CHARM MASTER, RANDALL

#5

ANDREA POV

NASA The Grand Kitchen sila ni Randall kasama sina Tito Rafael at Tita Melissa para sa kanilang magarbong almusal.

"Kumusta ang tulog mo, Andeng?" matamis na ngumiti sa kanya si Tita Melissa.

Gumanti naman siya ng ngiti.

"Kumportable po ang tulog ko," aniya saka pasimpleng sumulyap kay Randall na nasa tabi niya, nonchalant na kumakain. "Sobrang lambot ng kama, ang laki pa, solong solo ko talaga," may halong sarkastik na pagkasabi niya.

Gusto lang niyang magparinig. May lasing kasing asungot na sumolo ng buong kama niya. Ang ending nakatulog siya sa matigas na sahig.

"Good to know, Andeng," matamis na sabi ni Tita Melissa sa kanya. Lumingon naman ito kay Randall. "How 'bout you, honey? Naparami ka raw ng inom kagabi–"

Hindi man lang tumigil si Randall sa pagkain. "I'm fine, Mom. Konti lang po 'yon."

Napailing na lang sina Tita Melissa at Tito Rafael.

"Hindi naman sa pinipigilan ka namin, Randall. Nasa tamang edad ka na, but.. you should still limit yourself sa pag inom, understand?" sabi ni Tito Rafael.

Sumulyap si Randall kay Tito Rafael saka tumango. "Yes, Dad. I understand."

Naging tahimik na sila Tito at Tita kaya hindi na rin sila kumibo ni Randall. Kahit pa, napapansin niya ang panaka-nakang paghimas ng binata sa tuhod niya sa ilalim ng lamesa.

Hindi na lamang niya pinagtuunan ng pansin iyon hanggang sa matapos sila sa pagkain. Nauna nang tumayo sina Tita Melissa at Tito Rafael.

"Before lunch, uuwi na tayo, Andeng. Ready mo na mga gamit mo hmm," remind ni Tita sa kanya.

"Yes, Tita."

"Maiwan na muna namin kayo–" wika ni Tito Rafael. "Sumabay ka na lang samin, Rand, sa pag uwi," dugtong pa nito ng lumingon kay Randall.

Matigas na umiling ang binata.

"Thanks, Dad but no.. didirestso na rin ako later sa school para sa basketball practice."

"Alright, ingat ka sa pag-drive."

Randall just nodded while she simply waved to Tito and Tita.

Nang makaalis na sina Tito Rafael at Tita Melissa, malakas niyang hinampas ang kamay nito na hihimas na naman sa tuhod niya.

"Ouch ! – why?" takang taka pa ito nagtanong sa kanya.

Pinandilatan niya ito ng mga mata.

"Stop touching me!"

"Nagagalit ka kasi hinimas ko lang tuhod mo, pero sa paghawak ko sa dibdib mo, okay lang ?" nakangising turan nito.

Hahampasin niya sana ito muli subalit mabilis na itong nakatayo para makaiwas.

"Tsk – too bad. I really like touching you," nakakalokong ngumiti ito.

Binigyan niya ito ng matalim na tingin. Hindi naman ito natinag bagkus tumawa lang ito ng nakakaloko. Naiinis na tumayo na rin siya upang iwan ito at bumalik sa hotel room niya.

Subalit hindi pa siya nakakasakay sa elevator ay nahabol na siya ni Randall at walang pakundangan inakbayan siya.

Tinabig niya ang braso nito ngunit inakbayan siya nito uli. Napabuga na lamang siya ng hininga. Makulit ang isang 'to, halatang 'di papapigil.

"Ang manyak mo–" bulong niya.

Bumunghalit naman ng tawa ang binata dahil sa sinabi niya.

"Grabe ka magsalita. Hindi ba pwedeng naughty lang kaysa sa manyak?"

Napasimangot siya rito.

"Wala ka talagang matinong sasabihin?"

Bahagyang lumayo ito sa kanya pagkapasok nila sa elevator. Sumandal ito saka matiim siyang tinitigan.

"Of course, meron. May joke ako, 'eya–"

"Eya?"

Ngiting ngiti ito. "I don't like your nickname... Andeng? tapos masyadong mahaba 'yon name mo na Andrea... so, Eya na lang... short for An-dre-ya," kumindat pa ito sa kanya para bang tatagos sa kanya ang kindat nito.

