Tales Of New World

ของรางวัล

[ติ้ง : ท่านได้รับชื่อเสียง 100]

''ค่าชื่อเสียง'' เทพยิ้มมุมปากเพราะว่าในอดีตก่อนที่เขาจะย้อนเวลากลับมาเกมได้มีอัพเดทก็คือชื่อเสียงระดับสุดท้าย...ระดับราชาเเห่งโลก

''ค่าชื่อเสียง..มันคือไรวะ?'' เก่งอ่านหน้าต่างด้านหน้าของตนจบก็หันมาถามเทพ

''ก็ตามชื่อเเหละมันสามารถทำให้เราทำอะไรต่างๆได้ง่ายหรือสะดวกสบายยิ่งขึ้น'' เทพกล่าวจบเก่งก็บอกว่าให้ยกตัวอย่างมา

''ความสามารถหลักๆของมันก็..เพิ่มโอกาสได้รับ

เควสดีๆ.. ทำให้ NPC ทั้งหลายยำเกรงหรือเคารพ..กรณีที่ทำให้ NPC เคารพต้องดูที่ค่าชื่อเสียงเราด้วยว่าเราอยู่ระดับไหนเเละ NPC อยู่ระดับไหน'' เทพกล่าวจบก็ชี้ไปที่ท่านจอมพลสักพักก็มีหน้าต่างปรากฏขึ้น

''ระดับ..ควรเคารพ'' เก่งอ่านตามที่ตนเห็น

''เออ..เเล้วมันมีระดับอะไรมั่งวะ'' เก่งหันไปถามเทพที่นั่งพลิกกล่องสมบัติกล่องเล็กไปมาอยู่

''ก็..'' เทพอธิบาย

ระดับไม่น่าเคารพ [1-1,000]

ระดับผู้มีเกียรติ [1,001-5,000]

ระดับควรเคารพ [5,001-20,000]

ระดับวีรบุรุษ [20,001-55,000]

ระดับเทียบเทียมจักรพรรดิ [55,001-100,000]

ระดับเหนือจักรพรรดิ [100,001]

ซึ่งเทพไม่กล่าวถึงระดับสุดท้ายเพราะว่าเกมยังไม่อัพเดทระดับนั้นเข้ามา

''โห..เเล้วเราทำเควสตั้งหลายเควสเเต่ได้เเค่หนึ่งร้อย'' เก่งโหทันทีเมื่อทราบคะเเนนที่จะเลื่อนระดับชื่อเสียง

''มันจะได้ไม่ง่ายเกินไปยังไงหละ..เเละก็ไอค่าชื่อเสียงนี่มันจะปรากฏก็ต่อเมื่อเรามีเลเวลสิบ'' เทพเริ่มอธิบายสิ่งที่โคลสเบต้าคนนี้ยังไม่ทราบ

''นายเล่นโคลสเบต้า..เเต่เล่นไม่ถึงเรื่องค่าชื่อเสียงอย่างนั้นเหรอ?'' เทพถามเก่งด้วยความสงสัย

''เขาเปิดให้เล่นเพียงเเค่สามวัน..ฉันเล่นได้เพียงเเค่เลเวลหกเองเพราะว่าตอนนั้นยังไม่ได้จริงจัง'' เก่งตอบตามความจริงเพราะว่าเก่งมัวเเต่สำรวจเมืองอยู่

''เเสดงว่ามีคนรู้สินะเพราะยังไงก็เปิดถึงสามวัน'' เทพกล่าวลอยๆ

''เเต่ว่า..รับเควสจากิลด์นักผจญภัยมันจะต่างจากรับเควสจากผู้มีอำนาจในเมืองนะ'' เทพเปิดกล่องสมบัติกล่องเล็กออกเเล้วว่างตรงหน้าของตน

''อย่างเเรกเลย..ของรางวัล'' เมื่อเทพกล่าวจบเก่งก็ชะเง้อไปดูไอเท็มที่อยู่ในกล่องทันที

