คอสตูมกับบอสสองตัว

2851 Words

''ปะไปกัน'' เทพกล่าวกับเก่งที่เพิ่งเปิดประตูห้องเปลี่ยนอาชีพออกมา ''ไปๆ'' เก่งกล่าวจบก็ปิดหน้าต่างสกิลนักเวทย์ลงเเล้วเดินตามเทพไป ''สกิลของนักเวทย์ที่สำคัญตอนเปลี่ยนอาชีพครั้งเเรกมีเเค่ ยิงมานา กับสร้างเกราะมานา'' เทพกล่าวกับเก่งที่เพิ่งเปลี่ยนอาชีพเป็นนักเวทย์ ''เราจะออกทางหลังกิลด์'' เทพกล่าวเพื่อความสงบสุขของตน ''ส่วนสกิลอื่นๆ..เราสามารถหาเเละดร็อปได้จากดันเจี้ยน บอสหรือกล่องสมบัติ'' เทพอธิบายเกี่ยวกับสกิลส่วนเก่งก็เดินตั้งใจฟังที่เทพกล่าว ''มึงรู้ข้อมูลพวกนี้ได้ยังไงวะ..มึงไม่ได้เข้าเป็นโคลสเบต้านี่หว่า'' เก่งเริ่มสงสัยเพื่อนของตน ''ถ้าเรื่องหาสกิลยังไง..มึงกดเมนูสกิลเเล้วกดตรงเครื่องหมายคำถามล่างขวารูปเล็กๆนั่น'' เทพเปิดหน้าต่างสกิลเเล้วชี้ให้เก่งดูเครื่องหมายคำถาม ''ส่วนเรื่องสกิลสำคัญของนักเวทย์..ดูจากพวกยูทูปเบอร์เอา'' เทพกล่าวจบเก่งก็ ''อ๋อ'' ทันที ''เรารีบไปที่หน้าเมืองดีกว่าคุณไกอัสน่าจะรอมานานเเล้ว'' เทพกล่าวจบก็เริ่มเดินเร็วขึ้น หน้าเมืองเอเด็น ''เอ่อ'' เทพที่จับสัมผัสของจอมพลไกอัสเลเวลห้าสิบจากตุ้มหูของตนได้ก็เดินไปหาทันที ''มีอะไรให้ช่วยงั้นรึนักผจญภัย?'' ยามกล่าวทันทีเมื่อเทพเดินมาหา ''ผมเอง'' เทพกล่าวจบจอมพลไกอัสก็เดินเข้าไปในกำเเพงเเล้วเปลี่ยนเปลี่ยนชุดกลับทันที ''ไปกัน'' ท่านจอมพลทำเป็นลืมเรื่องมาเป็นยามเเล้วเดินถือสัมภาระนำทางไปเพื่อขึ้นภูเขา ''ท่านไกอัส..สัมภาระคุณให้ผมช่วยถือได้ครับ'' เก่งยื่นมือไปเพื่อขอกระเป๋าสัมภาระมาช่วยถือ..ที่เทพไม่เอาสัมภาระของไกอัสมาใส่กระเป๋ามิติของตนก็เพราะว่าถ้าใส่ไปเเล้วมันจะผูกมัดเป็นชื่อของเทพทันที..เเละหลังจากนั้นจะมีปัญหากัน ''จะดีเหรอ..ขอบใจมาก'' ท่านไกอัสกล่าวเกรงใจเเต่สุดท้ายก็ให้ช่วย ''อีกใบผมช่วยครับ'' เก่งยื่นมือไปเพื่อรับกระเป๋าใบเล็กที่มือของไกอัสมาทำให้ไกอัสสะพายเเค่กระเป๋าใบใหญ่เท่านั้น ''เฮ้ยดูตี้นั้นดิ'' ''ฮ่าๆแบกสัมภาระไปไหนกันว่ะ'' ''สงสัยจะไปสร้างบ้านกันมั้งฮ่าๆ'' นักผจญภัยคนอื่นที่เก็บเลเวลอยู่บริเวณนั้นเริ่มนินทากลุ่มของเทพ ซึ่งทั้งสามก็ไม่ได้สนใจอะไรก็ยังเดินต่อไปได้ปกติเพราะเทพเเละเก่งไม่สนใจคำดูถูกพวกนั้นอยู่เเล้วส่วนไกอัสเองเขาก็ไม่ได้ห่วงศักดิ์ศรีหรือยศถาบรรดาศักดิ์ต่างๆซะด้วยเขาเเค่ต้องการมีอิสระ ''ท่านไกอัส..