Filiz :
Kulağımda boğuk bir uğultu vardı. Anlam veremediğim sesler karmaşık bir şekilde beynimde dolaşıyor, gitgide yaklaşıyordu. Sonra o tanıdık fısıltı yankılandı:
“Benden kurtuluşun yok...”
Gözlerimi açtığımda Arzu’nun gözleriyle karşılaştım. Siyah çarşaflar içindeki o kadın... Evet, bu kez kabusum netti. Her ayrıntısı yerli yerindeydi. Sisler arasında, ormanın en karanlık köşesinde idim. Babamın mezarı başında durmuş, yüzü tülle örtülü bir kadın bana bakıyordu. Ama bu kez korkmuyordum. İlk defa, hiçbir korku hissetmeden adımlarımı ona doğru attım. Tülü kaldırdım… Altında Arzu vardı. Elindeki şırıngayı bir anda koluma sapladı.
O an bir çığlıkla uyandım.
Gözlerimi açtığımda beyaz bir tavana bakıyordum. Soğuk ve sessizdi her yer. Ama zihnim artık susmuyordu.
Her şey netleşmişti. Arz