''ของประดับ..'' เก่งหยิบจี้เขี้ยวเสือขึ้นมาดู

''ใช่เเละก็จะได้รับค่าชื่อเสียงที่มากกว่าการรับเควสจากกิลด์นักผจญภัยอยู่หลายเท่า..เช่นเควสที่เราทำมาทั้งหมดตอนนี้จะได้ 100 ค่าชื่อเสียงเเต่ถ้าเราไปรับเควสจากกิลด์นักผจญภัยเราอาจจะได้ค่าชื่อเสียงเพียงเเค่..30 หรือ 40 เท่านั้นเเละของรางวัลก็จะน้อยลงด้วย'' เทพกล่าวความจริงเพราะว่าเควสที่ได้รับจากกิลด์นักผจญภัยจะเป็นเควสที่พวกชาวบ้านหรือบุคคลในเมืองร้องขอเเต่ถ้าเราได้รับจากผู้มีอิทธิพลในเมืองโดยตรงมันก็ต่างกันเเล้ว

'ซึ่งในอดีตตัวฉันเองยังไปได้เเค่ระดับ ระดับเทียบเทียมจักรพรรดิ ด้วยซ้ำ..เพราะว่ามีหลายคนมาเเย่งทำเควสเเละพวก NPC ก็ให้เควสน้อย

ลงด้วย' เทพคิดถึงแผนที่จะกอบโกยเควสจากผู้มีอิทธิพลในเมืองนี้ไว้เเต่เพียงตนเเละปาร์ตี้เท่านั้นโดยเริ่มจากการตีสนิทท่านจอมพลตรงหน้า

''ของรางวัลพวกนี้..เก็บไว้ก่อนเราค่อยหาเวลาไป

เเบ่งกัน'' เทพกล่าวจบเก่งก็พยักหน้าเข้าใจทันทีโดยไม่มีการโต้เเย้ง

''ว่าเเต่..ทำไมท่านจอมพลถึงไปเป็นทหารเฝ้ายามได้ล่ะครับ?'' เทพเงยหน้าไปถามผู้มีอิทธิพลในเมืองตรงหน้า

''เรื่องนั้น..ฉันเเค่ไปดูการเก็บเลเวลของนักผจญภัยเฉยๆ'' ท่านจอมพลอมยิ้ม

'ดูจากท่าทางเเล้ว..ท่านจอมพลคนนี้คงอยากมี

อิสระเเละออกผจญภัยมากกว่าสินะ' เทพเริ่มวิเคราะห์ความเป็นไปได้

''ว่าเเต่เราคุยกันมาตั้งนานยังไม่ทราบชื่อกันเลย'' เทพเปิดประเด็นเพื่อตีสนิท

''อืม..ฉันชื่อว่า..ไกอัส'' ท่านจอมพลเเนะนำชื่อของตนเองเเล้วมองมาที่เทพสลับกับเก่ง

''ผมชื่อว่าเทพ..ส่วนข้างๆผมชื่อเก่ง'' เทพเเนะนำชื่อของตนเเละชื่อของเพื่อนสนิท

''ว่าเเต่ท่านจอมพล..มีเควสบนภูเขานั่นอีกหรือไม่..ผมเเละเพื่อนต้องการที่จะไปเก็บเลเวลบนเขานั่นอีก'' เทพกล่าวถามไปตรงๆ

''จะว่ามีก็มีนะ..เเต่ว่า'' จอมพลไกอัสลังเลที่จะกล่าว

''ท่านไกอัสอยากจะไปกับพวกผมไหม?'' เทพยังกล่าวไปตรงๆ

''ได้เหรอ..'' จอมพลไกอัสเงยหน้ามามองเทพทันที

''ได้ครับ..ถ้าท่านไม่รังเกียจ'' เทพยิ้มอย่างเป็นมิตร

''ดีมาก..ขอเวลาเตรียมตัวห้านาที!!'' จอมพลไกอัสลุกขึ้นเดินออกนอกห้องไปทันที

''ไม่ต้องรีบครับท่าน!!'' เทพตะโกนตามไป

''มันสามารถชวน NPC ไปต่อสู้กับเราได้เหรอวะ?'' เก่งหันไปถามเทพที่เรียกกล่องสมบัติอีกสองกล่องใหญ่ออกมาจากมิติเก็บของ

''ได้ดิ..อย่าลืมว่า NPC ในเกมนี้มีสติปัญญาเเละอิสระในการเลือก'' เทพกล่าวพร้อมกับเปิดกล่องเเรก

