CHAPTER 4
1024 Words
Everyone looks good on wearing shining suit and fancy dresses for all guest around the Vip lounge. While Avery and her colleagues wearing their uniform as a server. But she looks sexy on it. Her white smooth skin fit on her navy blue blazer and above the knee skirt.
Colorful confetti pop up when their bigboss went on the stage to give his remarks for his coming back. Applause broke in the lounge. But Avery managed herself to serve the guest as she could.
Naka focus lamang siya sa trabahong nakaatas sa kanya. Ngunit ramdam niya ang pangangalay ng mga paa dahil sa matagal na pagtayo. Huling dalawang baso ng wine na lamang ang ihahatid niya sa harapan at pinapahatid na siya ni Trevor pauwi.
She don't mind, kung nagsasalita ang kanilang boss sa harap, kahit sulyap ay hindi niya ito binalingan. Nais lamang niyang matapos na ang trabaho at makapagpahinga.
Patungo na siya sa mesa kung saan niya ihahatid ang dalawang baso ng wine nang makaramdam siya ng pagkahilo. Bukod pa roon ay mayroong sumagi sa kanyang tagiliran kung saan umalog ang tray na hawak niya.
Napahugot siya ng malalim na hininga. Ngunit ang masaklap ay tumilapon ang wine sa magandang damit ng babae na nasa harap niya. It was too late para ilayo ito.
Mahigpit na pinagbilin sa kanila ni Trevor na hindi sila gagawa ng anumang kahihiyan. Lalo siyang nahilo at luumukob sa buong katawan niya ang takot. Dama niya ang lakas ng t***k ng puso na halos magpanginig sa buo niyang katawan.
"Oh my gosh! What you're doing?" bulalas ng babae. The lady's eyebrows met as she shakes her white gown that was spilled of wine. Binalingan siya ng matalim na tingin but she remaind calm.
She expected that the lady gonna hurt her. In her fear she took a tiny steps back. Natakot siya sa nagawang kalamyaan but she didn't meant it. Instead of turning back to the lady nagmadali siyang kumuha ng tissue at pinunasan ang damit ng babae.
"My apology ma'am I didn't meant it!" Avery stuttered as she helping the lady. But unfortunately, wine is not easy to wipe it off because white dress are easily get dirt as well.
Tumayo siya nang matapos niyang punasan ng damit ng babae. Wala siyang narinig na masakit na salita rito ngunit ang mga mata ay nangangalit. Napatingin rin siya sa isang lalaki na sa tantya ay singkwenta ang edad.
Kung hindi siya nagkamali ay ito ang Governor at anak na binati ng kanilang bigboss. Hindi niya binigyan ng pansin ang mga binabanggit ng bigboss nila because she out of their business.
Makailang ulit na humingi ng patawad si Avery sa nagawa. Sa uri ng kanyang trabaho ay hindi maiiwasan ang ganitong pangyayari ngunit kinabahan siya sa maging reaksiyon ng babae.
"Stop it!" Tinampal ang kanyang kamay ng babae sa pagpupunas ng damit nito.
Nagulat siya sa naging asal ng babae. Sa isip niya ay walang sinuman ang hindi magagalit kapag natapunan ka ng wine sa isang party.
"That's enough Ivy! Just go and fix yourself," awat ni Lucio sa anak.
"No Dad," mariing tugon ni Ivy.
In that moment napagtanto niyang ito ang governador at ang anak na binanggit ng kanilang bigboss. Little did she know about this two person in front of her. Hindi naman siya nakikialam kung sino-sinu ang mga bisita.
Ngunit sa pagkatulala ni Avery sa harap ng mga ito ay biglang bumuhos ang malamig na tubig sa kanyang mukha. Napahugot siya ng hininga sa biglaang pangyayari.
"Oppss... Sorry I didn't meant too, poor girl!" Nakangising tinitingnan ni Ivy ang kawawang si Avery na basang-basa ang harapan sa sinaboy nitong tubig mula sa basong nasa mesa.
Nanigas si Avery sa kinatatayuan sa mga sandaling iyon. Unang beses sa buhay niya ang mapahiya sa harap ng mga mayayamang tao at lalo na sa mga kasama niya sa trabaho.
She's trying to calm herself and hold her tears deep inside. Ngunit may isang kamay na pumunas ng kanyang mukha. She wanted to look up but she was ashamed. Ashamed because she's nothing, not important for any attention.
"Ivy, stop bullying the poor waitress!" A baritone voice echoed at the lounge. Avery become more emotional at the moment, asking herself who's this guy. She only knew Trevor will do that but this time someone else giving her protection.
"Look Ethan, she spilled a wine on my dress first and how can I igno-"
"That's not an excuse to retaliate against her," Ethan spoke angrily. He cut her off for the reason that Ivy acting like a child.
Tila natahimik ang lahat sa buong lounge kahit ang ama ni Ivy ay hindi nakapagsalita nang mabatid nito ang galit na boses ni Ethan.
Nais isipin ni Avery na isang bangungot ang gabing iyon dahil sa malaking kahihiyan ang naganap. Ang masaklap ay pinagtanggol pa siya ni Ethan na lalo lamang tumutok ang atensyon ng lahat sa kanya.
"Fine!" Padabog na umalis si Ivy sa kanilang harapan. Doon lamang nakahanap ng pagkakataon si Avery na magsalita. Hindi niya alam kung kaya niya bang tingnan ng harap-harapan si Ethan gayong nahihiya siya rito.
"Sir salamat ngunit hindi mo na dapat ako pinagtanggol. Kasalanan ko naman po at hindi ako nag-iingat sa trabaho. My apologies for ruin this meeting," malumanay na wika ni Avery.
Kahit ganon pa man ay nag-iwas pa rin siyang tingnan si Ethan. Magkahalo ang emosyon ang nararamdaman niya lalo ang ang daming mga matang nakatingin sa kanila. Sa dinami-daming tao na naroon ay ang kanilang boss pa ang sumaklolo.
"It's okay Ava, I'm here to protect you, to be a hero as same as we first met," Ethan whispered to her.
Nanlaki ang mga mata ni Avery sa narinig. Malinaw ang pagkakasabi sa kanya at dinig na dinig niya ang pangalan na binanggit ni Ethan sa kanya. Ngunit kumunot ang noo niya dahil Avery ang tunay niyang pangalan at hindi Ava.
"Who is Ava?" tanong ni Avery sa sarili. It sounds familiar to her but she didn't remember. And why sir Ethan calling me Ava?"
A lot of questions running on her mind but all the answers are clueless...
- Writer
