[ANDERSON SERIES 2ND GEN.] OWNED BY HIM: FRANCES ANDERSON

#2:

Typos and grammatical error ahead!

¤¤¤

LANCE POV:

¤¤¤

"Baby." Patakbong sinalubong ni Lance si Christina at walang pag aalinlangang hinalikan ito sa harap ng maraming tao.

Oo, isinama na naman ako ni Frances upang salubungin ang girlfriend na galing ibang bansa.

Isang maganda at sikat na modelo ang kasintahan ng kaibigan ko.

Kabilaan na ang pagpa-flash ng camera dahil sa nakilala ang sikat na modelo.

And as usual... maisasabit na naman ang pangalan ni Frances na gustong gusto naman niya. Para malaman daw ng mga magtatangkang pormahan si Christina na may boyfriend na ito.

"Hey! Haha. Wait. Pinagpipyestahan na tayo ng ibang mga tao." Bahagya namang itinulak ni Christina si Frances pero hindi naman siya lumayo bagkus niyakap pa ito ng mahigpit.

Nagpakawala ako ng buntong hininga. Tumalikod na lang ako para hindi ko na makita pa kung gaano ka sweet si Frances sa iba.

Masakit man pero wala akong karapatang makaramdam ng ganito dahil isa lamang akong kaibigan sa kanya.

Ako lang naman ang umaasa na sana mabigyan ng tugon ang pagmamahal ko sa kanya. Pero imposeble iyong mangyari dahil nakikita ko kay Frances ang kasiyahan habang kapiling ang kasintahan.

Hindi man sa salita kundi makikita sa kanyang mga kilos. Kakaiba ang kislap ng mga mata. Nagnining ang mga mata sa tuwing nakikita si Christina.

Kung ako kaya ang aalis at babalik.. sasalubungin din kaya niya ako ng ganito kainit?

Yeah! Sasalubungin ng yakap pero walang kasamang halik sa mga labi. Sa nuo, maari pang mangyari.

"Hi, Lance." napalingon ako ng marinig ko ang pagbati sa akin ni Christina. "As I expected. Kasama ka parin ng boyfriend ko."

"Yeah! ayaw ko sanang sumama kaso hinila ako ng kaibigan ko para may kasama siyang sumalubong sayo." Patuyang sagot ko dahil naramdaman ko na iba ang tuno ng boses nito.

Hindi naman mahahalata iyon ni Frances dahil nakafucos na lang ang mga mata dito.

Masasabi kong bulag ang kaibigan ko sa kapintasan ng kasintahan. Maganda nga ito sa panlabas na kaanyuan pero may kasamaan naman ng ugaling tinatago ito. Hindi lang nahahalata ni Frances na lagi ako nitong iniirapan kung hindi siya nakatingin. Hindi ko na lang pinapatulan.

"My boyfriend is such a good friend. Hmmm." Sagot naman nito sabay pulupot ng kamay sa braso ni Frances at inihilig ang ulo sa balikat.

"C'mon.. lets go grab to eat first. I know your hungry now. How about Italian food? What do you like baby?" Pa sweet pa na tanong niya dito.

Lihim akong nagpakawala ng buntong hininga.

"Total naman nasundo na natin siya. Maauna siguro ako." Kuway saad ko at hindi na sumunod sa kanila.

"Come with us, Lance. Hindi ka din kumain ng agahan.. I know that."

Yeah! Sa loob ko. Paanong hindi nito alam eh madaling araw pa lang ay kumatok na ito sa bahay ko dahil excited sa pagdating ng kasintahan.

Kape lang ang ipinaloob namin kanina bago nagpunta dito sa airport.

"Mayroon akong kikitain ngayon kaya hindi na ako makaksama sainyo." Pagsisinungaling ko. Hindi na niya ako mapipigilan ngayon dahil sa GF niya. Ibig sabihin ay nasa 2nd option na lang ako para sa kanya.

Kunot ang nuo niyang tumitig sa akin.

"Sandali lang baby." Bumitaw naman si Christina sa kanya at lumapit siya sa akin. "Sino naman ang ka meeting mo? Kilala ko ba?" Seryusong tanong niya habang titig na titig sa mga mata ko. Para tuloy ang laki ng kasalanan ang pakikipagkita sa isang tao na hindi siya kasama o hindi siya agad nasabihan.

"Isa sa mga highschool friend ko noon." Muli ay pagsisinungaling ko sa kanya. Hindi ko gustong tumingin sa mga mata niya kaya pilit kong binabaling ang tingin ko sa iba.