''โห..ชุดอย่างหรู'' เก่งมองดูชุดที่อยู่ในกล่องสมบัติจะมีเสื้อ กางเกง รองเท้า เสื้อคลุม เข็มขัด เเละ

เหรีญตราที่เทพคุ้นเคยอย่างละสอง

''เหรียญนี่มัน'' เทพพสะดุดตาที่เหรียญตราสีทองขนาดเท่ามือคนลวดลายสวยงามสลักชื่อว่า Aden

''มันคืออะไร?'' เก่งตกใจเทพที่ตกใจเหรีญตรา

''เหรียญตรารับรองว่าสามารถไปเมืองถัดไปได้'' เทพยังคงจ้องเหรีญตราเหรีญนี้อยู่

'จริงๆเจ้าเหรียญนี้มันต้องทำภารกิจเลเวลยี่สิบซึ่งต้องรับภารกิจโดยตรงจากกิลด์มาสเตอร์เท่านั้น..เเละกว่าเจ้ากิลด์มาสเตอร์จะให้ภารกิจนี้มาเราต้องทำตามที่มันสั่งก่อน..เเถมมันเรื่องมากโครต' เทพส่ายหัวให้กับความเรื่องมากของกิลด์มาสเตอร์

''เเสดงว่าเราสามารถไปเมืองถัดไปได้เลยดิ..เเถมเมืองถัดไปตอนนี้ยังไม่มีคนเลยด้วย..ฟามเวลสบาย'' เก่งคิดตามเทพเเล้วทำหน้าฟิน

''ไม่ต้องรีบหรอก'' เทพยังคงยึดแผนการกอบโกยชื่อเสียงมาให้มากที่สุดจากเมืองนี้ก่อน

''เอาละ..เเบ่งกันคนละชุด'' เทพหยิบเซตของตนออกมาประกอบด้วยเสื้อยืดธรรมดาสีดำ กางเกงขายาวสีดำ รองเท้าหนังเสือ เข็มขัดลายหนังเสือตรงหัวเข็มขัดจะเป็นเขี้ยวหมาป่าสองชิ้นติดอยู่ เเละเสื้อคลุมหนังหมี ซึ่งเซตของเก่งก็จะเหมือนกับของเทพ

''หีบอีกหีบนึง..'' เทพมองกล่องสมบัติกล่องใหญ่อีกกล่อง

''อื้อหือ'' เทพถึงกับอื้อหือทันทีเมื่อเห็นของในกล่อง

ตามด้วยเก่งที่หันมามองตามเเล้วกล่าวว่า ''เอาหว่ะ''

ในกล่องสมบัตินี้จะเป็นพวกโพชั่นโดยส่วนใหญ่

''กินเเล้วเมาไหมเนี่ยมีหลายสีเหลือเกินมีทั้ง..เเดง..ฟ้า..ส้ม..น้ำเงินอย่างละ 10 ขวดเเล้วก็..เขียวสองขวด'' เก่งกล่าวจบเทพก็กล่าวต่อทันที

''ไม่ใช่เหล้าไหมละบางที..เดี๋ยวนะ..เขียว!?'' เทพตกใจกับสิ่งที่ตนเห็นอีกครั้ง

''ทำไม..เขียวทำไม!!'' เก่งก็ตกใจกับเทพที่ตกใจกับขวดสีเขียว

''ของเเรร์'' เทพกล่าวจบก็เงียบไปสักพักเพื่อเรียกสติเเล้วกล่าวต่อ

''มันคือน้ำยาคูณค่าประสบการณ์ที่ได้รับจากมอนส์เตอร์..กี่ชั่วโมงว่ะ..เอ่อ..หนึ่งวัน..เเม่งเเรร์โครต'' เทพหยิบขวดสีเขียวทั้งสองขวดขึ้นมาชมอย่างทะนุถนอม

''เห้ย..มันมีในเกมด้วยเหรอวะ!!'' เทพที่ตกใจเเล้วเก่งยิ่งตกใจกว่าเพราะว่าเก่งไม่ได้คิดเรื่องยาคูณประสบการณ์เลยเเละทางเกมก็ไม่ได้กล่าวเกี่ยวกับเรื่องนี้ด้วย

