11.Bölüm
Beyza
Havalimanında Ömer’i beklerken yine o araba onu plakasından tanıyorum. Her şey değişir ama plaka değişmez. 34 BÖZ 099
Beyza Ömer Zülfikar 99 senesi ayrıldığımız sene. Oğlumuzun geleceğini biliyor, bizi asla bırakmadı ama asla yanımızda da olamadı. Çok özledim hasretim ilk göz ağrım, ilk aşkım, ilk vedam. Ayrılık mı? yoksa ölüm mü? deseler ölüm olurdu seçimim.
Böylesi daha ağır daha zor. Aniden biri belime sarılınca dönüp çantayı kafasına geçirdim reflex.
Ömer, “Anam dur benim!
Beyza, “Oğlum sen saf mısın sapık gibi ne yanaşıyorsun. Ders olsun canın çok yandımı?"
Ömer, “Yok sadece kafatasım kırıldı :) .”
Beyza, “O zaten kırık olmasa bir hanfendiye bu şekilde yaklaşmazdın. Gel öpücem geçer”
Ömer, “Önce kır sonra tamir et sultanların sultanı yine çok şıksın benim