"You sure? Hindi ba pwedeng ipagpaliban ang pakikipagkita mo sa kanya ngayon? Ituon mo na sa pwedeng masamahan kita."

"Hindi pwede. Ngayon ko na lang din naman siya makikita kaya hindi ko pwedeng ipagpaliban. Sige na... pinaghihintay mo ang girlfriend mo."pang iiba ko ng usapan na sinabayan ng pagtulak sa braso niya.

Napalingon nga siya kay Christina.

"Call me later if you met that person." Huling salita bago binalingan ang kasintahan na nainip yata sa ilang minutong paghihintay lang nito sa kanya.

"Yeah." sagot ko. Nauna na akong naglakad palabas ng airport. Ayaw ko na kasing makita sila na magkaagapay na maglakad. Makita kung paano maging malambing si Frances sa girlfriend.

Masakit ang makita siyang masaya lalo na at hindi ako ang dahilan ng mga pagngiti niya.

***

¤¤¤

"Anong nangyari? Hindi mo yata binuntutan ang bestfriend mo?" si Carla na siyang tinawagan ko kanina para makipagkita sa akin. Pinsan kong buo dahil kapatid siya ng papa ko.

"Magkasama sila ng gf niya ngayon." wala sa loob kong sagot dito na may kasama pa ngang buntong hininga.

"Cuz naman. Alam ko ang dinadamdam mo. Mabigat nga ang dinadala mo. Pero kailan ka ba magkakalakas loob na sabihin kay sir Frances ang nararamdaman mo sa kanya."

"Hindi ko iyon gagawin, Carla. Ayaw kong ako mismo ang makakasira ng pagkakaibigan namin."

"At ngayon? Nasasaktan ka? Nasasaktan ka na makita siyang masaya sa iba?"

"Bilang isang kaibigan ay masaya ako para sa kanya. Masaya ako na makita siyang masaya. Pero kung papairalin ko ang nararamdaman ko sa kanya ay alam kong masasaktan lamang ako. Masasaktan ako na makitang iba ang nagpapaligaya sa kanya at hindi ako."

"Hayst. Kung ayaw mong aminin. Simulan mo na lang na kalimutan iyang nararamdaman mo. Kung wala kang lakas ng loob na ipagtapat iyan sa kanya. O di kaya naman.. subukan mong lumayo sa kanya."

Napatitig ako dito. Parang ang dali lamang ng sinasabi niya.

"Kaya ko pa, cuz. Huwag kang mag alala. Kung talagang hindi ko na kaya ay ako na mismo ang gagawa ng paraan para lumayo sa kanya."

"Hmmmm. Ahhh. Whatever.. huwag na nga iyan ang pag usapan natin. Ano pala ang atin at napatawag ka kanina?"

Muli na naman akong napabuntong hininga. Sinabi ko nga ang dahilan kung bakit ko siya tinawagan.

¤¤¤

FRANCES POV:

¤¤¤

"Hey! Are you with me?" Napakurap ako ng ipitik ni Christina ang mga daliri sa tapat ng mga mata ko. Nabaling ang tingin ko sa kanya.

Nilipad kasi ang isip ko kay Lance. Iniisip ko kung sino ang katagpo nito ngayon at hinihintay ko talaga ang tawag niya para malaman kong natuloy ba o hindi na katagpuin ang dati nitong kaibigan noong highschool ayon na din sa sinabi niya kanina.

Pero hanggang ngayon, lumipas na ang dalawang oras ay wala parin akong tawag na natanggap mula sa kanya. Kaya naman hindi ako mapakali.

"Yes baby. May naisip lamang ako." Sagot ko . Ngumiti at masuyong hinawakan ito sa kamay. Dinala sa tapat ng labi ko at dinampian iyon ng halik. Pinilit na iwinaksi na lang sa isip ko si Lance. Ako na lang siguro ang tatawag sa kanya pagkatapos ng araw na ito.

"Mmmm, napansin ko na parang nililipad yata ang isip mo ngayon. Hmmm.. how about.." ngumiti din ito na may gustong ipahiwatig.

"Huwag mo akong hamunin baby. I always ready for that matter." Sagot ko ng makuha ang gusto nitong ipahiwatig.

Nagpapalipas lang kami ng oras dahil sa katatapos naming mag agahan. Gusto ko pa itong ipasyal pero alam kong pagod ito sa naging flight nito.

