ว่าไงเเองเจิ้ล

1617 Words

''เฮีย'' เมื่อฟ้าเห็นพี่ชายของตนเดินลงมาจากบันไดก็เรียกทันที ''ว่าไงเเองเจิ้ล'' เทพทักทายน้องสาวของตนกลับ ''ทำไมวันนี้ลงกันมาเร็วจังละลูก'' เเม่ยกจานอาหารมาวางบนโต๊ะให้เทพ ''เเค่อยากไปโรงเรียนเร็วๆน่ะครับ'' เทพยิ้มเห็นฟัน ''มานั่งกินด้วยกันค่ะ'' ฟ้ายกจานของเเม่เเละของตนมาวางบนโต๊ะ ''เเต่พ่อ..'' เเม่กำลังจะปฏิเสธเเต่ถูกลูกทั้งสองอ้อนจึงต้องยอม ''ว่าเเต่จะบอกเเม่ได้ยังมีเรื่องอะไรเกิดขึ้นยัยฟ้า...เห็นเมื่อคืนยังหน้าบูดอยู่เลย'' เเม่หันไปมองลูกสาวของตน ''ไม่มีอะไรเเล้วค่ะ..เฮียเเก้ปัญหาให้เเล้ว" ฟ้ายิ้มหวาน ''ก็ดี'' เเม่ยิ้มอย่างภูมิใจที่ทั้งสองพี่น้องช่วยเหลือกัน ''วันนี้ผมกับน้องว่าจะไปโรงเรียนเร็วกว่าปกติน่ะครับ'' เทพกล่าวในอีกความหมายว่าอยากรีบกินเเละรีบไป ''ไปเอาความขยันนี้มาจากไหนกันล่ะ?'' เเม่มองทั้งสองด้วยสายตาสงสัย ''รีบกินเถอะครับ'' เทพหัวเราะเเห้ง 7 : 15 ทั้งสองเดินเงียบมาตลอดทางจนมาถึงกลุ่มของตน ''ฟ้า..พี่เทพ!!'' ทั้งกลุ่มเรียกสองพี่น้องพร้อมกัน ''จ้า'' ฟ้ารีบเดินไปนั่งกับกลุ่มของตนก่อน ''ไอ้เทพ'' พวกบอสที่นั่งอยู่ในกลุ่มเรียกเทพ ''ว่า'' เทพเดินมานั่งด้วยท่าทีสบายๆ ''มึงมันมังกรซ่อนชัดๆ'' ต้นเเสดงใบหน้าที่เหลือเชื่อออกมา ''ตอนเเรกกุเสือหนิ'' เทพท้วงแบบกวนๆ ''เออตอนนี้มึงเป็นมังกรเเล้วไง'' เท็นกล่าวกลับ ''เเต่ว่าเหลือเชื่อเลยนะมึงเนี่ย..'' บอสกล่าวด้วยใบหน้าที่เหลือเชื่อมาก ''คืนนี้เดี๋ยวก็ไม่ซ่อนล่ะ'' เทพที่คิดถึงงานประมูลก็ยกยิ้มขึ้นทันที ''โย้ว'' เก่งเดินมาทักทายกลุ่ม ''อะอ้าว..นี่มันคุณรองหัวหน้ากิลด์ MVP ปะเนี่ย'' เท็นเเซวเก่งที่กำลังเดินมานั่งเก้าอี้หิน ''เเล้วโฮชิล่ะ?'' กันต์ถามด้วยความสงสัย ''เธออยู่ประเทศญี่ปุ่น..เเละเป็นคนญี่ปุ่น'' เก่งกล่าวจบทั้งกลุ่มฟ้าเเละกลุ่มบอสก็หันมามองเก่งทันที ''อืม..หน้าตาก็ไปทางญี่ปุ่นนะ'' ''ใช่..