ตอน ก้าวแรกเพื่อเข้าเรียน
สุดท้ายตอนนี้ผิงผิงกำลังช่วยหั่นผัก มีคุณน้าชวนคุยยิ้มแย้ม ผู้หญิงต่างวัยอยู่ในครัวทำกับข้าว พูดคุยหัวเราะกันสนุกเฮฮา เพราะเข้ากันได้ดี พ่อกับลูกชายกำลังนั่งดูทีวี ชะเง้อมองในครัวเป็นครั้งคราว
“ลูกชายแกผีเข้ารึไง! ถึงไปลากแม่หนูข้างบ้านมาแบบนี้ อย่าลืมว่าเด็กมีผู้ปกครอง แกกำลังทำให้ฉันตกใจ”
“พ่อไม่คิดว่ามีคนมาช่วยแม่มันดีกว่าหรือครับ ผมเห็นแม่พูดถึงเธอบ่อยมากถึงไปพามา”
“แต่แกควรถามความสมัครใจเขาก่อน ไม่ใช่ลากมาเลย”
“พ่อเป็นคนบอกผมเอง ว่าสมัยก่อนพ่อไปดักอุ้มแม่มากินข้าวที่บ้าน จนคุณตาต้องให้แต่งงาน ผมเพียงพาเธอมาคุยเป็นเพื่อนแม่เท่านั้น อาจเพราะได้ความกล้ามาจากพ่อไงครับ”
“มันเหมือนกันที่ไหน! ฉันชอบแม่แก เราสองคนต่างมีใจให้กัน อยากแต่งงานด้วยถึงได้ทำอะไรตามใจ หรือว่าแกชอบสาวน้อยคนนี้เข้า”
“พ่อพูดอะไรแบบนั้น ผมแค่ได้ยินว่าเธอยังไม่ได้กินข้าวเย็น”
“ไม่คิดก็ดี