Hindi ko din nais na ayain agad ito sa ganung bagay pero ito na ang nagbukas ng usaping iyon kaya bakit ko tatanggihan kung iyon din naman talaga ang isa sa balak ko.

To spend more time with her. To claim what is mine.

"Mmmm. Wanna go?" Hinila ang kamay na hawak ko at pumatong iyon sa hita ko sa ilalim ng lamesa.

"Don't tease me, baby. Masama magalit ang alaga ko." Bulong na sabi ko dito at hinuli ang kamay nito.

"Mmmm, show me, darli'n. Kung paano magalit ang sinasabi mong alaga."

Ngumisi ako. Hindi lang sweet si Christina. Hindi lang din basta mahinhin dahil kapag kami na lang ang magkasama ay doon lumalabas ang pagkawild niya. At hindi ako nabibigo sa tuwing inaangkin ko siya.

"Yours or mine?"

"Yours, darlin." Agad niyang sagot. Dahil sa hindi natuloy kanina ang pagpunta namin sa isang Italian restaurant ay sa mismong gusali na lang ng kompanya kami tumuloy. Mas malapit na din kasi sa condo unit ko sa taas at sa unit niti sa nasa isang palapag ng gusali.

Walang salitang hinila ko ito pero nasa mga labi namin ang isang ngiti. Ngiti na magdadala sa amin sa mundo ng kaluwalhatian.

¤¤¤

¤¤¤

"Sweetdreams baby." Isang damping halik sa nuo nito ang iginawad ko bago ako maingat na umalis sa tabi niya.

Inayos ang kumot nito bago ako nagtungo ng banyo para maligo.

Alas otso na ng gabi at inubos namin ang mga oras kanina sa ibabaw ng kama.

Namiss ko talaga iyo kaya halos hindi ako makuntento sa isang beses lang na pag angkin dito.

Bihira ko kasi siyang makasama dahil sa kabilaan ang paglipad niya sa iba't-ibang bansa para sa kanyang modeling career. Hindi ko naman ito nais itali sa relasyon namin. Gusto ko itong suportahan sa mga gusto. Sa mga hilig nito. Kung saan at kung ano ang makakapagpasaya dito ay handa kong ibigay iyon hanggang kaya ko.

Ganun ko kamahal ang girlfriend ko na minsan ko ng ipinangako na ito ang gusto kong iharap sa altar at makasama habang buhay.

Hindi mawala-wala ang ngiti sa mga labi ko habang pinagmamasdan ko na ito matapos akong makaligo.

Hindi nakakasawang pagmasdan ang maganda nitong mukha. Payapang payapa ang pagkakapikit niya.

"Sleeptight baby. I will wake you up later for the midnight snack." Pilyong bulong ko dito ng yukuin ko at dampian ng halik sa labi.

Hindi naman ito kumakain sa gabi kaya hindi na kailangang gisingin pa ito. Alam ko din na mas nadoble pa ang pagod nito ngayon matapos ang tatlong beses na pag angkin ko dito kanina.

Susulitin ko ang mga araw na makasama ito.

Tatlong linggo lang ang bakasyon nito dito sa Pilipinas dahil may tour naman ito sa susunod na buwan para sa pagmomodelo.

Sasampa na sana ako ng kama patabi dito ng bigla kong maalala si Lance.

Hindi ko mapigilan ang pagkunot ng nuo ko. Bakit ko ba nakalimutan na tawagan ito kanina?

Mabilis na lumabas ng silid ko matapos kong hilain ang roba na siyang tanging bumalot na lang ng katawan ko na tanging puting panloob na lang ang nasa ilalim.

Lumabas ng condo at tinalunton ang condo niya.

Tatlong beses akong nag doorbell pero walang Lance na nagbukas ng pinto kaya mas lalong nalukot ang mukha ko dahil doon.

Bumalik ako ng condo ko at kinuha ang sarili kong susi sa condo niya at walang pag aalinlangang binuksan iyon.

Malayang pumasok sa loob ng condo niya tulad na lang ng dati kong ginagawa pero walang Lance na sumalubong sa akin sa sala.

"Lance?" Tawag ko sa pangalan niya pero sadyang walang sumagot.

Tinignan ko sa kusina, sa silid pero wala siya. Walang bakas na umuwi na siya. Kahit na gusto ko sanang maghintay sa loob ng condo niya ay hindi ko magawa dahil baka magising si Christina na wala ako sa tabi niya.

"Lance, you owe me an explanation." Gigil na bulong ko habang pabalik ako ng condo ko.