''มี..เเถมยังหายากมากๆ'' เทพกล่าวด้วยน้ำเสียงที่ฟังเเล้วของที่กล่าวมีค่ามากๆ

''มาเเล้วๆ'' เสียงท่านจอมพลไกอัสดังขึ้นทางเข้าประตูห้อง

''ท่านจอมพล..เราไปกลับไม่ใช่ไปเเล้วอยู่นั่นเลย'' เทพหันไปกล่าวกับท่านจอมพลที่สะพายกระเป๋าใบใหญ่เเละยังถือกระเป๋าใบกลางไปอีกสองใบด้วย

''ไม่ใช่สิ..เราต้องเตรียมตัวให้พร้อมเผื่อเกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝัน'' เทพลูบหัวตนเองให้กับความตื่นเต้นของท่านจอมพล

''อ่อใช่..ของที่ฉันให้ไปพวกน้องชอบไหม?'' ท่านจอมพลวางกระเป๋าลงเเล้วเดินมาหาเทพที่กำลังถือขวดโพชั่นสีเขียวอยู่

''ครับ..โดยเฉพาะอันนี้..ท่านจอมพลได้มายังไงครับ?'' เทพชูขวดโพชั่นสีเขียวให้กับท่านจอมพลไกอัสดู

''อันนี้..ได้มาจากเเม่มดคนนึง..เขาให้ฉันเป็นสิ่งตอบเเทนที่ช่วยเขา..ฉันได้มา 3 ขวด'' ท่านจอมพลตอบคำถามของเทพตามด้วยคำกล่าวให้ทั้งสองสวมใส่อุปกรณ์ที่ตนให้

[ท่านสวมใส่เสื้อยืดธรรมดาสีดำระดับ A เลเวลหนึ่งถึงยี่สิบ] เพิ่มป้องกัน 20, พลังชีวิต 200

[ท่านสวมใส่เสื้อกางเกงขายาวสีดำระดับ A เลเวลหนึ่งถึงยี่สิบ] เพิ่มป้องกัน 15, พลังชีวิต 150

[ท่านสวมใส่รองเท้าหนังเสือ ระดับ S เลเวลหนึ่งถึงยี่สิบ] เพิ่มป้องกัน 50, ว่องไว 60, พลังชีวิต 200

[ท่านสวมใส่เข็มขัดลายหนังเสือ ระดับ S เลเวลหนึ่งถึงยี่สิบ] เพิ่มป้องกัน 50, ว่องไว 35, พลังชีวิต 250

[ท่านสวมใส่เสื้อคลุมหนังหมี ระดับ S เลเวลหนึ่งถึงยี่สิบ] เพิ่มป้องกัน 100, ว่องไว 20, พลังชีวิต 500, เพิ่มความอบอุ่น 70%

''ใครเป็นคนสร้างชุดพวกนี้ขึ้นมาเนี่ย'' เมื่อเทพเห็นระดับของอุปกรณ์ถึงกับอึ้งทันที

''เมียฉันสร้างเอง..เธอมีสกิลการสร้างพวกเสื้อผ้าในระดับ S'' เมื่อท่านจอมพลไกอัสกล่าวจบเทพก็อ้าปากค้างทันที

'สงสัยในอดีตฉันคงเก็บเเต่เลเวลไม่สนเรื่องอื่นเลยสินะ' เทพคิดถึงความผิดพลาดของตนเอง

'เเละสเตตัสของพวกนี้มันช่างสมกับเป็นระดับ S จริงๆ..ตอนนี้ฉันเลเวลสิบถ้าเลเวลถึงยี่สิบสเตตัสของอุปกรณ์พวกนี้จะไปไกลขนาดไหนกันนะ' เทพลองคิดถึงตอนนี้ตนเลเวลยี่สิบซึ่งเป็นเลเวลตันของอุปกรณ์พวกนี้

''โหเพื่อน..เเค่ชุดพวกนี้ก็คุ้มค่าเเล้วนะ'' เก่งดูจะถูกใจกับชุดพวกนี้มากเเต่มันก็จริงนั่นเเหละก็เพราะนอกจากระดับ A เเละ S เเล้วเลเวลยังไม่เจาะจงอีกด้วยราคาเเค่เสื้อยืดธรรมดาๆนั่นก็ปาไปเป็นหมื่น T เเล้ว

