ฉันกลับมาที่ห้องด้วยความรู้สึกที่เฟลสุดๆ การที่ฉันเป็นฝ่ายตามจีบเขาก่อนแปลว่าฉันเป็นผู้หญิงไม่ดีหรอ ฉันไม่อยากฟุ้งซ่านมากไปกว่านี้เลยโทรไประบายให้ยัยมีนฟังเป็นชุด
“คุณหมอเขาอาจจะกำลังลองใจแกอยู่ก็ได้”
“ลองใจเรื่องอะไรฉันแสดงออกว่าชอบเขาขนาดนั้นยังจะลองใจอะไรอีก”
ฉันใส่อารมณ์นิดหน่อยเวลาที่เราเศร้าหรือมีเรื่องกลุ้มใจเพื่อนคือที่ระบายที่ดีที่สุด
“ก็ลองใจว่าแกจะยอมคุณหมอหรือเปล่าไงไม่ก็คุณหมออาจจะทำไปเพราะอยากให้แกเลิกชอบเขาก็ได้”
พอได้ยินคำตอบของยัยมีนฉันก็เอาหน้าออกมาจากใต้หมอนทั้งตาบวมๆ เพราะร้องไห้มาเป็นชั่วโมงแล้วแต่เดี๋ยวก่อนนะ ถ้าหมอภีมทำไปเพราะต้องการให้ฉันเลิกชอบเขาจริงๆ อย่างที่เพื่อนฉันบอกล่ะ!
“เขาไม่ชอบฉันขนาดนั้นเลยหรอทำไมต้องทำขนาดนี้”
พอพูดเรื่องนี้ขึ้นมาภาพของหมอภีมที่กำลังสัมผัสตัวฉันก็เข้ามาในหัวฉันยังจำความรู้สึกในตอนนั้นได้ดี
“พรีมแกได้ยินที่ฉันพูดมั้ยเนี่ย”
เสียง