Sinubukan ko ding tinawagan ito pero hindi nito sinasagot.

"Darli'n, bakit di ka pa natutulog?" Napalingon ako ng marinig ko si Christina. Kinukusot ang mga mata na naglakad palapit sa akin kung saan ako nakaupo sa sala.

Nagpakawala ako ng buntong hininga at pilit na kinakalma ang sarili ko sa kaalamang hindi pa umuuwi ang kaibigan ko.

"Mmmm, hindi pa ako inaantok baby. How about you. Are you hungry?"

"No." Sagot nito sabay iling. Umupo ito mismo sa kandungan ko. Tanging ang dalawang malilit na tela lang ang bumabalot sa maganda nitong katawan na nakapagpabuhay na naman ng dugo ko.

Ibinaon ang mukha sa balikat ko.

"Wanna do it again?" Tanong ko. Tuluyang binitawan ang cellphone ko at humawak na sa malambot nitong balat ang mga palad ko.

"Here?" Tanong nito pero umayos ito ng upo sa ibabaw ko. Inilihis ang suot kong roba at itinapat mismo ang p********e niya sa gitna ko. "You got hard so easily darli'n." Sabi pa nito na nagsimulang gumiling sa ibabaw ko.

"Because of you baby. You always make me this hard." Sagot ko. Sinimulang halikan ito sa balikat. Maglakbay ang kamay ko sa bawat bahagi ng katawan niya. Sambahin siya ng buong puso.

Habang sinasamba ko ang isa sa malusog na dibdib niya ay kumilos na siya para ilihis ang maliit na tumatabing sa kaselanan niya. Inilabas ang kanina pang matayog na hindi na maitago sa suot kong panluob.

"I like you here even more. So huge.." sabi niya habang nilalaro na ng kamay niya ang buong laki ko.

Dahil nagkalat lamang ang condom sa condo ko dala ng laging paghahanda kapag dumadating siya ay kailangan ko ng proteksyon para hindi siya mabuntis.

Kahit na gustong gusto ko na itong mabuntis ay hindi ko magawa dahil ayaw pa nito. Hindi pa daw ito handa dahil namamayagpag pa ang kasikatan nito sa pagmomodelo at ayaw daw nitong masira ang magandang hubog ng katawan.

"Yes baby.. that's just for you. Just belong to you." Sagot ko matapos nito akong lagyan ng condom. " uhmmm." Bahagya kong nakagat ang u***g niya ng maramdaman ko ang pagtapat ng kanya sa laki ko at walang pag aalinlangan inupuan iyon. Naramdaman ko ang kalaliman niya. Ang init ng pakiramdam habang nasa loob niya.

"Ugh.. ahhhhh." At nagsimula na nga siyang gumalaw sa ibabaw ko.

Mas madodoble siguro ang sarap na nararamdaman ko kung walang sagabal na bumabalot sa p*********i ko.

Gusto ko talagang maramdaman ang natural na init na didikit sa buong laki ko na walang sagabal. Iyong maramdaman ang pagdulas ng laki ko sa lagusan nito.

"Ugh.. uhmmm.." ungol niya. Napapaliyad. Hawak ako sa balikat na bihasang gumigiling na sa ibabaw ko.

"Baby.. uhmmm.."

"Yes, darli'n. f**k me more... ugh.."

"No baby.. this is not just fuck... this is how I make love to you.. I love you baby."

"Uhmmm.. I love you to Darli'n. Ahhhhh..."

At sabay na narating ang dulo ng kaluwalhatian.

¤¤¤

¤¤¤

Dahil sa kasama ko na sa halos lahat ng oras si Christina ay hindi ko pa nasisita si Lance simula ng unang araw na dumating si Christina.

Hindi na kasi ako nagkaroon ng oras para makausap ito ng maayos dahil ayaw ko namang biguin si Christina na makasama ako. At sa tatlong linggo na kasama ko ito ay hindi mapapantayan ang ligayang naramdaman ko.

Gusto ko pa itong makasama pero kailangan ko itong pakawalan at hayaang umalis para sa trabaho nito.

"I love you baby. Tawagan mo ako agad kapag nakalapag na ang eroplanong sinakyan mo." Bilin ko habang nakayakap ako dito. Parang ayaw kong matapos ang pagyakap ko dito. Gusto kong ikiulong na lang ito sa mga yakap ko.

"Yes, darli'n. I will. And always takecare too."

"Yeah!." At bago ko tuluyan siyang pinakawalan ay ginawaran ko muna ito ng isang halik na puno ng pagmamahal.

