Line~
เช้าวันนั้นฉันกำลังเก็บถ้วยกาแฟที่เรซดื่มเสร็จมาล้าง จนเสร็จก็หันกลับมาหยิบโทรศัพท์ที่โต๊ะเพราะได้ยินเสียงแจ้งเตือนเมื่อครู่
ลูกกอล์ฟ : เป็นยังไงบ้างอิเจ้
คิ้วฉันขมวดเข้าหากันทันทีที่เห็นว่าใครส่งมา ตั้งแต่ตอนนั้นก็ผ่านมาประมาณสามสี่วันได้แล้วมั้ง แต่ฉันยังไม่ได้คุยกับเรซจริงๆ จังๆ สักที
เรซเดินเข้ามาในครัว ฉันกำลังคิดว่าจะพิมพ์ตอบลูกกอล์ฟยังไงดีก็เอาโทรศัพท์ลงทันที หันไปสบตาเรซ เขาสวมเสื้อแขนสั้นกับกางเกงยีนซึ่งเป็นคนละตัวกับตอนตื่นนอน
“อาบน้ำเสร็จแล้วเหรอเรซ”
“อืม จะไปหรือยัง”
“อื้อ ไปเลยเผื่อรถติดด้วย”
ฉันยิ้มให้เรซ เดินออกมาหยิบกระเป๋าที่โต๊ะโซฟา โดยมีร่างสูงตามหลังมาติดๆ วันนี้ฉันมีเรียนเช้า เรซบอกจะไปส่ง ฉันไม่มีเหตุผลที่ต้องปฏิเสธอยู่แล้ว อย่างน้อยก็ช่วยประหยัดเงินได้ เพราะรถไม่ค่อยติด ใช้เวลาไม่ถึงครึ่งชั่วโมงก็ถึงมหาลัย
“แล้วเลิกกี่โมง”
“ประมาณบ่ายสาม”
“เดี๋ยวมารั