Napabuga siya uli ng paghinga. Damang dama niya ang pagsikip ng dibdib niya. Tsk ! Hindi siya pwedeng kiligin ! Hindi pwedeng kumabog ng todo ang dibdib niya ! Argh !

"Elevator ka ba, Eya?"

Shít ! Ba't ang sexy ng pagkakabigkas nito sa Eya... ?

Pataray na tumingin siya kay Randall. Talagang ipipilit nito ang joke.

"No, why?" tinatamad na sagot niya.

Umuklo pa ito palapit sa tenga saka paanas na nagsalita. "Because I want to go up and down on you," anito at walang inhibisyong diliaan ang tenga niya.

Napakislot siya sa ginawa nito.

"R-Randall !–"

Pulang pula ang mukha niya pero mas nararamdaman niya na parang may kung anong kuryente ang gumapang sa buong katawan niya lalo na sa gitnang bahagi ng mga hita niya.

Nakangising nakatingin ito sa kanya. Bakas sa mga mata nito ang kakaibang kislap. Halatang may binabalak na naman.

"Randall, baka nakakalimutan mo mag pinsan tayo–" mariin sabi niya, dinuro pa niya ito.

Nagkibit balikat lamang ito at nagpamulsa. "Do I look like I don't know that? Yeah, I'm your cousin. But what can I do, no matter how much I try to control myself. I want to kiss you.. over and over again," seryosong sambit nito habang matiim na nakatitig sa kanya.

Umiling-iling siya. Napalunok siya ng laway.

Bakit ba kailangan niyang makaramdaman ng ganito kay Randall? Naguguluhan siya. Aminado siyang attracted siya sa binata.. pero, mag pinsan sila.

"B-Baliw ka, Randall..."

"Baliw sa'yo?" hinaklit siya nito at walang kahirap hirap na naisandal siya sa pader ng elevator. Dinikit nito ang ilong sa ilong niya. "Binabaliw mo 'ko, Eya.. kung alam mo lang."

Tumunog ang elevator at bumukas iyon. Buong lakas niyang tinulak si Randall at nagmamadaling lumabas ng elevator. Sobrang bilis ang tahip ng dibdib niya, kailangan niyang makalayo kay Randall para makahinga siya ng maayos.

Ngunit hindi pa man siya nakakapasok sa hotel room niya ay napigilan na siya ni Randall sa braso. Napahinto siya at dagling humarap sa binata. Nangungusap ang mga mata nito na para bang nagsusumamo na ewan.

"G-Give me a chance–"

Nalukot ang noo niya sa sinabi nito.

"Give you a chance? For what?"

Bumuntong hininga muna si Randall at mahigpit na hinawakan ang isang kamay niya.

"Chance na maging tayo–"

Napaawang ang mga labi niya. Hindi niya sukat akalain na sasabihin iyon ni Randall. The f**k ?!

"I like you, okay? Ever since I kissed you that day. I haven't been quiet. You're always on my fúcking mind. I know you'll say, this is incést. This is wrong. But, I feel it, Eya... that you like me too, right?"

Pakiramdam niya nahuhulog siya sa isang malalim na balon. Lumulutang ang isip niya sa mga sinasabi ni Randall.

Napalunok siya. "A-Ano naman kung ... gusto kita .... h-hindi pa rin pwede–"

Sinapo ni Randall ang mukha niya. Sa isang iglap naglapat ang mga labi nila. Nakakapanlambot, nakakatunaw na halik ang saglit nilang pinagsaluhan. Segundo lang 'yon subalit sapat na 'yon para magkaroon sila ng malalim na unawaan.

"Subukan lang natin... hmmm?"

Kinakabahan siya pero hindi niya rin maitago sa damdamin niya ang pagkasabik. Nakagat niya ang pang ibabang labi.

"P-Paano sila Tita at Tito? Magagalit sila pag–"

"Hindi natin sasabihin. This is between you and me, okay? Subok lang? baka dala lang 'to ng attraction natin sa isa't isa, kaya might as well, subukan natin.. baka kusa rin mawala..."

Baka kusang mawala.... so, subok lang 'to? Walang seryosohan? Well, nonsense din naman kung seseryosohin, imposibleng magkaroon sila ng totoong relasyon.

Humugot siya ng paghinga at sinalubong ang mga mata ni Randall na kanina pa nag aabang sa sasabihin niya.

"I... I-like you, too.." mahinang amin niya sa binata.

Nakita niya ang pagkislap ng mga mata nito sa tuwa at niyakap siya ng mahigpit.

"You're mine now, Andrea..."