ไปภูเขาเลเวลสิบห้าเลยครับ'' เทพกล่าวกับไกอัสที่เดินนำอยู่ ''อืม'' ไกอัสก็ไม่ได้ท้วงอะไรเพราะว่าทั้งสองได้จัดการมอนส์เลเวลสิบกว่าตั้งเเต่ทั้งคู่อยู่เเค่เลเวลศูนย์หรือหนึ่งเท่านั้นส่วนถ้าเกิดอะไรขึ้นจริงๆตนที่มีเลเวลห้าสิบก็สามารถช่วยได้อยู่เเล้วเพราะว่ามอนส์เตอร์พวกนี้เลเวลเเค่สิบห้าถึงยี่สิบเท่านั้น ''ท่านออกจากเมืองมาล่ามอนส์เตอร์บ่อยไหม?'' เทพเริ่มชวนจอมพลไกอัสคุย ''อืม..อาทิตย์ละครั้ง'' ท่านไกอัสกล่าวไปด้วยเดินไปด้วย ''ทำไมท่านไม่มาบ่อยๆล่ะ'' เก่งที่เข้าใจว่าเทพต้องการเพิ่มความสนิทก็ช่วยถามทันที ''เพราะว่าภาระกับหน้าที่ยังไงล่ะ'' ไกอัสกล่าวจบเทพเเละเก่งก็พยักหน้าเข้าใจทันทีเพราะว่ายศระดับจอมพลไกอัสต้องมีงานเยอะเเน่ๆทั้งงานนั่งโต๊ะเเละนอกพื้นที่ ''ท่านอยากเป็นอิสระไหม?'' เทพกล่าวจบก็ยิ้มมุมปากทันทีส่วนเก่งก็หันมามองเทพด้วยความสงสัยว่าเพื่อตนต้องการทำอะไรอีก ''อยาก..สิ?'' จอมพลไกอัสหันมามองเทพเล็กน้อยก่อนจะเดินต่อไป ''ผมสามารถให้อิสระกับคุณได้'' เทพกล่าวจบก็ยิ้มด้วยความตื่นเต้นทันที ''หืม?'' คราวนี้จอมพลไกอัสหยุดเดินทันที ''มาทำงานกับผมสิ'' เทพยังคงยิ้มอย่างตื่นเต้น ''ทำงาน?'' ไกอัสงงเล็กน้อยงานอะไร ''ใช่ครับ..ส่วนรายละเอียดพอเลเวลยี่สิบผมจะมาบอกอีกที'' ปัจจุบันเทพได้ใส่บุคคลระดับจอมพลไกอัสเป็นส่วนหนึ่งในแผนการเรียบร้อย ''อืม'' ท่านจอมพลไกอัสส่ายหัวไล่ความคิดเพื่อรอเวลาตามที่เทพบอกเพราะ NPC ได้ถูกตั้งระบบไว้ว่าจะไม่ก้าวก่ายผู้เล่น 'เหลืออีก 28 ชั่วโมงในเกมจะถึงตอน 6 โมงเช้านอกเกม' เทพเทียบเวลาจบก็นึกขึ้นได้ ''เชี่ย..เก่ง!!'' เทพหันไปหาเก่งด้วยความตกใจ ''อะไร!!'' เก่งก็ตกใจเทพที่หันมาเรียกชื่อตน ''เรายังไม่ได้กินข้าวเที่ยงกับเย็นนอกเกมกันเลยนี่หว่า'' เทพชี้เมนูเครื่องคิดเลขที่ตนคิดเวลานอกเกมให้เก่งดู 'จริงๆมันจะมีอุปกรณ์ที่สามารถให้สารอาหารกับเราเวลาเล่นเกมที่ต้องต่อกับเครื่องเล่นเกมอยู่..เราลืมไปได้ยังไง' เทพเคาะหัวตนเอง 'นิสัยอีกอย่างของตัวฉันที่ฉันเกลียดก็คือไอ้การตื่นเต้นนี่เเหละ..มันจะทำให้ฉันลืม!!' เทพกล่าวจบก็หันไปมองเก่ง ''เเล้วพ่อกับเเม่งมึงไม่ว่าเหรอว่ะ'' เทพที่คิดถึงพ่อกับเเม่ตนก็หันมากล่าวกับเก่งทันที ''เรื่องนี้..