ตอน ระบบเจ้าเล่ห์
ผิงผิงยิ้มทะเล้น เธอรู้ว่าลุงดีใจที่เธอพูดแบบนี้ เขาทราบดีว่าเธอไม่ได้ต้องการอะไร แค่พูดแหย่เล่นเท่านั้น
ซื้อของได้ครบตามต้องการแล้ว เธอจึงรบกวนเขานำไปมอบให้ลูกชายยายเฉินที่บ้าน เพราะของมีจำนวนมาก ที่เธอไม่ไปเองเพื่อตัดปัญหา ชาวบ้านจะมองอย่างไร หากเห็นเธอหอบสิ่งของมากมายไปที่นั่น พวกเขาจะจีบปากจีบคอถามแน่ ไม่สู้ให้ลุงเอาไปส่งจะได้สงบปาก
ส่วนที่ว่าทำไมไม่ให้ยายกับสะใภ้นำไปเอง เพราะกว่าจะนำกลับไปก็ตอนเลิกงาน กลัวว่าคนในร้านเห็นจะอิจฉาจนพาลทะเลาะ เสียงานเสียการหมด
“จดหมายมาส่งครับ!”
บุรุษไปรษณีย์ปั่นจักรยานนำจดหมายมาส่ง ผิงผิงละงานในมือวิ่งไปที่หน้าร้าน เธอไม่เคยเห็นว่าจะมีใครส่งจดหมายมาเลย อาจเป็นคนรู้จักของลุงหรืออาจส่งผิดบ้าน
“ของใครคะ”
“ของคนชื่อหนานชวนครับ มีคนชื่อแซ่นี้หรือไม่”
“มีๆ นั่นคือชื่อของลุงชวนเธอไง” ป้าคนงานร้องตะโกนบอก หลังจากเห็นสีหน้ามึนงงของเธอ
“
