จวนหลังใหญ่ตั้งอยู่เกือบใจกลางเมืองสวีโจว ที่จวนดอกไม้หลากสีสัน สตรีนางหนึ่งยืนเหม่อมองพวกมันด้วยแววตาไร้ชีวิตชีวา ด้านหลังของนางมีบ่าวรับใช้อีกสองคนคอยปรนนิบัติ
"ฮูหยินเจ้าคะ บ่าวได้ข่าวของคุณหนูใหญ่แล้วเจ้าค่ะ" บ่าวคนหนึ่งเดินเข้ามาเอ่ยอย่างนอบน้อม
สตรีเบื้องหน้าหันไปทางต้นเสียง ร่างระหงก้าวเดินเข้าไปใกล้บ่าวคนดังกล่าวพลางถามเสียงตื่นเต้น
"จริงหรือ? เจ้าได้ข่าวของเสี่ยวเป้ยเป้ยแล้วหรือ?"
"เจ้าค่ะ หลายเดือนก่อนมีคนพบเห็นคุณหนูใหญ่เดินเตร่อยู่ในเมืองสวีโจว ถูกอันธพาลกลุ่มหนึ่งตามรังขวานเพราะถูกใจหน้าตาของคุณหนูใหญ่ แต่ไม่กี่สัปดาห์ที่แล้วนางก็หายตัวไปจากเมืองสวีโจวเจ้าค่ะ ไม่มีใครรู้ว่านางไปที่ใด"
"อะไรนะ" ฮูหยินใหญ่ตกใจจนแทบเป็นลมล้มพับไป
"ข้าจะไปรายงานเรื่องนี้กับท่านพี่" กล่าวจบนางก็ตั้งท่าจะเดินไปที่เรือนใหญ่ทันที
ทว่ายังออกเดินได้ไม่ถึงสองก้าว เหล่าบ่าวรับใช้ก็รีบมาคุกเข่าเบื้อ
