Tales Of New World

มอบเถอะ...

'อีก 2 ชั่วโมงในเกมจะ 6 โมงเช้านอกเกมสินะ' ระหว่างที่กำลังลากมอนส์เตอร์ให้จอมพลไกอัสจัดการเทพก็คำนวณเวลาที่ตนจะต้องออกเกม

'ตอนนี้ก็เลเวลสิบสามเเล้วสิเเถมไอเท็มดร็อปยัง..'' เทพมองดูไอเท็มที่ดร็อปจากมอนส์เตอร์เเล้วถึงกับถอนหายใจ

''ท่านไกอัสผมว่าหยุดเเค่นี้ดีกว่าครับ'' เทพกล่าวจบจอมพลไกอัสตรงหน้าระหว่างกระโดดหลบไปทางอื่นให้จอมพลไกอัสใช้สกิล

''ก็ดีเหมือนกัน..ฉันเพิ่งรู้ว่าการเป็นนักผจญภัยต้องเหนื่อยขนาดนี้'' จอมพลไกอัสใช้สกิลดาบฟันเสือป่าเลเวลสิบเจ็ดสามตัวตายพายในฉับเดียว

''ถ้าอย่างนั้นก็กดส่งเควสซะสิ!!'' เก่งตะโกนกล่าวกับเทพระหว่างลากมอนส์เตอร์เซ็ตสุดท้าย

''อ่า'' เทพกล่าวจบก็กดส่งเควสให้กับจอมพลไกอัส

[ติ้ง : ท่านได้รับค่าประสบการณ์ 200,000]

[เลเวลของท่านเพิ่มขึ้นหนึ่งเลเวล]

[เเละได้รับเงินรางวัล T จำนวน 10,000 T]

เสียงระบบกล่าวจบเทพก็นั่งลงบนพื้นดินเพื่อพักทันที

''ขอบคุณท่านไกอัสมากครับ'' เทพเงยหน้ากล่าวขอบคุณคนที่ช่วยตนเก็บเลเวล

''เล็กน้อย'' ท่านไกอัสปักดาบใหญ่ของตนลงบนพื้นเเล้วยืดเส้นสักพัก

หลายชั่วโมงที่ผ่านมาเทพเเละเก่งช่วยกันลาก

มอนส์เตอร์เพื่อให้จอมพลไกอัสจัดการซึ่งเป็นเรื่องดีที่จุดเกิดของเสือป่าเลเวลสิบเจ็ดมันมีถึงสามจุด

เทพเเละเก่งจึงเเยกกันไปคนล่ะจุดทำให้เวลาที่ผ่านมาหลายชั่วโมงที่จอมพลไกอัสสามารถสั่งหารเสือป่าเลเวลสิบเจ็ดได้ถึงห้าร้อยตัว

''ท่านไกอัส..พวกผมคงจะไม่อยู่ประมาณหนึ่งวันกว่าๆ'' เทพเริ่มกล่าวลา

''อืม..ข้าเข้าใจ'' จอมพลไกอัสพยักหน้ารับรู้

''ถ้าอย่างนั้นเรากลับไปที่เมืองกันก่อนไหมครับ'' เทพลุกขึ้นเชิญชวนจอมพลไกอัสเดินกลับเมืองด้วยกัน

''ข้าก็กำลังจะชวนอยู่เหมือนกัน'' จอมพลไกอัสกล่าวเเล้วดึงดาบใหญ่ที่ปักบนดินขึ้นมาเก็บไว้ที่ปลอกดาบบนหลังตน

ผ่านไป 20 นาทีทั้งสามก็ได้ลงมาจากเขาระหว่างทางลงมาเก่งก็ขอเดินเก็บพวกสมุนไพรต่างๆเพื่อไปเเลกในร้านเวทมนตร์ในเมือง

''เฮ้ย..ล่าสุดมันอยู่เเถวนี้ไม่ใช่เหรอวะ!!''