อีกอย่างโฮชิก็พูดชัดบ้างไม่ชัดบ้าง'' ''เหตุการณ์มันเกิดขึ้นเร็วเกินไปก็เลยไม่ได้ถาม'' หลายคนเริ่มวิเคราะห์ ''คืนนี้ทุกกิลด์สามารถพาสมาชิกไปได้เพียงเเค่ยี่สิบคนเท่านั้น'' เทพอ่านโพสประกาศบนเพจของเกม ''ดีนะกิลด์เรามีเเค่สิบแปดคน'' เก่งกล่าวก่อนจะหาวด้วยความง่วง ''กิลด์อื่นเขามีกันเป็นร้อยเป็นพัน'' ฟ้าหันมากล่าวกับพี่ชายของตน ''กิลด์เราเน้นสามัคคีเเละประสิทธิภาพ'' เทพหันไปกล่าวกับน้องสาวของตน ''เมี๊ยว..เมี๊ยว..'' เสียงโทรศัพท์ของเทพดังขึ้น ''ไอ้เทพ..ตั้งไว้ซะน่ารักเลยนะมึง'' เก่งหันไปเเซวเทพ ''อืม..เดี๋ยวมา'' เทพเดินออกจากกลุ่มไปหาที่คุยเงียบๆ ''สวัสดี'' เทพกดรับโทรศัพท์เเล้วกล่าวทักทาย ''สวัสดีครับ..ผมทำได้เเล้วนะครับ'' ปลายสายตอบกลับมา ''ทำอะไร'' เทพจึงถามกลับไป ''กำไรหนึ่งล้านบาท'' เทพตกใจเล็กน้อย ''ครับ..ส่งเงินหนึ่งหมื่นคืนมาเเละส่งประวัติการทำกำไรของคุณมาด้วยครับ'' เทพกล่าวอย่างสุภาพ ''อ้อ..ส่วนกำไรคุณเอาไปเลยครับ'' ''สักครู่ครับ'' ปลายสายตัดสายไป 'เขาจะเก่งเกินไปเเล้ว' 'เพียงเเค่หนึ่งหมื่นเนี่ยนะ..เเถมวันเดียวด้วย' เทพคิดในใจระหว่างรอประวัติการทำกำไร 'อื้อหือ..รอบเเรกก็ลงไปหมื่นเลยเหรอเล่นตกเเล้วตกยับเลยได้มาเเสนสอง..รอบสองลงไปเเสนสองก็เล่นตกอีกเเต่ตกไม่ยับได้สองเเสนเจ็ดหมื่นห้าพัน..นี่เขาต้องมั่นใจขนาดไหนที่กล้าลงหมดทุกครั้งเนี่ย' เทพมองดูประวัติการเล่นเทรดที่พล็อตส่งมาทางเมลอย่างเหลือเชื่อ 'บริษัทที่เล่นกับพล็อตเมื่อคืนคงเสียกำไรไปเยอะเเน่ๆ' เทพยิ้มเจื่อน ''สวัสดีครับ..บริษัทผมต้องการรับคุณเข้าทำงาน'' ''บริษัทชื่อ ธาดา ครับ'' เทพกล่าวอย่างผู้มีวุฒิภาวะ ''ผมยังเรียนอยู่เลยครับ'' พล็อตตอบกลับมา ''ในคณะที่คุณเรียน..คุณเอาประวัตินี่ไปส่งเป็นโครงงานสิครับปีสี่ใช่มั้ย?'' ''ครับ'' พล็อตตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงตกใจเล็กน้อยประมาณว่ารู้ลึกเรื่องกุเกินไปป้ะ? ''บริษัทของผมอยู่ที่จังหวัดภูเก็ต..ถ้าคุณสะดวกสามารถมาเข้าทำงานได้เลยครับ'' เทพกล่าวจบทางปลายสายก็ตอบตกลงทันที ''ถ้าอย่างนั้น..