"Bye bye."

Magkakasunod na buntong hininga ang pinakawalan ko habang pinapanuod ang paghakbang nitong palayo.

Ilang buwan na naman ang hihintayin ko para muling makapiling ito. Parang gusto ko agad hilain ang oras, araw, linggo at buwan para narito na agad siya sa tabi ko.

"I love you baby." Bulong ko ng tuluyan ng nawala ito sa paningin ko. Tuluyan na itong nakapasok sa loob.

Kalahating oras at mahigit pa ang hinintay ko ng tuluyang lumipad ang eroplanong sinakyan nito. Doon na din ako nagpasyang umuwi.

Muling gugugulin ang sarili sa trabaho para hindi ko siya mamiss masyado. Pagtutuunan ang ibang mga bagay para hindi ko siya madalas na maalala at hindi ako masyadong mangulila.

Saka may bagay pa pala akong tatapusin. Iyon ay ang tungkol kay Lance na bihirang umuwi ng condo niya nitonf nakaraang tatlong linggo.

"Hey! Where are you?" Tanong ko ng sa wakas ay sinagot na nga niya ang tawag ko sa unang ring palang.

"Nasa trabaho ako." Balewala namang sagot niya. "Bakit? Naihatid mo na ba ang gf mo?"

"Yeah! Hintayin mo ako diyan. Kailangan nating mag usap." Agad ko siyang pinutulan ng linya para hindi na siya makasagot pa.

Dalawampong minuto ang ginugol ko bago ako makarating sa kompanya. At siya agad ang hinanap ko pero sabi ni Marla na may sumundo daw sa kanya.

"What?" Kunot ang nuong tanong ko. Tampal ang nuo ko. "Sinong sumundo sa kanya?"

"Hindi ko pa alam kung sino sir. Iyon naman a g sinabi niya kanina bago umalis."

"Damn you, Lance. Iniiwasan mo ba ako?" Naibulalas ko. Galit na pumasok ng opisina ko bago ko siya muling tinawagan.

"Where are you? Sinabi kong mag usap tayo ngayon?" Hindi ko mapigilang pagtaasan siya ng boses.

"Sumisigaw ka ba? Hinintay naman kita kaso may dumating kanina at hinahanap ako sa baba. Babalik din ako agad.. bosssss." Sagot niya.

"Nagawa mo pa akong tawaging boss sa lagay na iyan? Sa kalagitnaan ng oras sa trabaho ay wala ka?"

"Heler.. anong oras na kaya. Tanghalian na boss kaya pwede akong magpahinga." Patuyang sagot niya. Nakikinita na nakataas pa ang isang kilay niya habang sinasabi iyon.

Muli kong natampal ang nuo ko. Oo nga naman. Pasado alas dose na ng tanghali kaya tama naman siya.

"Okay! Just see me after lunch break." Sabi ko na lang. Papatayan ko na sana siya ng linya ng may marinig ako na boses ng lalaki sa background nito.

"Here, have a drink."

"Thank you."

"Lance Almonteeeeee." Malakas na sambit ko sa pangalan niya bago ako nakarinig ng end tone sa kabilang linya.

¤¤¤

LANCE POV:

¤¤¤

"Lance Almontee....." halos mabingi na yata ako sa pagtawag niya sa pangalan ko. Napangiwi pa ako at napatingin sa screen ng cellphone ko bago iyon pinatay.

Napasimangot ako na ibinalik sa bulsa ng polo ang cellphone ko bago ako bumaling sa kausap ko.

"Are you okay?" Tanong nito.

"Oo, pasensya ka na. Ang boss ko kasi tumawag." Sagot ko.

Well, ang kausap ko ngayon ay isa sa kaibigan ng pinsan kong si Carla. And Carla said that this guy is a bisexual at sinabing gusto daw ako nito.

Sa una ay ayaw kong patulan dahil hindi ko naman talaga gustong makipagkita o makipagdate sa iba. Pinilit lamang ako ni Carla. Ito daw ang isa sa mainam na paraan para makalimutan ko si Frances. Makalimutan ang nararamdaman ko sa kaibigan ko.

Pero.

"Okay lang ba na dito tayo kumain?" Sabay tingin sa paligid. Isang maliit at sempleng restaurant lamang.

"Oo naman. Hindi naman ako mapili.. pero hindi ka ba naasiwa na makita ka ng iba na may kasamang lalaki? Sa mga ganitong pampublikong lugar?" Tanong ko dito.