''ครับ..มันหายไปไหนกันผมไม่ทราบจริงๆครับ!?'' ชายร่างกำยำที่ถูกเทพจัดการในกิลด์นักผจญภัยกำลังหาตัวเทพอยู่

''เห้อ..ท่านจอมพลผมกับเก่งขอเเยกตรงนี้นะครับ'' เทพดูเหมือนว่าตนจะเริ่มมีปัญหากับผู้เล่นทั่วไปซะเเล้วจึงขอเเยกตัวไปก่อน

''จริงๆให้ข้าจัดการให้ก็ได้'' จอมพลไกอัสกล่าวจบก็เอามือจับฝักดาบที่หลังตนทันที

''เดี๋ยวเรื่องมันจะยิ่งวุ่นวายครับ..พวกผมขอตัวก่อนดีกว่า'' เทพกอดคอเพื่อนสนิทของตนเเล้วใช้ความเร็วพาตนเเละเพื่อนตนอ้อมไปทางอื่นเพื่อเข้าเมือง

''เข้าเมืองล่ะ..ออฟไลน์ได้'' เทพกล่าวจบก็เปิดกระเป๋ามิติของตนทันที

''เเล้วมึงไม่ออกเกม?'' เก่งกล่าวถามเพื่อนสนิทของตนก่อนจะเปิดเมนูเพื่อกดออกเกม

''ฉันว่าจะเอาไอเท็มที่ดร็อปจากพวกมอนส์เตอร์ไปขายซะหน่อย..มันรก'' เทพเลื่อนไอเท็มที่ดร็อปมาให้เก่งดู

''เออ..กูก็มีเหมือนกัน'' เก่งปิดเมนูออกเกมเเล้วเปิดกระเป๋ามิติเเทน

''ถ้าอย่างนั้นไปขายกันเถอะจะได้ออกเกมไปเตรียมตัวเรียน'' เทพกล่าวจบก็ปิดหน้าต่างกระเป๋ามิติของตนเเล้วเดินนำไปที่ร้านรับซื้อของดร็อปมอนส์เตอร์

ร้านที่รับซื้อของดร็อปจากมอนส์เตอร์จะอยู่ในซอกตึกซึ่งเป็นร้านของนักเวทย์คนหนึ่งในอดีตที่เทพรู้จักเพราะตนได้มาทำการขายไอเท็มดร็อปอยู่หลายครั้งเเละตนก็เป็นคนเเรกที่รู้จักที่นี่ในเมืองนี้ด้วยความบังเอิญ​

''ทำไมมาขายที่นี่ว่ะ'' เก่งถามเพื่อนของตนเมื่อถึงหน้าร้าน

''ที่กิลด์มันขายได้ราคาน้อย..ที่นี่เขาให้ราคามากกว่า'' เทพกล่าวจบก็เปิดประตูเดินเข้าไปในร้าน

''สวัสดี..มีอะไรให้ช่วยหรือไม่'' เทพเปิดประตูเดินเข้ามาในร้านก็พบกับชายเเก่คนหนึ่งที่ยืนอยู่ตรงเคาน์เตอร์

''เรามาขายของที่ดร็อปจากมอนส์เตอร์รวมทั้งส่วนต่างๆของร่างกายพวกมัน'' เทพกล่าวจบก็เรียกของตัวอย่างออกมาจากกระเป๋ามิติทันที

''อืม..ตาเสือป่า..เขี้ยวหมาป่า..อุ้งตีนหมี..เยอะจริงๆ'' ชายเเก่กล่าวสิ่งที่เทพเรียกออกมาไม่หมด

''ผมมีเยอะมากๆ..ไม่ทราบว่าจะให้ใส่ที่ไหน'' เทพ

กล่าวเเล้วหันไปมองลังไม้จำนวนมากที่อยู่ส่วนมืดของร้าน

''ใส่ในนั้นได้..'' ชายเเก่กล่าวจบก็เดินไปหยิบลังเพื่อมาให้นักผจญภัยสองคนใส่ไอเท็มดร็อปมอนส์ลงไปในลังนี้

''ผมช่วยครับ'' เทพกล่าวจบเก่งก็ไปช่วยยกลังด้วย

''ดี..ดี..พวกเจ้าเป็นนักผจญภัยที่ดี'' ชายเเก่กล่าวจบก็บอกให้ใส่ไอเท็มที่จะขายลงไป

''ยี่สิบลังใหญ่..น่าจะพอนะ'' เทพกล่าวจบก็เริ่มเรียกพวกไอเท็มที่จะขายออกมาใส่ลังทันที

ผ่านไป 10 นาที ทั้งคู่ก็ใส่ไอเท็มดร็อปไปจนหมด

''พวกเจ้าไปทำอะไรมากันเเน่..ทำไมมีเยอะขนาดนี้'' ชายเเก่ตะลึงกับจำนวนที่เด็กพวกนี้จะขายของให้กับตน

''ก็ล่าพวกมันด้วยทุกสิ่งที่มีเเหละครับ'' เทพยักไหล่เล็กน้อย

''อืม..นี่เงิน'' ชายเเก่หยิบถุงเหรียญ T ห้าถุงยื่นให้กับเทพส่วนเก่งได้ไปเเค่ 3 ถุง