ผมขอตัวไปทำธุระก่อนนะครับ'' เทพกล่าวจบก็ตัดสายเเล้วเดินกลับไปที่กลุ่มของตน ''ฮันเเน่..สาวไหนโทรหาเฮียค่ะ?'' ฟ้ากล่าวเมื่อเทพนั่งลงข้างตนซึ่งเทพเพียงเเค่ยักคิ้วข้างเดียวกลับไปเท่านั้น ''อ้อ..คาบชุมนุมมาเจอกันที่หน้าห้องผู้อำนวยการนะ'' เทพกล่าวจบเสียงเรียกเข้าเเถวในสนามก็มาทันที คาบชุมนุม ''อ้าวพวกเฮียมากันก่อนเเล้วงั้นเหรอ?'' ฟ้าเดินมาทักพี่ชายของตนหน้าห้องผู้อำนวยการ ''ก็มันว่างอะ'' เทพตอบกลับไปเเล้วลุกขึ้นยืน ''ใช่..เป็นไปตามที่เทพมันบอกเลย'' ''ครูเเค่สั่งงานเเต่ไม่ค่อยสอครูบางคนก็ติวให้'' เท็นเเละต้นกล่าวเสริม ''เข้าไปกันเถอะ'' เทพกล่าวจบก็เดินนำไปเปิดประตูเพื่อเข้าห้องผู้อำนวยการ ''เห้ย'' เพื่อนๆต่างตกใจกันหมดที่เทพเข้าไปแบบไม่กล่าวอะไรก่อน ''ผมมาล่ะครับ'' เทพกล่าวทักทายบุคคลที่นั่งอยู่ที่โต๊ะทำงาน ''นายเทพ..มาสิมาๆ'' ผู้อำนวยการลุกขึ้นเเล้วพาไปห้องข้างๆ ''ขอบคุณครับ'' เทพเดินตามผู้อำนวยการไปห้องที่ติดกับห้องผู้อำนวยการ ''นั่นสมาชิกในชุมนุมของเธองั้นเหรอ?'' พอเข้ามาในห้องผู้อำนวยก็กล่าวถามเทพ ''ครับ'' เทพตอบไปตรงๆ ''ดีๆ..เอาล่ะพวกเธอสามารถใช้ห้องนี้เป็นห้องชมรมได้..เเละฉันจะเป็นครูที่ปรึกษาของชมรมให้เอง'' ผู้อำนวยการกล่าวท่าทางเป็นมิตร ''ขอบคุณครับ/ค่ะ'' พวกเทพก็ยิ้มเเละขอบคุณกลับไปสักพักผู้อำนวยการก็ขอกลับไปทำงานต่อ ''เฮีย..ได้ไงอ่ะ'' น้องสาวของเทพถามทันทีเมื่อผู้อำนวยการออกจากห้องไป ''ไม่รู้สิ..ท่านใจดีละมั้ง'' เทพยักไหล่เเล้วนั่งลงตรงหัวโต๊ะ ''เอาล่ะฉันจะพูดถึงเทคนิคเเละสกิลของเเต่ล่ะอาชีพ..เตรียมฟัง'' เมื่อเทพกล่าวว่าเตรียมฟังทุกคนก็นั่นลงเเละตั้งใจฟังกันมากกว่าเรียนซะอีก ''อาชีพเเรก..อาชีพนักดาบ...'' เทพได้เริ่มอธิบายทั้งสกิลเเละเทคนิคต่างๆในเเต่ละอาชีพรวมถึงการใช้จิตด้วย ''เอาล่ะทุกคน..เจอกันในเกม'' เมื่อเทพกล่าวลาทุกคนก็เริ่มหันไปพูดคุยกันเองเกี่ยวกับเรื่องที่เทพกล่าวมาทั้งหมด ''ฉันเพิ่งรู้ว่ามันใช้สกิลแบบนี้ก็ได้'' ''ฉันก็เหมือนกัน..ไม่คิดเลยว่าพี่เทพจะรู้ทุกอาชีพจริงๆ'' ''กลับกันเถอะ..