พอฉันบอกว่าฉันสามารถหาเงินจากเกมนี้ได้พ่อกับเเม่ก็บอกว่าจะไม่ยุ่งกับการเล่นเกมของฉันเเละฉันก็บอกไปเเล้วว่าจะกินข้าวไม่ตรงเวลา'' เก่งอธิบาย ''อืม..เดี๋ยวเรื่องอุปกรณ์สารอาหารฉันจะซื้อเผื่อ'' เก่งกล่าวจบเทพก็ขอบคุณอยู่ยกใหญ่ 'รอก่อนเถอะเพื่อน..เมื่อเลเวลยี่สิบทุกอย่างจะง่ายขึ้น' เทพคิดถึงตอนที่ตนเเละเพื่อนถึงเลเวลยี่สิบก็อดยิ้มไม่ได้ ''ถึงเเล้ว'' จอมพลไกอัสกล่าวเมื่อเดินมาถึงทางขึ้นเขาเลเวลสิบห้าของเมื่องเอเด็น ''ถ้าอย่างนั้น..ท่านจอมพลมีภารกิจอะไรให้มั่งหรือขอรับ?'' เทพทำท่าอ้อนวอน ''ก็มีเเต่พวกภารกิจจัดการบอสล่ะนะ'' จอมพลไกอัสกล่าวเเล้วมองขึ้นไปบนเขาปรากฏถ้ำอยู่สองจุด ''จะมีบอสราชาเสือป่าเเละบอสราชาหมีป่า'' จอมพลไกอัสชี้ถ้ำเเต่ละจุดเเล้วบอกว่าถ้ำนั้นเป็นของใคร ''ส่วนพวกมอนส์เตอร์เล็กๆน้อยๆไว้ทีหลังก็ได้'' ที่จอมพลไกอัสกล่าวแบบนี้เพราะว่าตนต้องการให้เทพเเละเก่งเป็นคนจัดการบอสกลุ่มเเรกเนื่องจากตนได้ฟังพวกนักผจญภัยเเถวนั้นคุยกันว่าใครจัดการบอสที่เมืองนี้เป็นคนเเรกจะได้ดร็อปหนึ่งร้อยเปอเซนต์จากบอสเเละยังมีคอสตูมมาให้ด้วยเเถมยังให้ทั้งปาร์ตี้อีกต่างหาก ''รับทราบ'' เทพยิ้มอย่างพอใจทันทีที่ทราบว่าจอมพลไกอัสต้องการช่วยเหลือพวกตนเพราะตนก็ทราบเรื่องของดร็อปหนึ่งร้อยเปอเซนต์สำหรับกลุ่มหรือคนเเรกที่จัดการบอสอยู่เเล้ว ''เอาล่ะ..ไปที่บอสราชาเสือป่ากันก่อนดีกว่า'' จอมพลไกอัสเดินนำขึ้นไปที่ถ้ำเเรก เมื่อทั้งสามมาถึงถ้ำบอสราชาเสือป่าท่านจอมพลก็ได้เดินเข้าไปข้างในถ้ำประมาณห้านาทีเเล้วเดินออกมา ''เข้าไปได้ล่ะ'' ท่านจอมพลเดินออกมาพร้อมกับเก็บดาบไว้ที่เอวของตนเเละจามด้วยทั้งสองที่เดินเข้าไปในถ้ำตามที่จอมพลไกอัสกล่าว พอทั้งสองเข้าไปก็พบกับบอสราชาเสือป่าเลเวลสิบเเปดที่ตัวใหญ่กว่าเสือธรรมดาทั่วไปถึงสามเท่าที่กำลังนอนหอบอยู่ที่พื้นเเละพวกแผลเต็มตัวไปหมด ''ไกอัสเขาโหดจริง'' เทพกล่าวจบก็ใช้ดาบระดับ A ของตนฟันไปที่คอของบอสราชาเสือป่า พอฟันเสร็จบอสราชาหมาป่าก็นอนไม่หายใจประมาณสามวิก่อนที่ร่างจะสลายไปเเละขึ้นหน้าต่างเเจ้งเตือนกับทั้งสอง [ยินดีด้วยปาร์ตี้ของท่านได้สังหารบอสราชาเสือป่าของเมืองเอเด็นคนเเรก..ท่านได้รับการดร็อปหนึ่งร้อยเปอเซนต์จากบอสเเละคอสตูมเสือสองเซ็ต] [เเละได้รับเงินรางวัล T จำนวน 1,000 T] ''มึงเก็บไว้ละกัน..