[ท่านได้รับถุงเหรียญ T ห้าถุงท่านต้องการเเปลงเป็นตัวเลขหรือไม่]

''เปลี่ยนแปลง'' เทพกล่าวกับเสียงในหัว

[ท่านได้รับเงิน T จำนวน 2,500 T]

''ถ้าอย่างนั้นพวกผมขอตัวก่อน..ไว้ถ้ามีไอเท็มดีๆจะมาขายใหม่'' เทพกล่าวจบก็เปิดประตูเดินออกจากร้านไป

''กูว่าจำนวนมันเยอะมากเลยนะ..เเต่'' เก่งถอนหายใจยาว

''ธรรมดา..ถึงเวลาล่ะเจอกันที่โรงเรียน'' เทพมายืนที่หน้าซอกตึกเเล้วเปิดเมนูเพื่อกดออกเกม

''เออๆ..เจอกันๆ'' เก่งก็เปิดเมนูเพื่อกดออกเกมเช่นกัน

''อ่า'' เทพตื่นขึ้นมาในเครื่องเล่นเกมก็ทำการเปิดฝาเครื่องออกเเล้วนั่งบิดขี้เกียจก่อนจะค่อยๆลุกขึ้นยืน

''ตีเท่าไหร่เเล้ววะ'' เทพกล่าวด้วยสำเนียงใต้เเล้วเงยหน้าไปมองนาฬิกาบนผนังห้อง

''ตีห้าครึ่ง..อืม'' เทพบิดขี้เกียจเเล้วมือถือขึ้นมาโทรกลุ่มกับพวกถงเวยเเละเหวิน

''Hi'' ทั้งสองเพื่อชาวจีนกล่าวทักเทพ

[คุยกันเป็นภาษาจีนนะครับ]

''ฉันคิดว่าจะสร้างกิลด์ตอนเลเวลยี่สิบ..เพราะมีเหตุจำเป็น'' เทพกล่าวจบเหวินก็กล่าวต่อทันที

''ถ้าอย่างนั้น..ฉันกับถงเวยจะไปอยู่กิลด์ของบริษัทเกมกันก่อนนะ..รอพวกเราเลเวลสี่สิบห้ารวมเซิฟทั่วโลกเราค่อยย้ายไปกิลด์นาย'' เหวินกล่าวอย่างละเอียดเพื่อไม่ให้เพื่อนเข้าใจผิด

''ตามนั้น..เเล้วพวกนายเลเวลเท่าไรกันล่ะ'' เทพต้องการรู้สภาพทั้งสอง

''เพิ่งจะเลเวลเจ็ดเมื่อกี้'' ถงเวยเป็นคนตอบ

''พวกนายเล่นอยู่ใช่ไหม?'' เทพกล่าวถามตรงๆ

''ใช่..เเล้วนายล่ะเลเวลอะไร?'' เหวินถามเทพกลับ

''เลเวล..สิบสี่'' เทพกล่าวจบทั้งสองก็ ''ห้ะ'' ทันที

''บ้าน่า..ฉันได้ข่าวว่าผู้เล่นที่เลเวลสูงสุดในเกมตอนนี้เพิ่งจะขึ้นเลเวลเก้าเอง'' เหวินกล่าวด้วยความตกใจ

''ฉันมีทริค..ว่าเเต่พวกนายอยู่เมืองไหน?'' เทพกล่าวถามเพราะตนต้องการบอกทริคทั้งสอง

''ก็..เมืองเอเด็นหน่ะ'' ถงเวยตอบจบเหวินก็ถามทันทีว่าทริคอะไร?

''เมืองเดียวกัน..คุยกันง่ายหน่อย'' เทพอธิบายทริคที่ใช้ธรรมชาติจัดการมอนส์เตอร์ของตนเเละยังกล่าวว่าทำไมถึงต้องใช้ทริคนี้อีกด้วย

''อย่างนี้นี่เอง..เดี๋ยวเราจะไปลองทำดูเพราะพวกเราก็ต้องเรียนเหมือนกัน'' เหวินที่เป็นทนายของบริษัทเกมที่ตนเล่นอยู่กล่าวประโยคนี้ออกมาทำเอาเทพยิ้มเเห้ง

''สู้ๆเข้าล่ะ'' เทพกล่าวจบถงเวยกับเหวินก็บบอกลาเทพเเละตัดสายไปเพื่อลองทริคที่เทพบอก

