดีๆไม่ฟังงั้นคงต้องใช้กำลังมันนี้แหละ !! ปรึกๆ !! ผมกระชากแซนดี้ออกมา และพาเธอขึ้นรถของผมดีนะใต้ตึกนี้คนไม่ค่อยเยอะเท่าไหร่ เธอเริ่มโวยวายผม "ถ้ายังดื้ออีกได้เป็นนางเอกหนังเอ็กซ์ แน่" ผมขู่เธอมาและมันก็ได้ผล พอผมยัดเธอเขาในรถ นั่งนิ่งเลยครับ ฮึ ! สงสัยคงกลัวจริง " ซีนอล นายจะพาฉันไปไหน" เป็นครั้งแรกที่เธอเรียกชื่อผม "โอมรอฉันยู่นะ" เธอบอกผมมาแต่ผมไม่สนใจ ทำไมต้องเอ่ยชื่อผู้ชายคนอื่นด้วยหงุดหงิดวะ " ก็บอกมันไปสิว่ากลับๆ ผัว วันนี้ผัวมารับ" "นี้นายจะบ้าหรอ " "พูดความจริงก็หาว่าบ้า เธอนิยังไงหึ !" เธอหยิบโทรศัพท์มาพิมพ์ยิกๆ สงสัยคงไลน์บอกไอ้นั่น " หิวไหม ผมถามเธอ " " ไม่" "แต่ฉันหิวแล้ว " " นายก็ไปทานสิ มาบอกฉันทำไม " " เดี่ยวก็รู้" ผมพูดไปเบา ๆ แซนดี้ทอล์ค เขาพาฉันมาที่คอนโดของเขา "ฉันไม่ทำอะไรเธอหรอกน่า" ฉันกล้าๆกลัวๆไม่กล้าเข้าห้องเขา ก็ฉันไม่เคยเข้าห้องผู้ชายคนไหนเลยนิ จะว่าเขาเป็นคนแรกก็ได้ "แล้วนายพาฉันมาที่นี้ทำไม" คนตัวโตยิ้มมาอย่างมีเลสใน "ฉันหิว ทำอะไรให้ทานหน่อยสิ" "สั่งมากินสิ" แซนดี้บอกผม "แต่ฉันอยากให้เธอทำให้นะ เป็นเปล่า หรือว่าไม่" เขาหันมาถามคนตรงหน้า "ทำไมฉันต้องทำ" "กินเธอแทนข้าวก็ได้นะ เขาพูดพร้อมส่งสายตาหื่นๆมาให้กับแซนดี้ เมื่อได้คำตอบแบบนั้น "ห้องครัวอยู่ไหน ฉันรีบเปลี่ยนเรื่องทันที ใครจะยอมเขาละ ฮึ ! ก็แค่นั้น เสียงเขาว่ามา ฉันแอบมองเห็น เขายิ้มด้วยนะ ทำไมเขาขยันทำให้หัวใจฉันเต้นแรงแบบนี้ ไม่นะแซนแกจะหวั่นไหวกับเขาไม่ได้ เขาน่าจะมีแฟนอยู่แล้วฉันได้แต่คิดในใจ ไข่เจียวกุ้ง กับต้มยำกุ้ง ถูกวางตรงหน้าของซีนอล " จะกินได้ไหมนิ ทำไมต้มยำมันพริกเยอะขนาดนี้ เธอแกล้งฉันหรอ" "ต้มยำต้องใส่พริกเยอะๆสิถ้ารสชาติไม่จัดมันไม่อร่อย ลองกินดูก่อน "ฉันบอกเขาไป เขาตักเข้าปากกำลังจะคาย ก็แง่ละฉันใส่พริกไปตั้งเยอะนิคงเผ็ดน่าดู ถ้านายคายทิ้งฉันเสียใจแย่เลยอุสาห์ ทำสุดฝีมือเลยนะ" ฉันยิ้มให้เขาอย่างเจ้าเลห์ " อย่าให้ถึงที่ฉันบ้างนะ " เขาคาดโทษฉันมา "ทานให้อร่อยนะ ฉันกำลังจะเดินออกไป " " เดี๋ยว เธอยังกลับไม่ได้" "ก็ฉันทำเสร็จแล้วนิจะเอาไรอีก" "ฉันยังกินไม่อิ่ม รอให้ฉันอิ่มเดี๋ยวฉันไปส่ง" " ไม่เป็นไรฉันกลับได้" "แต่ฉันพาเธอมา" "ฉันต้องรีบไปทำงาน" "สนใจมาเป็นแม่บ้านฉันไหม ให้เธอเดือนละ 3 หมื่นเลย ไม่ต้องทำอะไรแค่ ทำควาทสะอาดห้อง ทำกับข้าว งานบ้านทุกอย่าง" "ไม่อ่ะ ฉันไม่อยากได้ตังนายเก็บไว้จ้างคนอื่นเถอะ" พูดจบฉันก็เดินออกมาเพื่อจะไปทำงาน ทำไมนะทำไมต้องมาทำให้ฉันเป็นแบบนี้ด้วย ซีนอลชอบพาตัวเข้ามาหาฉัน ทำไม่เขาต้องไม่พอใจเวลาฉันไปไหนมาไหนกับโอมด้วยหรือว่าเขาสนใจฉัน คงไม่หรอกมังวันก่อนเขายังควงเด็กคณะฉันอยู่นิ เขาจะมาสนใจคนอย่างฉันทำไม เขามันหล่อรวยเลือกไดนิ จะควงใครก็ได้เลิกคิดไปทำงานได้แล้ว ฉันบอกตัวเอง คิดเรื่องเขาแบบนี้ฉันได้เป็นบ้าตายแน่ !

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more