A NERD IN DISGUISE

CHAPTER 02

Sa pangalawang pagkakataon ngayong linggo ay muli akong napabalikwas ng bagon dahil sa bwiset na alarm clock.

Agad kong kinuha ang maingay na alarm clock at walang kaabog abog ko itong binato sa dingding ng kwarto ko creating a loud crashing sound.

"f**k" - malutong na mura ko kasabay ng pagsapo ko ng aking noo dahil nakaramdam ako ng kaunting kirot. Bakit nga ba kasi ako biglang bumangon?

I grab my phone and I entered my password to be able to open it. Pagkabukas na pagkabukas ng cellphone ko ay agad kong clinick ang reminders app upang matingnan ko kung anong mayroon ngayon araw.

June 2012 - First Day

I mentally slap myself because I forgot that today is actually my first day going in that university of ours or rather my univeristy. I click the lock button of my phone and I placed it again on top of the side table.

Bumangon na ako sa kama at sinimulan ko ng ayusin ang kama ko. Para naman walang rason para pumasok pa dito ang mga maids. I plan to lock the door when I leave the house dahil mahirap na. I still don't trust the people here lalong lalo na si Butler J at sa mga araw na pinagmamasdan ko siya ay pansin ko na hindi na ganon katiwala-tiwala ang mga galaw niya gaya ng dati.

Matapos kong ayusin ang kama ko ay dire-diretso akong maglakad papasok ng banyo upang maligo. After a few more minutes ay natapos na akong maligo at pumasok na ako sa walk in closet ko upang magbihis.

I dried myself and I start wearing my undies. Before I could wear my clothes for the day ay pinagmasdan ko muna ang sarili ko sa malaking salamin. I could see some scars that is caused by my past. Ang mga peklat ay tinakpan ng tattoo na pinagawa ko anim na taon na ang nakalipas. Tattoo na nagsisimbolo ng posisyon ko sa lipunan  at kung sino talaga ako.

"Young lady breakfast is ready"

"Coming!" - I replied to whoever knocked on my door at pinagpatuloy ko na ang pagbibihis ko.

How long will I stare at these scars? How long will I suffer because of this pain?

Fuck!

*

Pagkatapos ko magbihis ay agad akong dumiretso sa dining area ng bahay at napakunot ang noo ko ng makita ang naparaming pagkain na nakalatag sa hapag kainan. At kung isa akong normal na tao na nasa hindi gaanong kataasan na antas sa lipunan ay siguradong mistulang nagniningning ang mga pagkain sa mga mata ko.

However this sight is common to me. Ang hindi ko maintindihan ay kung bakit kailangan ng napakaraming pagkain kahit magisa lang naman ako dito sa bahay na to'

Tsk as if kaya kong ubusin ang lahat ng to' 

"Butler J"

"Yes, young lady?" - he replied immediately. Of course he would dahil nasa tabi ko lang naman siya all this time

"Call everyone and tell them that I can't eat all of these so it's better if they help me with it" - sabi ko at napansin ko ang pag awang ng lanyang bibig. Agad ko naman siyang tinasan ng kilay dahilan para bumalik siya sa katinuan at umalis na sa tabi ko upang tawagin ang mga kasama namin dito sa bahay.

Pagkaupo na pagkaupo ko sa upuan sa dulo ng hapag kainan ay agad akong napabuntong hininga.

Ganon ba talaga kabigla bigla na yayain ko ang mga kasambahay para tulungan akong kainin ang napakaraming pagkain na to? Tsk hindi naman ako patay gutom para ubusin ang lahat ng ito and it would be a waste if I just throw it away.

"Milady pinapatawag niyo ho daw kami"

"Yes, I just want you to join me as I eat breakfast" - at sa sinabi kong yun ay kitang kita ko ang panlalaki ng mata ng mayodorma gayundin ang iba pa which made me mentally roll my eyes.

"T-talaga po?"

"Tss mukha bang nagbibiro ako?"

"Ayy hindi po milady!S-sorry po at maraming salamat po sa pagyaya! —kayo magsihanda na kayo ng plato natin upang makapgsimula ng kumain si milady at baka mahuli pa siya sa klase niya!"

"Masusunod po" - they exclaimed

*sigh*

Ano ba talaga ang akala nila saakin? Tsk hindi naman ako ganoon kawalang puso

*

"Young lady are you sure you can drive alone?" - Butler J asked which made me heave a deep sigh. Konti nalang talaga at mabwi-bwiset na ako. I am already 19 years old for f**k's sake and I can f*****g handle my damn self already. Walong taon akong namuhay ng mag-isa he should have known that

"I am not a minor anymore Butler J now get out of my way because I am going to be late" - malamig na saad ko at kitang kita ko kung paano siya nabigla kasabay ng pag-gilid niya upang makapasok na ako sa kotse.

Tama yan.

Matakot siya sa tuwing gagamitin ko ang tono na yun dahil yun ang maririnig niya saakin kapag nakapagdesisyon akong patayin siya sa mga susunod na araw.

Ayaw naman niya sigurong makita si kamatayan ng maaga kasi kung gusto niya ng sumakabilang buhay ay willing naman akong magsayang ng bala na ibabaon ko sa ulo niya.

Binuksan ko na ang pinto ng sasakyan na gagamitin ko. It is a Toyota Vios model, dapat nga ay hindi ito ang gagamitin ko pero wala akong choice because I need to keep a low profile when I enter the univeristy.