รอใส่คอสตูมหมีของมึงอะ'' เทพกล่าวจบก็หยิบคอสตูมราชาเสือป่าที่อยู่ในคลังปาร์ตี้เข้ากระเป๋าของตนซึ่งตอสตูมจะมีหูเสือ เขี้ยวเสือ หางเสือเเละถุงมือเท้าเสือ ซึ่งคอสตูมพวกนี้มันจะสุ่มออฟชั่นตอนสวมใส่ครั้งเเรก เทพไม่รอช้ากดสวมใส่คอสตูมพวกนี้ในเมนูคอสตูมทันที [ติ้ง : คอสตูมหางเสือได้ทพการสุ่มออฟชั่นเรียบร้อยสามารถตรวจสอบได้ที่เมนูคอสตูม] [ติ้ง : คอสตูมถุงมือเท้าสือได้ทพการสุ่มออฟชั่นเรียบร้อยสามารถตรวจสอบได้ที่เมนูคอสตูม] [ติ้ง : คอสตูมเขี้ยวสือได้ทพการสุ่มออฟชั่นเรียบร้อยสามารถตรวจสอบได้ที่เมนูคอสตูม] [ติ้ง : คอสตูมหูเสือได้ทพการสุ่มออฟชั่นเรียบร้อยสามารถตรวจสอบได้ที่เมนูคอสตูม] ตอนที่เทพเหมือนเสือเข้าไปทุกทีถ้าเทพเดินด้วยการคลานนี่ใช่เลยเพราะว่าหูมนุษย์ของเทพได้ถูกเปลี่ยนเป็นหูเสือที่แปะติดอยู่บนหัวเเละเขี้ยวเสือที่ปรากกฏตรงฟันของเทพยังมีหางเสือที่เทพสามารถบังคับได้อีกด้วยเเละถุงมือเท้าเสือเช่นกัน ''อืม..มีเเค่หูกับถุงมือที่ได้ออฟชั่นดี'' เทพเปิดเมนูคอสตูมเพื่อตรวจสอบออฟชั่น ''หูเสือ..สามารถเจาะจงการพูดคุยได้หนึ่งร้อยเมตร'' เจาะจงการพูดคุยคือถ้าเราอยากได้คนไหนคุยกันภายในหนึ่งร้อยเมตรเราสามารถเจาะจงไปที่เขาเเล้วจะได้ยินเสียงเขา ''ถุงมือเท้าเสือ..เพิ่มพลังโจมตีในการใช้มือเป็นอาวุธ 200,สามารถเรียกเล็บเสืออกมาจากถุงมือเเละใช้ต่อสู้ได้'' ''ส่วนของดร็อปร้อยเปอเซนต์สินะ'' เทพมองดูไอเท็มกว่าสิบชิ้นที่อยู่ในคลังปาร์ตี้ ถ้ามีปาร์ตี้ของดร็อปจากดันเจี้ยนหรือบอสจะเข้าสู่คลังปาร์ตี้เเละหัวหน้าปาร์ตี้เท่านั้นที่สามารถเเบ่งให้ใครก็ได้ในปาร์ตี้ ''ของพวกนี้มีไม่เกี่ยวกับอาชีพฉัน'' เก่งลองอ่านชื่อเเละคำอธิบายไอเท็มที่ดร็อปจากบอสเสือเเล้วกล่าว ''ถ้าอย่างนั้นของทั้งหมดของบอสหมีนายก็เอาไปล่ะกัน'' เทพกล่าวจบก็หยิบไอเท็มในคลังปาร์ตี้ลากเข้าคลังส่วนตัวของตนทันที 'มีดสั้นจากเขี้ยวของบอสราชาเสือป่า..ระดับ S' เทพสนใจเเต่มีดสั้นเพราะนอกจากชิ้นนี้เเล้วชิ้นอื่นระดับเพียงเเค่ B-A 'ดร็อปหนึ่งร้อยเปอเซนต์มันดีจริงๆ' เทพยิ้มมุมปากจริงๆการจัดการบอสราชาเสือป่าเพียงเเค่สองคนถือว่ายากมากถึงตนจะผ่านประสบการณ์มาเยอะก็เถอะอาจจำมีโอกาสสำเร็จในการจัดการมันเพียงเเค่ 20% ถึงจะใช้กลยุทธ์ด้วยก็เถอะ 'ในอดีตกิลด์ SAD ได้ยกปาร์ตี้มาถึงสามปาร์ตี้เพื่อจัดการมันซึ่งตอนนั้นในปาร์ตี้มีเพียงเลเวล 21 ที่มากที่สุด..