[Bir hafta sonra]
***
Attığım sakin ve senkronize adımlarla çıktım kampüsten.Yorucu geçen bir günün sonunda nihayet derin bir nefes alarak kendimi dışarı atmıştım.
Son bir haftadır ruh halim oldukça değişkendi.Bir an oldukça sakin iken başka bir an ağır depresyona girmiş bir hastadan farkım yoktu.Ve çoğunlukla kötü hissediyordum.Üzerimde ki kısa montun cebine ellerimi koymadan önce yüzüme dökülen saçlarımı kulağımın arkasına ittim.Sırtımda ki küçük çantamın omzumdan kaymasını pek önemsemeden ilerlemeye devam ettim.Geçtiğim kaldırımla köşeyi dönmüştüm ki ard arda duran iki siyah mercedes dikkatimi çekti.Aslında dikkatimi çeken şey arabanın şoför koltuğu kapısının önünde ayakta bekleyen tanıdık simalı izbanduttu.Gerçekten artık bu durum can sıkıcı olmaya başlamıştı.Nereye gidersem onları