ฉันอยากกลับไปลองเทคนิคที่พี่เทพสอน'' หลายคนเริ่มลุกขึ้นเเล้วเดินออกจากห้องไป ''เป็นไรเก่ง'' เทพหันไปถามเพื่อนสนิทของตนที่นั่งเซ็งๆอยู่ริมโต๊ะ ''กุอยากให้โฮชิมานั่งฟังนายอธิบายเมื่อกี้ด้วยจัง'' เก่งกล่าว ''พรุ่งนี้เธอก็มาไทยเเล้วหนิ..'' เทพกล่าวเหมือนจะนึกอะไรได้ ''เธอก็อยู่กรุงเทพ..ไม่ใช่ภูเก็ต'' เก่งยังคงกล่าวด้วยความเศร้า ''มึงก็พยายามไปเรียนมหาลัยที่กรุงเทพให้ได้สิ..ว่าเเต่หาที่เรียนได้ยัง'' เทพต้องการช่วยเหลือเก่ง ''ฉันอยากเป็นพ่อครัว'' เก่งนึกถึงอนาคตเเล้วยิ้มอย่างมีความสุข ''หืม..พ่อครัว..เเม่ครัว..เอ๊ะ'' เมื่อเทพเอ๊ะใจเก่งก็หันมาสักพักทั้งคู่ก็นึกได้ ''เเล้วโฮชิเธอเรียนคณะอะไร!?'' เพราะทั้งคู่จำได้ว่าโฮชิเธอเลือกอาชีพรองเป็นเเม่ครัว ''เเต่อาหารของญี่ปุ่น..'' เก่งนึกถึงหน้าอาหารญี่ปุ่นก็หงอยทันที ''ไปถามเจ้าตัวเองเถอะ'' เทพกล่าวจบก็ลุกขึ้นยืนเเล้วเดินออกจากห้องไป 1 ทุ่มตรง ''เฮียจะเข้าเกมตอนไหน?'' ฟ้าถามพี่ชายของตนที่นั่งอยู่บนโซฟาห้องรับเเขก ''อืม..กำลังจะเข้า'' เทพมองดูนาฬิกาผนังห้องเเล้วหันมากล่าว ''ถ้าอย่างนั้นฟ้าเข้าไปรอนะ'' ฟ้าลุกขึ้นจากโซฟาเเล้วเดินขึ้นไปชั้นสองเพื่อเข้าห้องของตนไปเล่นเกม ''เราก็..เข้าบ้างดีกว่า'' เทพปิดไอเเพทที่กำลังดูการเคลื่อนไหวของบริษัทต่างๆเเล้วตามน้องสาวไปเเต่ไปห้องของตน ''อยู่ไหนกัน?'' เทพถามไปในเเชทกิลด์ ''อยู่เมืองเอลล์เทลค่า..เก็บเลเวลกันอยู่'' เพื่อนของฟ้าตอบกลับมา ''อยู่กันครบไหม?'' เทพถามต่อ ''ครับค่ะ'' เพื่อนของฟ้าคนนั้นตอบกลับมาทันที ''เดี๋ยวพี่ไป'' เทพพิมไปในเเชทกิลด์เเล้วเดินไปที่ประตูวาร์ปเพื่อไปยังเมืองเอลล์เทล ''บัญชาเทพ'' เสียงเย็นชาเรียกชื่อในเกมของเทพ ''หืม'' เทพหันกลับไปหาต้นเสียงเเล้วยิ้มมุมปากทันที ''ธัญ'' กล่าวชื่อในเกมของคุณธัญ 'ตั้งเป็นชื่อเล่นจริงๆเลยเหรอ' เทพคิดในใจเรื่องชื่อของธัญ ''มีอะไรให้ช่วยเหรอครับ?'' เทพกล่าวอย่างเป็นมิตร

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more