Pinaandar ko na ang kotse at akmang isasarado ko na ang bintana ng muling magsalita si Bulter J

"Take care young lady" - he said dahilan para mapatango nalang ako kasabay ng pagpapaharurot ko ng sasakyan.

At nang mapansin ko na medyo nakalayo na ako mula sa bahay ay agad kong binuksan ang bag na dala dala ko at nilabas ko ang ilang gamit na magagamit ko sa buong taon na nasa paaralan ako.

Pinuyod ko ang mahaba kong itim na buhok at nagsimula nadin akong maglagay ng kaunting kilay. After doing so ay naglagay din ako ng contact lens para matago ang kulay ng mata ko.  I also put a little eye liner and after doing so ay sinuot ko ang isang itim na malaking salamin. Sinuot ko na din ang fake braces na pinagawa ko a week ago. Tinanggal ko ang piercings ko sa kaliwang tenga at tinago ko ito sa isang maliit na lalagyan at nilagay ko na ito sa loob ng bag ko

I grab a mirror at pinagmasdan ko ang sarili ko.

"Well I pretty much look convincing " - I commented at pagkatapos ay muli ko ng binalik ang salamin sa bag ko at pinaandar ko na ulit ang kotse.

Wala pang sampung minuto ay narating ko na ang eskwelahan. Pinarada ko ang sasakyan ko sa labas ng eskwelahan at pagkatapos ay bumaba na ako. Saktong sakto ang dating ko dahil wala nang estudyante naglalakad sa paligid na papasok palang.

Inayos ko ang pekeng salamin ko kasabay ng pagsuot ko ng bag sa aking braso.

This is the start of my stay here in the university. Well the start of being a nerd actually

Naglakad na ako papasok ng gate at kapansin pansin ang pagkabigla sa itsura ng gwardiya na nakabantay

"Ah estudyante ho kayo dito ma'am?" - he asked which made me roll my eyes at him

"Obviously. I am wearing the damn uniform tch" - I coldly replied at kitang kita ko ang pagbabago ng reaksyon niya at dali dali naman niyang binuksan ang gate dahilan para makapasok na ako.

Tch parang tanga kasi. Alam nang naka uniform tatanungin pa kung estudyante tch that's bullshit.

8:45

Tsk I am still 15 minutes early like damn ayoko pa namang maghihintay ako

"Tara maglalaban daw ang Spiders ngayon at ang Royals!"

Spiders? Royals? What?

"Talaga?! Damn pang ilang beses na ba nilang hinaman ang Royals eh lagi naman silang talo!"

"Lol sabi ng leader mananalo na daw sila ngayon pero hindi natin alam kaya tara na para maabutan pa natin!"

Hmm anong meron? Gang fight? Oh well hindi din naman kasi malabo na magkaroon ng gang fight dito sa university. This is a gangster university. May labing limang minuto pa naman siguro manonood na muna ako pampalipas oras at para nadin masilayan ko kung papano nga ba lumaban ang mga gangs dito sa Pilipinas.

Mabilis kong sinundan ang dalawang lalaking kanina lang ay naguusap sa di kalayuan. Huminto sila sa isang gilid at napansin ko ang pag lingon nila sa kanilang unahan which I did too at isang malademonyong ngisi ang lumabas saaking labi nang makita ko ang nangyayari

"Tch you punch like a woman Bastard"

"Oh yeah? Well let me punch you again for you again for you to feel how manly I f*****g punch"

"Tch then do it bastard"

I heard them say and I saw how the man immediately charged at the one who said that he punch like a woman. Tch I bet that's just a silly joke because if he does punch like a woman edi sana hindi ako natutuwang makakita ng dugo sa mukha niya.

If his jaws are broken ay siguradong gagastos siya ng malaki para maayos yun... kung maayos pa nga ba.

Kitang kita ko kung papano bigyan ng uppercut ng lalaki ang kalaban pero agad din naman itong nailagan ng huli. The man tried to land another punch pero nahawakan nito ng kalaban and in just a blink of an eye ay natumba na ito sa lupa dahil binalibag siya nito.

Of course tch eh sa ang bagal niyang sumuntok. Kitang kita ko ang bawat galaw niya lalong lalo na ang maling footworkc

"Finish it Bryan tch" - cold voice suddenly engulfed the whole grounds at kapansin pansin ang pananahimik ng mga tao na kanina lang ay maiingay dahil sa nangyaring pagbagsak.

And as if on cue, ang lalaking may dugo sa mukha or rather sa labi ay agad na binigyan ng isang suntok diretso sa sikmura dahilan para mapaubo ang lalaki.

Binitiwan na noong nag-nga-ngalang Bryan ang lalaking kalaban at naglakad papunta sa isang grupo na mayroong pitong lalaki at apat na babae. I can sense a different aura from them na hindi katulad noong lalaking ngayon ay nakahilata at wala nang malay.

I guess they are the real gangsters in this place.

"Let's go" - the same cold voice said at nakita ko nalang na nawala na sila sa paningin ko.

Unti-unti nading nagsialisan ang mga tapng nanonood. Napatingin naman ako sa lalaking binubuhat ngayon ng ilang kalalakihan at kitang kita ko ang galit sa mga mata nila at ang pagkadismaya.

"I guess this will be fun" - I whispered kasabay ng pag ayos ko ng pekeng salamin na suot ko at saka ko na sila tinalikuran upang makapunta na ako sa klase ko.

Indeed those freaks are no match for those people awhile ago. Masyado pa silang mahina pero pwede pa namang ayusin. Tch they just need training that's all. Hmm now I am thinking if I'll just train them.... hmm let's see