''พวกเขาเวลไวกันดีนะ..ฉันคิดว่าหลังจากกลับจากฟิตเนสพอเข้าเกมไปจะมีคนเลเวลสิบกันหลายคนเเล้วล่ะ'' เทพกำลังคิดถึงแผนเก็บเลเวลแผนต่อไป

''เเต่ตอนนี้ฉันควรจะไปอาบน้ำเเละหาอะไรกิน'' เทพลูบท้องของตนด้วยความหิว

เวลาผ่านไปปจนถึงเวลา 7 โมงเช้า

''เฮีย..ตื่นเร็วจัง'' ฟ้าใส่ชุดนักเรียนเดินลงบันไดมาจากชั้นสอง

''เล่นเกมเป็นไงบ้าง'' เทพเงยหน้าจากไอเเพทมามองน้องสาวของตน

''ฟ้าเพิ่งจะเลเวล 5 เอง'' ฟ้าบิดขี้เกียจเเล้วเดินมานั่งที่ของตน ''เฮียไม่มากินหรอ?''

''เฮียกินไปเเล้ว'' เทพกล่าวจบก็นั่งอ่านข่าวเกี่ยวกับเกมในไอเเพทต่อเพื่อดูว่ามีอะไรเปลี่ยนเเปลงไปบ้าง

''ว่าเเต่ฟ้าไปลงเมืองไหนอะ?'' เทพปิดไอเเพท

เเล้วนั่งเอนหลังถามน้องสาวของตน

''เมือง..โซระ'' ฟ้าตอบพี่ชายของตนอย่างอายๆ

''เมืองระดับหนึ่ง'' เทพกล่าวจบก็หัวเราะคิกคิกไปทำให้น้องสาวของตนหมั่นใส้

''เเล้วเฮียล่ะเวลอะไรเเล้วหืม..อยากทำเก่งไปเมืองยากสุดไม่ใช่หรอ?'' ฟ้าทำท่ามองบน

''ถ้าเฮียบอกไป..เธอต้องไม่เชื่อเเน่'' เทพยักไหล่เเล้วเดินไปหยิบเเก้วน้ำเพื่อดื่มเเก้คอเเห้งเพราะเมื่อวานเทพเเทบไม่ได้กินอะไรเลยได้กินเพียงเเค่มื้อเช้า

''เลเวลไม่ถึงห้าละสิท่า'' ฟ้าหัวเราะดังกว่าที่เทพหัวเราะตอน

''เอ้อ..เดี๋ยวเฮียจะสร้างกิลด์ตอนเลเวลยี่สิบนะ'' เทพกล่าวไปเรื่องอื่น

''พอดีมีเหตุจำเป็นบางอย่าง..เเต่ฟ้าเลเวลยี่สิบห้าค่อยมาเข้ากิลด์เฮียนะ'' เทพยังคงต้องทดสอบเพื่อนๆของฟ้า

''ก็ได้'' ฟ้ากล่าวจบก็เริ่มตั้งใจกินมื้อเช้าต่อเพื่อจะได้ไปโรงเรียนเร็วๆ

ณ โรงเรียนภูเก็ต(ระดับชั้นมัธยม)

''อ่า..นี่ครับ'' เทพยื่นเหรียญสิบให้ป้าที่เก็บตังค์ลานจอดรถ

''ไม่เจอนานเลยลูก'' ป้าที่เก็บตังค์ทักเทพ

''ครับ..ฮ่าๆ'' เทพหัวเราะเล็กน้อยก่อนจะเดินไปเข้าประตูโรงเรียน

เมื่อเทพกับฟ้าเดินเข้าไปในโรงเรียนเรื่อยๆไปถึงหน้าตึกม.ปลายก็พบกับเพื่อนๆฟ้าที่นั่งอยู่ตรงมาหินใต้ต้นไม้ ''ฟ้ามาเเล้วเหรอ''

''พี่เทพสวัสดีค่ะ'' เพื่อนๆของฟ้าทักทายเทพ

''หวัดดีๆ'' เทพยิ้มหลังทักทายกลับ

'มึงว่าพี่เทพหล่อขึ้นปะ'

'เออ..ดูเเน่นขึ้นด้วย'

'งื้อ..ผิวพี่เขาใสขึ้นเยอะเลย' เพื่อนๆของฟ้าหลังทักทายเทพเสร็จก็นั่งซุบซิบกันเกี่ยวกับร่างกายของเทพ