เเต่หลังจากนั้นก็มีคนค้นพบบัคขึ้นทำให้สามารถจัดการได้เเค่ปาร์ตี้เดียว..' กิลด์ SAD เป็นอันดับหนึ่งในเมืองเอเด็นเพราะมีสมาชิกถึงสามพันคนเเต่หลังจากเลเวล 25 หลายคนก็ออกจากกิลด์ไปเพื่อตั้งกิลด์เป็นของตนเองหรือย้ายออกไปอยู่กับเพื่อนในกิลด์อื่น ''ขอบคุณมากครับ'' เทพกล่าวขอบคุณจอมพลไกอัสหลังจากที่เดินออกมาจากถ้ำบอสราชาเสือป่า ''ถ้าอย่างนั้นไปบอสตัวต่อไปกันเถอะ'' จอมพลไกอัสเดินนำไปสู่ถ้ำบอสราชาหมีป่า ซึ่งจอมพลไกอัสก็ทำเหมือนเดิมเข้าไปจัดการให้บอสปางตายเเล้วส่งต่อให้ทั้งสองคน [ยินดีด้วยปาร์ตี้ของท่านได้สังหารบอสราชาหมีป่าของเมืองเอเด็นคนเเรก..ท่านได้รับการดร็อปหนึ่งร้อยเปอเซนต์จากบอสเเละคอสตูมหมีป่าสองเซ็ต] [เเละได้รับเงินรางวัล T จำนวน 1,000 T] ซึ่งไอเท็มที่ดร็อปจากบอสราชาหมีป่าจะเกี่ยวกับสายเวทย์หรือนักบวชโดยตรงมีทั้งอุปกรณ์เพิ่มมานา เพิ่มความเเรงเวทย์เเละยังมังมีเพิ่มพวกบัฟต่างๆเยอะเเยะมากมายเพราะส่วนใหญ่อุปกรณ์ของนักเวทย์เเละนักบวชจะเยอะกว่าอาชีพอื่นอยู่เเล้วเพราะอาชีพอื่นมีเเค่อาวุธกับเกราะดีๆก็พออยู่ได้เเล้ว ส่วนนักเวทย์เเละนักบวชจะต้องมีทั้งโพชั่นเพิ่มมานา สกิลลึกลับต่างๆ เเละยังมีของจิปาถะต่างๆด้วย เเละคอสตูมที่ดร็อปจากบอสราชาหมีป่าก็มีจะหูหมี หางหมี มือหมีเเละเท้าหมีซึ่งเก่งได้สวมใส่ไปการสุ่มออฟชั่นดีหมดเลยยกเว้นเเค่หูหมีเท่านั้นที่ได้เพิ่มเเค่พลังเวทย์ส่วนอื่นก็จะเป็นพวกกันไฟ เพิ่มความไวในการฟื้นฟูมานาเเละความเร็วในการร่ายเวทย์ ''ของดร็อปก็ดีเหมือนกันนะเนี๊ย'' เทพมองดูของที่ดร็อปจากบอสอยู่ในคลังปาร์ตี้เเล้วตบไหล่เก่งด้วยความโชคดีของมัน 'จี้เขี้ยวบอสราชาหมีป่าระดับ S เลเวลยี่สิบถึงสามสิบ , กำไลเล็บหมีระดับ SS เลเวลยี่สิบถึงสามสิบ' สองสิ่งนี้เป็นไอเท็มที่พวกนักเวทย์อยากได้มากๆทั้งสเตตัสเเละออฟชั่นของมันถือว่าอยู่ในขั้นโกงเลยก็ว่าได้ 'เขี้ยวบอสราชาหมีป่าระดับ S พลังเวทย์ 600 , ความเร็วในการร่ายเวทย์เพิ่มขึ้น 50%' ส่วนใหญ่สายเวทย์เเละนักบวชจะร่ายคาถานานสิ่งที่เพิ่มความเร็วในการร่าจำเป็นมาก ''กำไลเล็บหมีระดับ SS เพิ่มพลังเวทย์ 600 , สามารถใช้กำไลเล็บหมีในการปัดกระสุนมานาที่ยิงมาจากศัตรูได้ 90%'' ถึงอีกสิบเปอเซนต์จะได้หนึ่งร้อยเเต่ว่าเพียงเเค่ 90% เพียงพอเเล้ว 'ส่วนใหญ่พวกนักเวทย์จะเป็นพวกที่หักล้างกันเอง 'เทพที่นึกประโยคนี้ได้ก็ยิ้มมุมปากทันที ''พวกนักเวทย์เเละนักบวชจะใช้ทรัพยากรเยอะมาก..