“แต่ผมไม่ชอบล้อเล่นเรื่องแบบนี้ ”
" อาจารย์!! "
อยู่ๆอาจารย์ธาดาก็เข้ามาช้อนตัวฉัน ฉันรีบคว้าไปที่หลังคอเขาทันที
ความตกใจตอนแรกหายเป็นปลิดทิ้งเมื่อถูกอ้อมแขนโอบร่างบางของฉันไว้ ความอบอุ่นพลันส่งผ่านมาถึงหัวใจ ฉันซุกหน้าเห่อแดงแนบไปกับแผงอกกำยำด้วยความอายอย่างที่สุด นานเท่าไหร่แล้วที่ไม่ได้มีใครอุ้มฉันขึ้นแบบนี้ ไม่ทันไรเจ้าของร่างสูงก็พาฉันมาหยุดที่โซฟาก่อนจะค่อยๆให้ฉันนั่ง อาจารย์ธาดาคุกเข่าข้างหนึ่งลงกับพื้นแล้วถอดรองเท้าคัทชูออกให้
“ อาจารย์จะทำอะไรคะ ”
ฉันตกใจพลางหยุดมือเขาไว้ วันนี้เขาทำให้ฉันแปลกใจหลายครั้งแล้วนะ
“ เท้าเป็นตะคริวไม่ใช่หรอ เดี๋ยวผมนวดให้ ”
พอฉันยอมอาจารย์ธาดาก็จับฝ่าเท้าเปลือยเปล่าของฉัน ไล่ขึ้นไล่ลงอย่างเบามือ ฉันได้แต่ลอบมองใบหน้าเกลี้ยงเกลาโดยที่ไม่กล้าพูดอะไรออกมา ทำไมหน้าเขาถึงได้ใสขนาดนี้นะ คิ้วสองข้างดกหนาเท่ากันราวกับหลุดออกมาจากพระเอกในนิยาย ดวงตา
