อ่า ผมเซ็ดเลือดที่มุ่มปาก
"นี้สำหรับผู้หญิงที่มึงดูถูก เธอ"
ไอ้โอมมันชกหน้าผมมาหนึ่งที ผมถลาจะชกมันกลับ แต่เสียงแนนนี้ดังขึ้น มาก่อน
"มีเรืองอะไร ว้าย ตาย...แล้ว" มันผละผมออก และเอ่ยออกมา
"อย่ายุ่งกับแซนดี้ อีก"
"อย่ายุ่งไร กูเอาจนพุ่นแล้ว"
"มึง ! มันถลาเข้ามาหาผมอีก แต่แนนนี้ห้ามพวกผมไว้
"ห่วงขนาดนี้เพื่อน หรือผัว" มันไม่ตอบแต่หันมามองหน้าผม
ฮึ !
"เจ็บมากไหมคะ คุณมีเรื่องอะไรกับ โอม" แนนนี้เอ่ยถามผมมา
"เธอรู้จักมันด้วยเหรอ"
"รู้สิคะ เขาก็ดังระดับนึงในคณะบริหาร ควงกับรุ่นน้องคณะเราอยู่นะคะ แนนนี้พอรู้จักบ้าง"
"ช่าง...เถอะ" ผมพูดแค่นั้นและเดินเข้ามาในผับ
"หายไปซะนาน แดกอิ่มแล้วสินะ" ไอ้เคนตะมันแขวะผม ขณะที