เเต่ถ้าเลี้ยงให้ดีก็จะคุ้ม'' เทพกล่าวกับเก่งเเล้วเดินออกจากถ้ำไปขอบคุณท่านไกอัสอีกครั้ง ''กดส่งเควสมาสิ'' ท่านไกอัสกล่าวเทพที่เป็นหัวหน้าปาร์ตี้ ''ขอบคุณครับ'' เทพกล่าวขอบคุณอีกครั้งที่จริงพวกตนไม่ได้ทำอะไรเลยเเค่ออกเเรงฟันเเค่ฉับสองฉับเควสก็เสร็จเเล้วเพราะว่าคนที่ให้เควสพวกตนนั้นเเหละคือคนช่วยพวกตนนั่นเอง [ติ้ง : ท่านได้รับค่าประสบการณ์จากการทำเควสสำเร็จสองเควส 100,000] [เลเวลของท่านเพิ่มขึ้นหนึ่งเลเวล] [ท่านได้รับเงิน T จำนวน 5,000 T] 'ค่าประสบการณ์เยอะขนาดนี้ดูมันไม่เหมาะกับพวกเราเลย' เทพมองดูค่าประสบการณ์ที่ทำเควสเสร็จก็ทำหน้าเซ็งๆนิดหน่อยเพราะว่าพวกตนเเทบไม่ได้ทำอะไรเลยเเต่..เข้าใจเเหละว่าจอมพลเขาอยากช่วยเเต่เขาช่วยเยอะไป เทพที่นึกคำพูดได้ว่า..ช่วยเยอะไปก็ตรวจสอบสถานะของจอมพลไกอัสทันที 'ค่าประทับใจ 90%' เทพมองดูค่าประทับใจต่อตนเเล้วทำหน้างงเล็กน้อยเพราะว่าตนเเทบไม่ได้ทำอะไรให้จอมพลไกอัสเลยเเต่ทำไมค่าความประทับใจมันเยอะขนาดนี้ 'เเต่ช่างเถอะ..ถือว่าดีเเล้ว' เทพยักไหล่ครั้งนึงเเล้วมองดูเวลาที่ตนตั้งไว้ ''ท่านจอมพลสนใจไปล่าสัตว์บนภูเขานี้ไหมครับ'' เทพกล่าวชวนให้จอมพลพาตนไปเก็บเลเวล ''ได้เหรอ'' ท่านจอมพลหันไปทำหน้าเป็นประกายใส่เทพ ''ครับ'' เทพกล่าวจบก็เดินนำไปจุดเกิดของเสือป่าเลเวลสิบเจ็ดทันที ''เดี๋ยวผมจะล่อพวกมันมาให้..ท่านจอมพลจัดการเลยนะครับ'' เทพกล่าวจบท่านจอมพลก็ทำหน้างงเล็กน้อยทำไมเจ้าไม่จัดการเอง? ''มันคือเทคนิคของนักผจญภัยครับ..คือให้ผู้เเข็งเเกร่งช่วยผู้อ่อนแอเก็บเลเวล'' เทพเน้นคำว่านักผจญภัย ''โอ้..มันคือเทคนิคของนักผจญภัยงั้นรึ'' ท่านจอมพลทำหน้าเข้าใจเเล้วตั้งท่าสู้ทันที ''ถ้าอย่างนั้นจัดมา!!'' ท่านจอมพลตะโกนเสียงดังลั่นเรียกพละกำลังของตน เทพหันไปหาเก่งเเล้วยักคิ้วข้างเดียวใส่พร้อมกับเดินนำไปลากมอนส์เตอร์มาให้ท่านจอมพลจัดการโดยวิธีเดิม..ปาหินใส่

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more