Ito na ang pangatlong labas namin.

Sa una at pangalawa naming pagkikita ay sa apartment lang ng pinsan kong si Carla. Kaya hindi ko inaalala ang sasabihin ng iba.

But now.. this is the 3rd time na magkita kami at sa publikong lugar na talaga.

"Okay lang sa akin. Hindi ko iniisip ang i ju'judge sa akin ng iba hanggang wala akong naagrabyado isa man sa kanila."

Napatingin naman ako dito ng ilang sigundo sa naging sagot nito. Tama nga naman. Kahit na ang ibang tao ay mapanghusga talaga sa mga katulad naming mga gay. Iisiping mga salot sa lipunan.

"Ikaw?"

"Me either." Sagot ko naman. Hindi naman ako natatakot dahil proud ako sa kung sino ako dahil ang pinagsilbihang mama ko ng ilang dikada ay proud sa pamilya nila kahit na parehong lalaki sila.

"Mabuti naman. Inaalala ko din ang panig mo. Baka hindi ka sanay at mailang na kasama ako." Magaan itong magbitiw ng mga salita na siyang mas nakakaasiwa.

Nasanay ako sa kung paano ako kausapin ni Frances. Iyong natural lang. Hindi ko kasi alam kong ganito ba talaga ito magsalita o sadyang binabago lamang.

"Ayos lang." Matipid na sagot ko. Hindi din ako sanay na makipag usap sa hindi ko pa masyadong kakilala. Nakakailang.

Hindi naman nagtagal ay dumating na ang order naming pagkain. Pero.. bago pa man ako makapagsimulang kumain ay nagulat na lang ako ng may biglang tumabi sa akin.

"Frances. Anong ginagawa mo dito?" Gulat na tanong ko. Pinanlakihan lang ako ng mata bago binalingan ang kasama ko.

"Who are you?" Tanong niya dito na nagulat pa. Nakatingin ito sa kamay niyang umakbay sa akin.

"Jasper." Mahinang sagot naman nito. Bigla tuloy nagkaroon ng kakaibang tensyon sa paligid dahil sa pagdating niyo.

Upang mabawasan ang tensyon sa pagitan namin ay tinapik ko ang kamay niya na nasabalikat ko. Hindi niya agad iyon inalis kaya naman ako na mismo ang nang alis sa kamay niya.

"Boss ko pala." Pakilala ko sa kanya kay Jasper.

"And I'm his bestfriend." Pagdadagdag niya na sertusong tumingin kay Jasper. Kinilatis na kung nakatayo lamang ito ay titignan niya ito mulo ulo hanggang paa.

Nailing na lang ako.

"Pasensya ka na Jasper. Kaibigan ko ang boss ko mula pa pagkabata." Pagpapaliwanag ko. "Boss, kumain ka na ba? sumabay ka na lang sa amin kumain kung hindi pa." Pag aaya ko sa kanya at pang iiba na din ng usapan.

Hindi man namawala ang tensyon sa pagitan naming tatlo ay kahit papano ay natapos naman ang tanghalian ng maayos.

Hindi ko na din tinagalan ang pakikipag usap ko kay Jasper dahil tama ako kanina. Ng magpaalalaman na kami at sabay sabay na lumabas ng maliit na restaurant ay tinignan nga ni Frances ito mula ulo hanggang pa.

"I don't like him for you." Napatingin ako sa kanya ng magsalita ito. Nauna na kasing umalis si Jasper sa aming dalawa.

"Why?"

"Scam. Nagbabait baitan lamang siya. Wala akong tiwala sa kanya."

"Paano mo naman nasabi?"

"Matino akong lalaki. Alam mo iyan. Kaya alam ko kung matino o hindi ang isang iyon."

Napalabi ako. Ako naman ang hindi makaiwas na tignan ito mula ulo hanggang paa.. paa hanggang ulo.

"Why?" Kunot na nuong tanong niya.

"Nothing." Sagot ko. Baka maidagdag ko pang sabihin na mas maganda ang tindig niya. Mas gwapo.

"Good. Huwag ka ng lumabas kasama ang isang iyon." Kuway saad niya bago ako inakbayan. "Lets go.. magpapaliwanag ka pa sa akin kung bakit hindi ka umuuwi ng maaga sa condo mo."

"Huh."

"Huh!." At heto na naman kami. Ngayong wala ang gf niya ay sa akin na naman matutuon ang pansin niya. Na siyang nagiging dahilan para lalong mahulog ang loob ko sa kanya.