2

1671 Words
มีเรื่องจำเป็นต้องใช้เงิน.... ยิ้มหวานที่กำลังตั้งหน้าตั้งตาทำงานของตัวเองอยู่ จู่ๆเธอก็ได้รับไลน์กลุ่มของชั้นเรียนว่าอาจารย์จะให้พวกเธอทั้งคลาสไปศึกษาดูงานที่ต่างประเทศ มันจำเป็นต้องใช้เงินมากพอสมควร เพราะทั้งตั๋วเครื่องบิน ค่าที่พัก และค่าอาหารที่ต้องใช้ เวลาแค่2อาทิตย์ที่ต้องไปมันกลับต้องใช้เงินไปในครั้งนี้ถึง4แสน... ให้ตายสิวะ มันแพงมากๆเลย... เธอจะไปหามาจากไหนได้ทันเนี่ย.... " เอาไงดีวะเนี่ยไอ้ยิ้ม... จะไปหามาจากไหนได้ทันเนี่ย... " หญิงสาวนั่งคิดไม่ตก กำหนดที่จะต้องจ่ายเงินมันมีอีกแค่ไม่กี่สิบวันข้างหน้า... เธอจะไปหามาจากไหนได้... ตื๊ดดดดด 'ว่า...' "พี่กุ๊กไก่... น้องอยากได้งาน หาให้หน่อยสิ น้องจำเป็นต้องใช้เงิน..." 'เท่าไร...' " 4แสน..." 'ห๊ะ... ทำไมมันมากขนาดนั้นล่ะยิ้ม... จะเอาไปทำอะไร เงินเยอะแยะขนาดนั้น...' " คือว่า ทางมหาลัยอาจารย์จัดให้คลาสของยิ้มไปศึกษาดูงานที่ต่างประเทศ 2อาทิตย์ ไปทางฝั่งยุโรปด้วย ค่ากิน ค่าห้องพักมันรวมๆแล้วก็3แสนปลายๆ หนูเลยอยากได้สัก4แสน เพื่อเอาไว้... แต่ถ้าไม่มีก็ไม่เป็นไรนะ..." เธอรู้ว่าเงินขนาดนี้มันไม่ใช่เรื่องง่าย ต้องขายเรือนร่างกี่ครั้งกันถึงจะได้เงินขนาดนี้.... 'พี่จะลองหาให้นะ แต่ไม่รับปาก... เพราะเงินมันค่อนข้างเยอะ พี่รู้ว่าเราเคยนอนกับผู้ชายแค่ครั้งเดียว... แต่ว่าเราไม่ซิงแล้ว พี่ไม่รู้ว่าจะได้ราคาดีไหมนะ... เอาเป็นว่าพี่จะพยายามหาให้นะ' "ขอบคุณค่ะพี่กุ๊กไก่..." ติ๊ด.... เฮ้อ.... หญิงสาวถึงกับต้องถอนหายใจออกมาอย่างสุดแรง เธอไม่รู้หรอกว่าจะยังไง เงินเยอะขนาดนั้น ใครเขาจะจ่ายให้เธอคนที่มีตำหนิมาแล้ว ครั้งแรกที่เธอเสียไปมันคุ้มค่ามากกับการเสียซิง เพราะเธอได้เงินมาถึง2แสน แม้ว่าบางคนจะคิดว่าไม่คุ้ม แต่สำหรับเธอมันคุ้ม เพราะเงิน2แสนนั้นมันทำให้เธอได้เรียนต่อยังไงล่ะ หลังจากที่เธอวางสายพี่กุ๊กไก่สมองเธอก็ต้องทำงานอย่างหนักหน่วงอีกครั้งเพราะเธอกำลังแปลงานอยู่ ตอนนี้มีบริษัทนึงจ้างให้เธอแปลเอกสารให้ เงินที่ได้รับก็สมน้ำสมเนื้อ ไม่มากเกินไปและไม่น้อยเกินไป พร้อมกับสัญญาว่าจ้างว่าเธอจะไม่เอาข้อมูลไปขายต่อ.. ดังนั้นนี้ก็คืองานอีกทางที่พอจะทำให้เธอมีรายได้ในการดำรงชีวิต.... ..... 