''พี่นั่งด้วยนะ..'' เทพกล่าวจบก็นั่งเก้าอี้ม้าหินอ่อนข้างน้องสาวของตน

''เฮีย..ไม่ไปนั่งกับเพื่อนเหรอ?'' ฟ้าถามหันไปถามพี่ชายของตน

''หรือว่าแอบชอบเพื่อนฟ้า?'' ฟ้าทำสายตาเจ้าเล่ห์

''ป่าว'' เทพตอบกลับเเล้วมองดูเพื่อนของฟ้าที่กำลังหน้าเเดงเเละเอามือปิดหน้าปิดปากตนเองกันอยู่

''ว่าเเต่เฮียรับรางวัลวันไหนอะ?'' ฟ้าถามถึงเรื่องถ้วยรางวัลเเข่งขันระดับภาคของเทพ

''พี่ก็ไม่รู้เหมือนกัน..เขาจะมอบวันไหนก็เเล้วเเต่เขาเถอะ'' เทพยักไหล่จริงๆตนต้องการเเค่รูปตอนรับรางวัลที่งานเเข่งก็พอเเล้วที่มารับกับผู้อำนวยการโรงเรียนอีกทีเพราะโรงเรียนต้องการสร้างชื่อให้เฉยๆ

''ว่าเเต่เหลือเชื่อเลยนะเฮียเนี่ย..'' ฟ้าทำหน้าเหลือเชื่อ

''ฟ้าจะได้รู้ไงว่าเฮียของฟ้าไม่ได้ไร้ความสามารถ'' เทพยักคิ้วข้างเดียวโชว์

''ชิ'' ฟ้าหันหน้าหนี

''ติ้ง..ต๋อง..นักเรียนทุกคนเข้าเเถวในสนามหญ้าครับ'' เสียงประกาศจากครูฝ่ายประชาสัมพันธ์

''ป่ะ..'' ฟ้าลุกขึ้นชวนเพื่อนๆของตนไปเข้าเเถว

เมื่อเพื่อนๆตนลุกขึ้นเเต่พี่ชายของตนไม่ลุกก็ทำหน้าสงสัย ''ไปกันก่อนเลย..แดดร้อน'' เทพกล่าวจบก็นั่งฟุบโต๊ะรอตอนเคารพธงชาติเสร็จค่อยเข้า

''......... ............หืม..เอ้าเชี่ยเขาร้องเพลงกันเสร็จเเล้ว!!'' เทพลุกขึ้นจากเก้าอี้หินอ่อนเเล้วค่อยๆเดินไปเข้าเเถว

''เมื่อวานก็นอนไปทั้งวันทั้งคืนเเล้วนะทำไมยังหลับลงได้อีกวะเนี่ย!!'' เทพหลบอยู่หลังต้นไม้

''ตายเเน่กุตายเเน่ๆ'' เทพมองดูคุณครูฝ่ายกิจการที่เฝ้าประตูทางเข้าสนามหญ้าเเล้วถอนหายใจยาว

''มอบเถอะ..'' เทพยืดตัวเดินไปมอบอย่างลูกผู้ชาย

''เธอ!!..นักเรียนทำไมไม่ไปเข้าเเถวมาสายใช่ไหมมานี่เลย!!'' ครูฝ่ายกิจการเมื่อเห็นเทพเดินออกมาจากหลังต้นไม้ก็เรียกตัวทันทีทำให้นักเรียนหลายคนหันมองตาม

''ไอ้เทพมาวันเเรกก็เล่นซะล่ะ''

''ฮ่าๆเเทนที่มันจะค่อยมาหลังเข้าเเถวเสร็จ'' เพื่อนเทพหลายคนมองดูเทพเเล้วหัวเราะ

'เออวะ..ทำไมไม่มาหลังเข้าเเถวเสร็จวะ'

''เเม่xตื่นเต้นทีไรลืมทุกที'' เทพกุมขมับตนเองระหว่างเดินไปมอบเพราะหนีตอนนี้ก็ไม่ทันเเล้ว

''ครูจะไม่ถามเหตุผลทำไมถึงมาสาย..วิดพื้นห้าสิบครั้ง!!'' ครูฝ่ายกิจการกล่าวจบเทพก็เริ่มทำทันที

''..47..48..49..50'' เทพวิดพื้นจบก็ลุกขึ้นยืนตรงทันที

'ทำไมมันทำคล่องจังฟะ' ครูฝ่ายกิจการเริ่มสังเกตกล้ามเนื้อเเขนของเทพ

'โห..กล้ามเนื้อนั่น..บ่งบอกว่าฝึกมาอย่างดี' ครูฝ่ายกิจการสังเกตกล้ามเนื้อหน้าเเขนของเทพที่ขึ้นมาเป็นปล้องอยู่