''ผมชอบของที่คุณให้มามากครับ'' เทพหันไปกล่าวกับท่านจอมพลที่กำลังเช็คสัมภาระตนเองอยู่

''เทพ..มึงอย่าลืมพวกจี้'' เก่งเตือนเทพว่ายังเหลือกล่องสมบัติอีกกล่องที่ยังไม่ได้เอาของข้างในมาสวม

''อ่า..ลืมไปซะได้'' เทพหยิบกล่องสมบัติขนาดเล็กออกมาจากมิติเเล้วเปิดมัน

''มึงเอาของเกี่ยวกับหมีเเละหมาป่าไปละกัน..ส่วนกุเอาของเกี่ยวกับเสือเอง'' เพราะว่าส่วนใหญ่สิ่งที่เกี่ยวกับหมาป่าเเละหมีที่เป็นของประดับจะเป็นสิ่งที่เพิ่มสเตตัสเกี่ยวกับมานาเเละความเเรงเวทย์ต่างๆ ส่วนเสือจะเกี่ยวกับความเเรงเเละความเร็ว

''มึงอย่าลืมดิท่านไกอัสเขาให้คูณสองเพราะฉะนั้นเอาไปคนละอันเลย'' เก่งหยิบสิ่งที่กั้นอีกครึ่งกล่องล่างไว้ออกปรากฏให้เห็นเซ็ตของประดับที่เหมือของประดับข้างบนอีกเซ็ตนึง

''เออหวะ..สงสัยกูตื่นเต้นเกินเลยลืม'' เทพที่รู้ความสามารถเเละความหายากของสิ่งของพวกนี้ในภายหลังจึงอดตื่นเต้นไม่ได้

[ท่านสวมใส่สร้อยคอเขี้ยวเสือ ระดับ S เลเวลหนึ่งถึงยี่สิบ] เพิ่มว่องไว 100, พลังชีวิต 60,พลังโจมตี 100,โอกาสติดคริติคอล 10%,คริติคอล 50

[ท่านสวมใส่เเหวนลายหนังเสือ ระดับ S เลเวลหนึ่งถึงยี่สิบ] เพิ่มว่องไว 100, พลังชีวิต 50,พลังโจมตี 120,โอกาสติดคริติคอล 10%, โอกาสปัดพลังเวทย์ที่โจมตีมา 50%

[ท่านสวมใส่ตุ้มหูเขี้ยวเสือ ระดับ S เลเวลหนึ่งถึงยี่สิบ] เพิ่มว่องไว 110, พลังชีวิต 40,พลังโจมตี 110,โอกาสติดคริติคอล 5%,เตือนภัยอันตราย 50 เมตร

''ออฟชั่นโกง..'' เทพกล่าวอย่างเย็นชาเพราะในอดีตเขามีที่โกงกว่านี้เยอะ

''ของกุด้วย..ของมึงอะไรโกงมั่งวะ!?'' เก่งหันมากล่าวกับเทพ

''เเหวนกับตุ้มหู'' เทพโชว์ออฟชั่นของเเหวนกับตุ้มหูเสือให้เก่งดู

''โห..เเต่ของกูสุดกว่าหว่ะ'' เก่งโชว์หนังหมีที่พันข้อมือกับตุ้มหูเขี้ยวหมาป่าให้ดู

''ลบล้างพลังเวทย์ฝ่ายตรงข้ามคูลดาวน์ 5 นาที..รับรู้ถึงพลังเวทย์ในรัศมี 100 เมตร'' เทพพยักหน้าว่าของดีจริง

''ท่านจอมพล..พวกผมขอไปที่กิลด์นักผจญภัยเพื่อเปลี่ยนอาชีพก่อนนะครับ'' เทพกล่าวกับจอมพลไกอัส

''ฉันไปด้วย'' ท่านจอมพลกลัวว่าทั้งสองจะเบี้ยวนัดที่ชวน

''ก็ดีครับ'' เทพกล่าวเเล้วอมยิ้มเพราะว่ามีเเบ็คหลังระดับจอมพลไปด้วยทำอะไรจะได้ง่ายๆหน่อย