4วันผ่านไป... ก๊อกๆๆ 'ยิ้ม... ไอ้ยิ้ม... ไอ้ยิ้มโว้ย... อยู่ไหมเนี่ย..' "จ้า... มาแล้วๆ " ตึกตึกตึก เสียงวิ่งที่ดังมาจากทางด้านหลัง วิ่งมาถึงประตู ทำให้คนที่ยืนอยู่หน้าห้องเช่าถึงกับอมยิ้ม.... แฮ่กๆๆ " พี่กุ๊กไก่... แฮ่กๆๆ มีอะไร... ตายๆ เหนื่อยมาก " 'แล้วแกจะวิ่งทำไมล่ะ ดูสิเสื้อผ้าก็ไม่ใส่ให้เรียบร้อย นี้ถ้าเป็นคนอื่นมาเจอแกในสภาพแบบนี้มีหวังโดนลากไปข่มขืนแล้ว..." กุ๊กไก่ถึงกับต้องบ่นให้แม่สาวน้อยหน้าตาจิ้มลิ้มคนนี้ เธอรักเด็กคนนี้เหมือนกับว่าเป็นน้องที่คลานออกมาด้วยกัน แต่เธอก็ต้องยั้งใจเอาไว้ เพราะเธออีกนั่นแหละที่ทำให้ชีวิตของเด็กคนนี้แปดเปื้อน... ดังนั้นเธอจะพยายามเป็นพี่สาวที่ดีที่สุด ดีเท่าที่เธอจะทำได้.... "ก็หนูได้ยินเสียงพี่กุ๊กไก่นิ เพื่อว่าจะมีข่าวดีอะไรมาเล่าให้ฟัง..." หญิงสาวยิ้มให้ด้วยความจริงใจ เธอรู้ว่าสิ่งที่เธอและพี่กุ๊กไก่ทำมันไม่ดี แต่ในเมื่อมันเป็นทางเดียวที่เธอจะหาเงินก้อนโตได้ เธอก็จำเป็นต้องทำง.. เธอไม่ได้ไปแบมือขอเงินใครกิน เธอใช้ร่างกายของเธอแลกเงินนั้นมา ดังนั้นเธอจะไม่สนใจใครที่มันว่าร้ายใส่เธอ เธอสนใจแค่ตัวเองและพี่กุ๊กไก่ก็พอ เพราะพี่สาวคนนี้คือคนเดียวที่อยู่ข้างเธอ... 'อืม มี แต่เงิน 4แสน เขาบอกว่าไม่ใช่ให้แกไปนอนกับเขาแค่ครั้งเดียวนะ เขาบอกว่า จะคิดค่านอนให้แกครั้งละ 2 หมื่น... นั่นก็ถือว่าเยอะแล้ว เพราะฉันบอกไปแล้วว่าแกพึ่งเคยทำงานแบบนี้ ถ้าครั้งนี้แกตกลง มันจะเป็นครั้งที่สองของแก... ยิ้ม แกว่าไง เอาไหม... แต่ๆๆ เขาบอกว่าเงิน4แสนเขาจะจ่ายให้เลย ถ้าแกทำให้เขาพอใจ เขาจะจ่ายเพิ่มให้..' ยิ้มที่กำลังจะอ้าปากถาม ก็ถูกพี่กุ๊กไก่เอ่ยขัดขึ้นมาเสียก่อน เบื่อจริงๆ คนรู้ทัน... " แล้วต้องเริ่มงานตอนไหน... เรื่องนี้มีใครรู้บ้าง.. " ยิ้มต้องถามเอาไว้ก่อน เพราะเธอไม่อยากมีปัญหาทีหลัง เธอไม่อยากให้คนที่เธอไปนอนด้วยมีปัญหา และพี่กุ๊กไก่ก็เช่นกัน เธอไม่อยากให้พี่กุ๊กไก่มีปัญหาตามหลัง เพราะอะไรน่ะเหรอ เพราะผู้ชายบางครั้งเขาก็มีคนรัก หรือว่ามีคู่หมั้นอยู่แล้ว ดังนั้นเธอจะต้องถามก่อนว่ามีใครรู้บ้าง ส่วนพี่กุ๊กไก่ เธอไม่อยากให้มีปัญหากับเด็กๆของแก เพราะพี่กุ๊กไก่จะคอยจัดหาเด็กไซต์ไลน์ไปส่ง พร้อมกับรับประกันสินค้า(เด็กๆ)ให้ด้วยน่ะสิ เพื่อกันการขัดแย้งกัน พี่กุ๊กไก่จะต้องถามในกลุ่มก่อนเสมอ ว่าใครว่าง และใครเต็มใจ.. ' มีแค่แก ฉัน แล้วก็เขา... คนอื่นไม่รู้ ฉันนัดเขามาคุยตัวต่อตัว ไม่ได้แชทคุย เขายังไม่เห็นหน้าแกแต่ฉันเห็นหน้าเขาแล้ว เขาหล่อใช่ได้... งานน่าจะดีถึงดีมาก...' "แหม... ถ้าดีทำไมไม่เก็บไว้เองล่ะคะคุณนาย" 'ก็ฉันไม่ร้อนเงินเหมือนแกนิ ถ้าไม่ติดว่าแกร้อนเงินนะไอ้ยิ้ม ฉันเก็บไว้กินเองแล้วย๊ะ...'พูดจบกุ๊กไก่ก็ต้องเบ้ปากใส่นังเด็กบ้านี่ทันที ฮ่าๆๆ "ดีแล้วๆ เก็บไว้ให้หนูบ้างก็ดี เพราะคุณนายกุ๊กไก่รวยออกขนาดนี้... ทำบุญทำทานให้เด็กตาดำๆก็ได้นะคะ..." เพี๊ยะ... 