“ว๊าย !!” เมื่อรู้สึกตัวมือบางยกขึ้นปิดหน้าอกคู่สวยพัลวันปิดบนเหลือล่าง ไม่อาจพ้นสายตาหื่นกระหายกัญจน์ไปได้ รีบคว้าสิ่งใกล้ตัวเพื่อปิดกายกลับถูกมือใหญ่ปัดทิ้ง
ภัทราพลิกกายหนีสายตาคู่คมกริบยากเย็น ราวกับเอาใบบัวไปปิดช้างตายทั้งตัว เมื่อไม่อาจทำสำเร็จได้ง่ายดาย กายแกร่งคร่อมร่างยั่วเย้าขาวผุดผ่องยองใยกัญจน์กดท่อนขาทับร่างบางไว้ด้วยแรงมากกว่า ร่างใหญ่ปิดบังร่างบางมิดชิด ปิดกั้นทางหลุดรอด ภัทราดิ้นขลุกขลักอ้อมแขนแกร่งอุดมไปด้วยเนื้อแน่นความอัศจรรย์แห่งบุรุษเพศ ใจบางไหวหวามไม่อาจต้านทานความยั่วเย้าเหนือกายได้
“สวยไร้ที่ติยังจะอายสามีถูกต้องอีกหรือจ๊ะ” เขายั่วหญิงสาวด้วยวาจาและสายตาวาววับ
“เราเป็นแค่คนแปลกหน้าลืมคำพูดของคุณแล้วหรือ” เธอทวนประโยคจากปากเขารู้สึกหวาดจับใจ
“เราเริ่มคุ้นกันแล้วนี่”
ริมฝีปากเจ้าเล่ห์ยกยิ้มมุมปากไล่สายตากวาดมองทั่วเรือนร่างอรชร เริ่มจากจมูกโด่งจับจ้องนิ่งตรงร