'แม่จะฟาดให้แขนเขียวเลย... ไปๆ ไปแต่งตัวได้แล้ว เขานัดเจอแกที่xxxตอน3โมงเย็น... โกนขนให้เรียบร้อยล่ะ ไม่ใช่ยาวเป็นรากไทรนะ เดี๋ยวเขาจะตกใจเอา' " บ้าบอ นี่.. ดูไหม เกลี้ยงเกลาราวกับจุ๋มจิ๋มเด็กค่ะ ใครจะปล่อยให้มันรกราวกับป้าช้าล่ะเอ้อ... หาพูดนะเราอ่ะ... " แล้วทั้งสองสาวก็หัวเราะให้กันอย่างสนุกสนาน ทั้งคู่มักจะเปิดอกคุยกันในทุกๆเรื่อง เรื่องที่พูดเมื่อกี้มันก็แค่คุยกันเล่นๆก็เท่านั้น พวกเธอไม่บ้าพอที่จะมาแหวกกางเกงในให้กันดูหรอก ใครจะกล้า... ~~~ บ่าย3โมงเย็น.... เด็กสาวหน้าตาจิ้มลิ้มราวกับเด็กน้อยอายุ15เดินเข้ามายังโรงแรมหรู5ดาว เป็นจุดนัดพบที่ชายคนนั้นได้นัดเธอให้มาหาเขา.... " ขอโทษค่ะ มาหาคุณชาคริส... ไม่ทราบว่าคุณชาคริสมารึยังคะ? " ยิ้มเอ่ยถามพนักงานต้อนรับอย่างสุภาพ... แต่ดูสิ ดูนางคนนี้มองเธอสิ เดี๋ยวปั๊ด แม่ตบให้หัวขมำเลย... 'หนูจ๊ะ... จะไม่หาคุณชาคริสน่ะ มีธุระอะไรไม่ทราบ.. แล้วนี่... บอกพ่อแม่รึยังเอ่ย... อายุเท่าไรแล้วเราอ่ะริอยากจะมาขายตัวเหรอ เดี๋ยวจะแจ้งตำรวจให้มาจับเลยนี้...' " เธอมีสิทธิ์เหรอ... ฉันว่าฉันควรจะต้องไปบอกไอ้ภูมิสักหน่อยแล้วมั่ง ว่าพนักงานต้อนรับของมันเป็นพวกป้าข้างบ้าน ชอบสอดรู้สอดเห็นเรื่องของคนอื่น... " ตึกตึกตึก หมับ... "มาแล้วเหรอ... ขอโทษนะที่ให้รอ.. พอดีติดธุระ" เสียงที่ดังออกมาจากปากหยักที่สุดแสนจะเซ็กซี่ทำให้ยิ้มถึงกับต้องมองอย่างตะลึง ที่ตะลึงไม่ใช่อะไร เพราะปากนั้นมันแสนจะร้ายกาจน่ะสิ... " ค่ะ พึ่งมาถึงเมื่อครู่เอง" " ไปกันเถอะ.. อ๋อ ส่วนคุณ ถ้าว่างมาก ควรจะหาหนังสือเกี่ยวกับมารยาททางสังคมมาอ่านบ้างก็ได้นะ เรื่องเมื่อครู่ที่คุณพูดออกไป ผมจำเป็นต้องเอาไปคุยกับไอ้ภูมิ เพราะผมไม่ชอบให้ใครมายุ่งเรื่องส่วนตัวของผม..." อันที่จริงเขาไม่รู้หรอกว่าคนที่เขานัดเป็นใคร แต่เขาเผอิญได้ยินพอดีนี่สิ เพราะเขายืนอยู่ไม่ไกล เขากำลังสั่งงานเลขาของเขาอยู่ และได้ยินบทสนทนาของแม่สาวน้อยคนนี้.... เขาเห็นแวปแรก เขาก็ต้องใจสั่นทันที เพราะความน่ารักของสาวคนนี้ มันทำให้เขาต้องตกตลึง ถ้าดูเผินๆ อายุไม่น่าจะเกิน15 - 16 ปี... เพียงแค่เขาเดินเข้ามาใกล้ๆ นั่นยิ่งทำให้เขาแทบจะอดใจไม่ไหวที่จะสัมผัสเธอนี้... " งั้นไปกัน ส่วนคุณ เรื่องไหนที่ไม่จำเป็นต้องพูดก็ควรจะหุปากเอาไว้... เพราะถ้ายังดันทุรังต่อไป อาจจะเป็นคุณที่เดือดร้อน จำไว้ ผมเตือนคุณแล้วนะ " ชาคริสเอ่ยเตือนแกมขู่ เขาไม่รู้หรอกว่ายัยพนักงานต้อนรับคนนี้จะเอาเรื่องของเขาไปพูดให้ใครฟังบ้าง อันที่จริงเขาไม่ได้สนหรอกว่าใครจะว่าร้ายเขา แต่กับเด็กน้อยคนนี้.... เขาต้องสนใจนิดนึง....แค่นิดเดียวจริงๆ...
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD